ในน้ำอุ่นของฤดูร้อน แนวปะการังของเราดูสดใสเหมือนสายรุ้ง ฉันคือบับเบิลส์ ปลาการ์ตูนที่มีลำตัวส้มและขาว ส่วนเพื่อนของฉันฟิน ปลาผีเสื้อที่มีครีบสีน้ำเงินและเหลืองสดใส ว่ายอยู่ข้างๆ ฉันทุกวัน พวกเรามักจะเล่นด้วยกันและแบ่งปันของว่างเป็นสาหร่ายทะเลแสนอร่อย
เช้าวันหนึ่งที่มีแดดจ้า เราเห็นฝูงปลาสะท้อนแสงอยู่ไกลออกไปนิดหน่อย เกล็ดของพวกมันเปล่งประกายเหมือนเพชรเล็กๆ ในแสงแดด
“ดูสิ ฟิน!” ฉันตะโกนด้วยความตื่นเต้น “เราไปว่ายน้ำและเข้าร่วมกับพวกเขากันเถอะ!”
ฟินทำหน้าบูดเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า “บับเบิลส์ ที่นั่นน้ำลึกมากนะ เธอคิดว่าเราควรไปไหม?”
ฉันลังเล “อืม มันดูสนุกนะ”
แต่ลึกลงไปในใจ ฉันรู้สึกกังวลเล็กน้อย ฉันรับรู้ถึงความไม่สบายใจของฟินเช่นกัน “เธอคิดว่าเราควรไปด้วยกันไหม?” ฉันถามด้วยความหวัง
ฟินถอนหายใจ “โอเค ไปกันเถอะ อาจจะไม่น่ากลัวถ้าเราอยู่ด้วยกัน”
ดังนั้นเราจึงว่ายน้ำไปยังน้ำที่ลึกมากขึ้น ฟินต่อฟิน โลกเปลี่ยนรอบตัวเรา น้ำกลายเป็นสีน้ำเงินเข้มขึ้น และแสงแดดก็เปล่งประกายน้อยลง เมื่อเราว่ายไปไกลขึ้น ปลาใหญ่ ๆ ท่ามกลางเรามองมาที่เราอย่างอยากรู้อยากเห็น ฟินเริ่มสั่น ฉันก็เช่นกัน “อาจจะเราควรกลับกันดีไหม” ฉันเสนอ
ทันใดนั้น มีเงาขนาดใหญ่ลอยผ่านเรา มันคือเต่าทะเลสีเขียวขนาดใหญ่ที่ว่ายน้ำอย่างสง่างามในน้ำ
“สวัสดี” เธอกล่าวด้วยเสียงอบอุ่น “พวกเธอคือปลาตัวเล็กๆ ที่ไหนกัน? ทำไมถึงมาไกลจากแนวปะการังเช่นนี้!”
“ฉันบับเบิลส์ และนี่คือฟิน” ฉันตอบ “เราต้องการลองน้ำลึกนี้ เราอยากเห็นปลาที่สวยงามที่นั่น แต่ตอนนี้เรารู้สึกกลัวนิดหน่อย”
เต่าทะเลหัวเราะเบาๆ “ไม่มีเหตุผลที่ต้องกลัว ตราบใดที่พวกเธออยู่ด้วยกัน” ด้วยการกระพริบตา เธอเพิ่ม “จับครีบของฉันไว้ ฉันจะพาไปดูฝูงปลาที่เปล่งประกาย”
เราจับครีบของเต่าไว้แน่น หวังว่าเธอจะพูดถูก แต่จะมีการผจญภัยที่มากเกินไปสำหรับเราหรือไม่? ในไม่ช้า เราพบว่าตนเองถูกล้อมรอบด้วยฝูงปลาสีเงินที่เปล่งประกาย และมันสวยงามยิ่งกว่าที่เราจินตนาการไว้
ฟินร้องพอใจ ฉันก็ไม่สามารถไม่เห็นด้วย “ขอบคุณค่ะ คุณเต่า!” ฉันตะโกน
“แค่จำไว้ว่าปลาที่กล้าหาญ” เธอตอบ “มันมักจะง่ายกว่าที่จะมีความกล้าหาญเมื่อคุณมีเพื่อนอยู่ข้างๆ”
ฝูงปลาวนเวียนและเต้นรำรอบตัวเรา ขณะที่เต่าว่ายไปข้างหน้า นำทางเราไปยังความมหัศจรรย์ของมหาสมุทร
หลังจากผ่านไปสักพัก ฟินก็เบียดมาที่ฟินของฉันแล้วกระซิบว่า “เธอไม่คิดว่าเราควรกลับไปที่แนวปะการังตอนนี้เหรอ?”
“ใช่ อาจจะฉลาด” ฉันเห็นด้วย เราโบกมืออำลาถึงเต่าและปลาที่เปล่งประกายก่อนที่จะกลับบ้าน ความโดดเดี่ยวดูน่าเบื่อหน่ายเมื่อเปรียบเทียบกับการแบ่งปันการผจญภัยกับเพื่อน สุขใจและสุขภาพดี เราตื่นเต้นเล่าประสบการณ์การผจญภัยให้เพื่อนๆ ที่แนวปะการังฟัง และสัญญาว่าจะสำรวจด้วยกันในครั้งหน้า