ในเช้าที่สวยงามในมหาสมุทรที่เต็มไปด้วยสีสัน ที่ที่แสงแดดเต้นรำอยู่บนน้ำและปลาเล่นอย่างมีความสุข มีเต่าตัวหนึ่งชื่อทีน่า เธอเป็นที่รู้จักในเรื่องความใจดีและปัญญาของเธอ และทุกคนต่างรักเธอ วันหนึ่ง ขณะที่เธอกำลังพบปะกับเพื่อน ๆ เธอได้ยินปลาสองตัวพูดคุยถึงเรืออับปางที่น่าตื่นเต้นใกล้แนวปะการัง
“พวกเขาบอกว่ามีสมบัติที่เต็มไปด้วยอัญมณีหลากสีและเหรียญทองอยู่เต็มไปหมด!” หนึ่งในปลาร้องตะโกน
“มันจะยอดเยี่ยมแค่ไหนถ้าเราได้พบสมบัตินั้น!” ทีน่าคิด โดยที่หัวใจของเธอเต้นตึกตักที่ความเป็นไปได้ของการผจญภัยครั้งนี้
ไม่นานหลังจากนั้น เพื่อนของเธอทุกคนกำลังพูดคุยกันอย่างตื่นเต้น วางแผนที่จะสำรวจเรืออับปางในวันรุ่งขึ้น ทุกคนยกเว้นทีน่า ผู้รู้สึกน้อยใจนิดหน่อย
“ถ้าฉันเข้าร่วมกับพวกเขา ฉันอาจจะพบมันก่อนพวกเขา,” เธอคิดด้วยความเห็นแก่ตัว
วันถัดมา ในเช้าที่สดใส สัตว์ในมหาสมุทรทุกตัวมารวมตัวกันที่แนวปะการัง ปลา, หมึก, ปู และแม้แต่โลมาที่เป็นมิตรเข้าร่วมการสำรวจ แต่ทีน่า ในการคิดที่ไม่ดีของเธอ ตัดสินใจที่จะออกไปก่อนทุกคน
“ฉันจะไปถึงที่นั่นก่อน” เธอตะโกนออกมาให้คนอื่นได้ยิน
ทีน่าว่ายน้ำอย่างสง่างามผ่านมหาสมุทร ผ่านแนวปะการัง และโบกมือทักทายเพื่อนสัตว์ของเธอที่กำลังเล่นอยู่ แต่ลึกลงไปในใจ เธอรู้ว่าเธออยู่คนเดียว
จะมีความสุขอะไรในการค้นพบสมบัติถ้าไม่มีใครให้แบ่งปันมันด้วย?
แล้วไม่ห่างจากนั้น เธอเห็นเพื่อนของเธอ ปัท หมึกที่แบกกระเป๋าใหญ่บนหลังด้วยแขนแปดของเธอ
“สวัสดี ทีน่า!” ปัทเรียกขณะที่เธอเข้ามาใกล้ “วันนี้คุณเป็นอย่างไรบ้าง?”
“โอ้ คุณไม่รู้หรอก ปัท!” ทีน่าตอบ “ฉันออกไปหาสมบัติ! คุณอยากไปกับฉันไหม?”
“ถ้างั้นเราจะไปด้วยกัน!” ปัทตอบ กระเป๋าขนาดใหญ่ของเธอสั่นไปมาอย่างนุ่มนวล
ไม่นานพวกเขาเห็นกลิม โลมาที่กระโดดขึ้นลงในน้ำ เขามาว่ายน้ำมาหาเพื่อนอย่างมีความสุข
“สวัสดี เพื่อนรัก!” เขาร้องตะโกนด้วยความตื่นเต้น “คุณทำอะไรอยู่ในเช้าที่สวยงามนี้?”
“โอ้ กลิม!” ทีน่าร้องอย่างตื่นเต้น “เรากำลังออกไปหาสมบัติ! มาร่วมกับเราเถอะ!”
“มันจะสนุกกว่ากันถ้าอยู่ด้วยกัน!” ปัทเสริม
ไม่นานสามเพื่อนก็มาถึงฟองอากาศใหญ่ที่ลอยอยู่ในน้ำ ภายในดูเหมือนอุปกรณ์การมองเห็นกำลังกระโดดขึ้นลงตลอดเวลา
“ในพื้นที่ที่สวยงาม คุณอาจพบสมบัติ!” สัตว์ที่อาศัยอยู่ภายในฟองพูดอย่างลึกลับ
“โอ้ กรุณา,” ทีน่าพูดด้วยความกระตือรือร้น “ช่วยแสดงให้เราเห็นหนทางไปยังสมบัติที่อยู่ใกล้แนวปะการังด้วยได้ไหม?”
“จับให้แน่น แล้วคุณจะไป” สัตว์พูดขณะที่พยายามจะยกเพื่อนที่มีความสุขขึ้นด้วยแขนมากมายของมัน
แล้วฟองใหญ่เริ่มเคลื่อนที่เร็วมาก! เร็วจนแม้แต่กลิมก็ยังตามไม่ทัน! พวกเขาผ่านสวนปะการังที่สวยงามและทุ่งหญ้าที่มีสาหร่ายเต้นรำและปลาแสนสุขจนมาถึงสมบัติ
“โอ้ พระเจ้า!” ทีน่าร้องด้วยความประหลาดใจ ชี้ไปข้างหน้าด้วยแผ่นครีบของเธอ
ที่นั่น กระจายอยู่เบื้องหน้าคือพื้นที่ที่เต็มไปด้วยปะการังสีสันสดใสที่ดูราวกับอัญมณีจับแสงแดดและระยิบระยับไปทั่ว!
“ดูปะการังเหล่านั้นสิ!” ทีน่าตะโกนด้วยความดีใจ “มันสวยงาม!”
“มันสว่างสดใสและงดงามกว่าทองและอัญมณีเสียอีก!” ปัทพูดอย่างตื่นเต้น
“และเรายังสามารถนำบางส่วนกลับบ้านไปแบ่งปันกับผู้ที่มาไม่ได้!” กลิมเสริมด้วยความตื่นเต้น
ทีน่าหยุดและหายใจเข้าลึก ๆ ทุกครั้งที่ใครบางคนทำสิ่งที่ยอดเยี่ยม หรือพบสิ่งมีค่า เธอมักจะอยากที่จะแบ่งปันความสุขกับเพื่อน ๆ
“แต่ฉันรู้จักสมบัตินี้ก่อนใคร และถ้าฉันไม่บอกใครเลย ฉันจะร่ำรวยเพียงใด,” เธอถอนใจเงียบ ๆ
แต่ทันใดนั้น เพื่อนทั้งสองก็ยึดแขนของเธอไว้ และพูดว่า “คุณร่ำรวยอยู่แล้ว ทีน่า!
ทุกคนอยู่ที่นี่เพื่อแบ่งปันความสุขกับคุณ! สมบัติไม่มีค่าอะไรเลยถ้าคุณอยู่คนเดียว! แล้วคุณจะไปแบ่งปันกับใครล่ะ?”
ทีน่ายิ้ม และเพราะหัวใจที่อบอุ่นของเธอ เธอจึงเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในบรรดาพวกเขาทั้งหมด
จู่ ๆ สมบัติของปะการังก็ดูเหมือนของขวัญเล็ก ๆ เมื่อเปรียบเทียบกับสมบัติของมิตรภาพที่ทีน่าได้ค้นพบในวันนั้น
“อา,” เธอคิดด้วยความสุข ขณะที่เธอเต้นรำกับเพื่อน ๆ ในสวนปะการังที่สดใส หมุนรอบแนวปะการังที่ระยิบระยับ “สมบัติที่แท้จริงคือมิตรภาพ”