ในวันที่อากาศร้อนในฤดูร้อน อีกาที่หิวน้ำได้บินอยู่เหนือหมู่บ้าน ขณะที่เธอค้นหาน้ำ เธอได้สังเกตเห็นหม้อใบหนึ่งอยู่ด้านล่าง ด้วยความหวังว่าเธอจะได้ดื่มน้ำ เธอตกใจเมื่อเห็นว่าน้ำในหม้อมีอยู่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น
อีกาที่ชาญฉลาดเห็นก้อนกรวดอยู่ใกล้ๆ และคิดแผนการขึ้นมา เธอหยิบก้อนกรวดในปากและหย่อนมันลงไปในหม้อ หลังจากนั้นเธอหยิบก้อนกรวดอีกก้อนและหย่อนลงไปอีก แล้วอีกก้อน จากนั้นอีกก้อนจนกว่าจะมีการหย่อนก้อนกรวดเพียงพอ ทำให้น้ำในหม้อสูงพอที่เธอจะดื่มได้
หลังจากที่อีกาเฝ้าหิวน้ำได้ดื่มน้ำจนหายหิวนั้น เธอก็บินจากไป
“ความจำเป็นคือแม่ของการประดิษฐ์”