ฉันจำได้ว่ามันคือวันที่ชีวิตของฉันเปลี่ยนไปตลอดกาล มันเป็นชายบ่ายธรรมดา และฉันตัดสินใจที่จะเดินเล่นในป่าเบื้องหลังบ้านของฉัน ฉันรักป่าที่นั่น มันเหมือนกับหีบสมบัติรอให้ฉันสำรวจ แต่ในวันนั้น ในใจกลางของป่าที่คุ้นเคย ฉันค้นพบบางสิ่งที่น่าเหลือเชื่อ: ต้นไม้เก่าแก่ที่มีบ้านต้นไม้ตั้งอยู่ในกิ่งของมัน
ในขณะที่ฉันเห็นมัน หัวใจของฉันเต้นแรงด้วยความตื่นเต้น รู้สึกเหมือนเป็นโจรสลัดที่เพิ่งค้นพบสมบัติซ่อนอยู่ บันไดไม้ที่นำขึ้นไปยังบ้านต้นไม้ดังเอี๊ยดขณะที่ฉันปีนขึ้นไป แต่ก็ยิ่งเพิ่มความตื่นเต้นเข้าไปอีก ข้างในดูเหมือนกับบ้านต้นไม้เด็กทั่วไป มีหน้าต่างเล็กๆ มองออกไปยังป่า แต่ที่แขวนอยู่จากเพดานคือเข็มทิศแปลกๆ ที่ไม่ชี้ไปทางทิศเหนือ—มัน似乎指向冒险。
ขณะที่ฉันนั่งอยู่บนพื้นไม้ ตรวจสอบเข็มทิศ ฉันรู้สึกถึงแรงดึงดูดและก่อนที่ฉันจะรู้ตัว ทุกอย่างรอบตัวเริ่มหมุน ในทันที ฉันยืนอยู่ในสนามรบ surrounded by knights in shining armor. งงงวยและกลัว ฉันตระหนักว่าฉันไม่อยู่ในป่าของฉันอีกต่อไป ฉันเริ่มตกใจเมื่อหนึ่งในอัศวินเซอร์แลนซ์ละตัดเข้ามาหาฉัน
“เจ้าต้องเป็นเด็กหนุ่มที่กล้าหาญที่พวกเราลือกันมากมาย” เขากล่าวด้วยเสียงลึกและปลอบประโลม ฉันไม่敢เชื่อหูของตัวเอง ตำนานนั้นเป็นความจริง! เซอร์แลนซ์ละตัดยื่นมือออกมา และแม้จะกลัว แต่ฉันก็ยื่นมือไปจับด้วย เขาได้ส่งดาบให้ฉันไปอย่างรวดเร็ว
“นี่คือดาบเกียรติยศสำหรับเจ้าทอมมี่” เขากล่าว “เจ้ามีโชคชะตาที่ยิ่งใหญ่จะต้องทำตาม ตามข้ามไปกับฉัน” และในขณะนั้น ฉันพบว่าตัวเองกำลังนั่งอยู่บนม้า alongside him and his fellow knights, defending Camelot from a band of rebellious soldiers. มันทั้งน่าตื่นเต้นและน่ากลัวในเวลาเดียวกัน
หลังจากรู้สึกเหมือนผ่านไปหลายวัน แต่ก็อาจจะเป็นแค่วันเดียว เซอร์แลนซ์ละตัดพาฉันกลับมาที่บ้านต้นไม้ได้อย่างปลอดภัย ขณะที่ฉันหายใจเข้า ฉันเห็นเข็มทิศหมุนอย่างรุนแรงก่อนจะชี้มาที่ฉัน ความมหัศจรรย์ของมันยังไม่สิ้นสุด
เมื่อห้องหยุดหมุน ฉันอยู่ในตลาดโรมันที่พลุกพล่าน สับสน ฉันได้ชนกับเด็กผู้หญิงที่อายุใกล้เคียงกับฉัน เธอมีบรรยากาศที่มั่นใจและมีน้ำใจที่ทำให้ฉันรู้สึกสงบลงทันที ชื่อของเธอคือจูเลีย และเธอเป็นลูกสาวของผู้นำที่ยิ่งใหญ่ ขณะที่เธออธิบายสถานการณ์ของเธอ—ว่าอัศวินโรมันถูกลักพาตัวไปและเธอต้องการความช่วยเหลือ—ความเครียดของฉันก็ละลายหายไป
ฉันตกลงที่จะช่วยเธอและเราตั้งใจออกไปค้นหา洞穴ที่ซ่อนอยู่ ที่นั่น เราได้เผชิญหน้ากับวายร้ายที่โด่งดัง คาลิกูล่า ในการเผชิญหน้าที่ดราม่า เราช่วยกันเอาชนะเขา และเธอก็ช่วยอัศวินกลับคืนมา เมืองโรมทั้งหมดเฉลิมฉลองความกล้าหาญของเรา และเป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกว่าฉันมีที่อยู่อาศัยที่อยู่เหนือเวลาเดิมของฉัน
เมื่อฉันกลับไปที่บ้านต้นไม้ ฉันรู้สึกแตกต่าง หัวใจของฉันหนักหนาแต่รู้สึกเบา ก่อนที่ฉันจะคิดถึงความรู้สึกนี้ เข็มทิศหมุนอีกครั้งและฉันพบว่าตัวเองอยู่ในป่าแสงน้อยของจีนโบราณ โชคดีที่ไม่นาน ฉันได้พบกับพระหนุ่มคนหนึ่งที่เชิญฉันไปที่วัดใกล้ๆ ที่นั่น พระเหล่านั้นได้ถูกเลือกโดยจักรพรรดิอันยิ่งใหญ่ให้รักษาความรู้ลับเกี่ยวกับการไม่เห็น แต่ด้วยการโจมตีจากสัตว์ป่าสมัยใหม่ ทำให้พวกเขากลัวว่าความลับนี้อาจสูญหาย
ด้วยความกล้าหาญและความเฉลียวฉลาด ฉันช่วยพระเหล่านั้นปกป้องสัตว์ร้าย และพวกเขาก็แบ่งปันความรู้ลับนี้กับฉัน หลังจากประสบการณ์นั้น เมื่อฉันกลับมาที่บ้านต้นไม้ มันรู้สึกเหมือนบ้านที่ฉันไม่เคยจินตนาการมาก่อน
แต่ไม่นาน เข็มทิศดึงฉันไปยังการเดินทางสุดท้าย ฉันถูกโยนไปยังกลางทุ่งแอฟริกันที่แห้งแล้ง ที่ซึ่งฉันได้พบกับผู้นำแก่ที่มีสติ เขาสอนฉันเกี่ยวกับความสามัคคี ความเคารพ และความสำคัญของการฟังเสียงของธรรมชาติ ในทุกการผจญภัย ทุกบทเรียนที่เรียนรู้ ฉันรู้สึกว่าชิ้นส่วนของตัวเองเติบโตอยู่ในใจของฉัน
สุดท้ายฉันกลับมาที่บ้านต้นไม้ จ้องมองไปที่เข็มทิศ ฉันไม่สามารถช่วยให้ยิ้มได้ การเดินทางแต่ละครั้งได้เปลี่ยนแปลงฉัน สอนฉันถึงบางสิ่งที่ลึกซึ้ง ฉันยังคงเป็นทอมมี่นักสำรวจ เด็กผู้ชายที่รักการผจญภัย แต่ตอนนี้ฉันโตขึ้นอีกนิด มีความฉลาดขึ้น และที่สำคัญที่สุด คือกล้าหาญขึ้นอีกนิด
ดังนั้นนี่คือเรื่องราวของว่าการเดินเล่นในป่าแบบธรรมดานั้นทำให้ฉันกลายเป็นเด็กชายที่เดินทางผ่านเวลาและเรียนรู้เกี่ยวกับความกล้าหาญ มิตรภาพ และท้ายที่สุดเกี่ยวกับตัวเอง การผจญภัยแต่ละครั้งนั้นคือของขวัญ และฉันรอคอยที่จะดูว่าเข็มทิศจะนำฉันไปที่ไหนต่อไป