ในใจกลางเมืองเล็กๆ ที่น่ารักแห่งหนึ่งที่ฉันอาศัยอยู่ เช้าของทุกวันมักมีประกายในแบบพิเศษ เป็นเรื่องไม่แปลกที่ฉัน ช่างอบบ็อบ ชอบเวลานี้ แสงอ่อนๆ ของรุ่งอรุณค่อยๆ กระตุ้นให้ฉันตื่นขึ้น และกลิ่นของขนมปังสดใหม่ลอยเข้ามาในร้านของฉัน ราวกับว่ามันมีชีวิตของตัวเอง
ความประหลาดใจในเตาอบ
เช้าวันนี้แตกต่างออกไปเล็กน้อย ขณะที่ฉันรีบเข้าร้านทันทีที่พระอาทิตย์โผล่ขึ้นเหนือภูเขา ทักทายลูกค้าประจำของฉันด้วยรอยยิ้ม แต่เมื่อเปิดเตาอบเพื่อหยิบมัฟฟินชุดแรก—โอ้! มันทำให้ฉันต้องตกใจได้เลย!
มัฟฟินนั้นนั่งอยู่ ณ ที่นั้น สีทองและฟูฟ่อง แต่ละชิ้นโรยด้วยความวิเศษเล็กน้อย ตอนนี้ฉันรู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่; มัฟฟินเหล่านี้จะมีเวทมนตร์ได้อย่างไร? หรือมันอาจจะเป็นได้? เพราะเมื่อฉันกัดมัฟฟินชิ้นแรกคลื่นแห่งความสุขก็ล้นหลามขึ้นมา ฉันรู้สึกเหมือนกำลังล่องลอยอยู่บนก้อนเมฆนุ่มๆ พร้อมที่จะนำความสุขไปทั่วโลก
ปัญหาการแบ่งปัน
แต่แล้วความคิดก็ผุดขึ้นมา: ฉันจะอบมัฟฟินวิเศษโดยที่ไม่แบ่งปันมันได้อย่างไร? ถ้าฉันกินมันคนเดียวทั้งหมด มันจะเห็นแก่ตัวเกินไปหรือเปล่า? ฉันอยู่ในความลำบากใจขนาดใหญ่
“บางทีอาจจะไม่ใช่เวทมนตร์เลย แต่เป็นแค่ความฝันที่มีมนต์ขลัง,” ฉันพิจารณา ขณะที่กัดครั้งสุดท้ายด้วยความไม่เต็มใจและรีบวิ่งไปยังห้องครัว ฉันบรรจุมัฟฟินลงในตะกร้าเต็มไปหมด แล้วออกไปยังร้านค้าในท้องถิ่น มันถึงเวลาแล้วที่จะพิสูจน์ว่า มีใครรู้สึกถึงเวทมนตร์จากมัฟฟินบ้าง!
แบ่งปันความสุข
ที่ร้านดอกไม้ของคุณนายฟลาวเวอร์ มัฟฟินถูกมอบเป็นของขวัญพร้อมกับช่อดอกไม้ที่สวยงาม ใบหน้าของคุณนายฟลาวเวอร์สว่างขึ้น เหลืองอร่ามยิ่งกว่ากุหลาบที่สวยที่สุดของเธอ “มัฟฟินนี้มีกลิ่นเหมือนกับแสงอาทิตย์!” เธอเปล่งเสียงด้วยความยินดี ขณะกินมัฟฟินอย่างเต็มคำ
จากนั้น ฉันไปยังร้านของเล่นของคุณนายติ้งเกอร์ เขาหยุดใช้ค้อนและเข้าร่วมกับฉันเพื่อกินมัฟฟิน หรือค่อนข้างจะหลายๆ ชิ้น! ทุกครั้งที่ฉันเสนออีกชิ้น เขาก็กล่าวอย่างมีความสุขว่า มันคือมัฟฟินที่เขาชอบที่สุด “อันนี้รสชาติคล้ายลูกอม!” เขาจะประกาศ ระหว่างที่มัฟฟินที่มีเศษร่วงลงที่คางของเขา
และต่อไป ฉันจะไปที่ร้านเบเกอรีของคุณนายเบเกอร์ ร้านของชำของคุณนายสแน็ค ร้านเทียนของคุณนายเดย์ และร้านเสื้อผ้าของคุณนางแพท ทุกคนที่ฉันพบต่างพากันประหลาดใจกับมัฟฟินวิเศษ โดยอ้างว่ามันทำให้พวกเขาเบ่งบานเหมือนดอกไม้หรือร้องเพลงเหมือนนก! เด็กๆ ที่มีความสุขวิ่งเหยาะๆ ผ่านถนนของเมือง ทานมัฟฟินกันคนละสองชิ้น
บทเรียนที่ได้รับ
ค่ำคืนวันนั้น ขณะที่พระจันทร์ส่องแสงอ่อนลงมาทั่วเมือง ฉันได้รู้ว่ามัฟฟินเหล่านั้นจริงๆ แล้วมีมนต์ขลัง แม้ว่าในตอนแรกฉันจะไม่แน่ใจเกี่ยวกับการแบ่งปันมัฟฟิน แต่กลับพบว่ามันทำให้ทุกคนมีความสุข และไม่ใช่ความสุขคือการโรยเวทมนตร์เพิ่มอีกเลยหรือ?
ดังนั้น ผู้อ่านที่รัก อย่าลืมให้ฉันแบ่งปันมัฟฟินชิ้นนี้ให้คุณ เป็นส่วนหนึ่งของความสุขที่เติมเต็มร้านและหัวใจของฉันวันนี้ จำไว้ว่า ความสุข คล้ายๆ กับเวทมนตร์ จะเพิ่มพูนเมื่อคุณแบ่งปันกับผู้อื่น มาเยี่ยมชมกันเถอะ และบางทีคุณอาจจะได้ลิ้มรสมหัศจรรย์ของมัฟฟิน… หรือบางทีอาจจะมีมัฟฟินอีกสักหน่อย!