เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มตกและยามพลบค่ำประจุความมหัศจรรย์ให้แก่โลก ฉันพบว่าตัวเองกำลังเดินลึกเข้าไปในใจกลางของป่าเวทมนตร์ ต้นไม้สูงใหญ่กระซิบความลับและใบไม้ส่งเสียงเหมือนเสียงที่ตื่นเต้นรอบตัวฉัน ฉันคือเอลล่า นักสำรวจผู้กล้าหาญ และฉันกำลังจะมีการผจญภัยที่ไม่ธรรมดา
“โอ้ มันช่างน่าหลงใหลที่นี่!” ฉันอุทานด้วยเสียงเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ต้นไม้ยื่นออกไปทุกทิศทาง บางต้นสูงเสียดฟ้า ราวกับพยายามที่จะสัมผัสกับเมฆ สาขาของมันประดับด้วยใบไม้สีเขียวเป็นประกายอยู่ในแสงที่ค่อยๆ จางหาย
ฉันสูดลมหายใจลึกๆ อากาศสดชื่นด้วยกลิ่นของสนและดิน ความอยากรู้อยากเห็นเกาะกุมหัวใจของฉันเหมือนมือเพื่อนที่ดึงฉันลึกเข้าไปในพุ่มไม้ ทันใดนั้นจากมุมตามองของฉัน แสงระยิบระยับดึงดูดความสนใจของฉัน ฉันวิ่งไปหามัน แต่เส้นทางกลับบิดเบี้ยวและแปรผันนำฉันไปสู่ภาพที่น่าทึ่งที่สุด
ที่นั่น ภายใต้แสงอาทิตย์ที่ค่อยๆ จางหาย เป็นเส้นทางซ่อนเร้นที่ปูด้วยมอสที่นุ่มที่สุด ขนาบด้วยดอกไม้ที่เรืองแสงในหลากหลายสีสัน
“นี่ไปที่ไหนนะ?” ฉันคิดออกมาดัง ๆ ด้วยความมีความสุข เส้นทางเชื้อเชิญให้ฉันเดินต่อไป
เหมือนกับว่าตอบคำถามของฉัน สัตว์น้อยๆ ก็บินเข้ามาในสายตา—นางฟ้า! พวกเธอเต้นรำในวงกลม ปีกของพวกเธอระยิบระยับเหมือนน้ำค้างในแสงแดดยามเช้า
“พวกคุณคือใคร?” ฉันถามด้วยลมหายใจแทบหยุด ดูการแสดงของพวกเธอด้วยสายตาที่กว้าง
“พวกเราเป็นผู้รักษาป่า” นางฟ้าคนหนึ่งที่อยู่ใกล้ฉันเกริ่นร้องเสียงดังเหมือนเสียงระฆังลม “เรารักษาเวทมนตร์ที่ซ่อนอยู่ลึกภายในต้นไม้เหล่านี้”
“ฉันไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับป่าเวทมนตร์มาก่อน!” ฉันอุทาน “เวทมนตร์แบบไหนกัน?”
“ตามเราไป แล้วเจ้าจะได้เห็น!” นางฟ้าตัวหนึ่งร้องเสียงสูง เรื่องราวความตื่นเต้นดึงดูดให้ฉันตามไป
ฉันประสานมือของฉันเข้าด้วยกันด้วยความยินดี—ความตื่นเต้นของการสำรวจหลั่งไหลในตัวฉัน นางฟ้าบินนำหน้าฉันไป หัวเราะและระยิบระยับดั่งดอกไม้ไฟที่มีชีวิต นำทางฉันไปตามเส้นทางเร้นลับ ในขณะที่เราเดิน ฉันได้เรียนรู้เกี่ยวกับป่า ที่เต็มไปด้วยเสียงกระซิบของต้นไม้โบราณและเรื่องราวของสิ่งมีชีวิตที่ถูกลืมไปนาน ที่นี่มีภูติที่เลี้ยงดูดอกไม้และนกที่เล่าเรื่องราวผ่านทำนองเพลงของพวกมัน
“มนุษย์ทุกคนรู้จักเวทมนตร์ของพวกคุณไหม?” ฉันถามด้วยความกระตือรือร้น
“บางคน แต่หลายคนลืมไปเมื่อพวกเขาแก่ตัว” นางฟ้าคนหนึ่งตอบ ขรึมลง “นั่นคือเหตุผลที่เวทมนตร์ของเราจำเป็นต้องมีผู้รักษา มันต้องไม่จางหายไปจากโลก”
ฉันแทบไม่อยากเชื่อเลยว่าฉันโชคดีเพียงใดที่ได้ค้นพบโลกที่ซ่อนเร้นนี้ ฉันก็อยากเป็นผู้รักษาเช่นกัน!
ขณะที่ฉันเดินลึกเข้าไปในป่า พบเจอสรรพชีวิตอันน่าตื่นตาตื่นใจ—กระรอกที่พูดได้ นกฮูกที่มีสติปัญญา และภูตที่ชอบเล่น ฉันตระหนักว่าหัวใจของฉันเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล ทุกต้นไม้ ทุกดอกไม้เปล่งประกายมีชีวิตชีวาของมันเอง และในแต่ละการพบปะใหม่ หัวใจของฉันเบ่งบานด้วยเรื่องราวที่มีชีวิตชีวามากกว่านิทานภาพที่สวยที่สุด
เมื่อฉันกลับคืนสู่โลกของฉันเมื่อคืนลงปกคลุมแผ่นดิน ฉันไม่เพียงแค่มีเรื่องราวการค้นพบติดตัวมา แต่ยังมีคำมั่นที่นางฟ้าได้กระซิบว่า “เราจะรอการกลับมาของเจ้า เอลล่าที่รัก”
ความอยากรู้อยากเห็นเปิดประตูสู่การผจญภัยที่น่าอัศจรรย์ที่สุด จริงไหม? คุณได้ยินเสียงเวทมนตร์นั้นไหม? มันคือการเชิญชวน—ตามไปเถอะ และบางทีคุณอาจพบเส้นทางที่ถูกมนตร์ในป่าของตัวเอง…