ในความลึกที่เปล่งประกายของอาณาจักรใต้ทะเลแอตแลนติส ที่ซึ่งแสงแดดเต้นรำอยู่บนปะการังสีสันและปลาเปล่งเสียงที่ไพเราะ มีนางเงือกสาวชื่อว่า ลิลลี่ เธอเป็นที่รู้จักในเรื่องจิตวิญญาณแห่งการผจญภัยและมีหางสีเขียวที่เปล่งประกายซึ่งสะท้อนแสงจากมหาสมุทร
ทุกเช้า ลิลลี่จะว่ายผ่านบ้านแนวปะการังของเธอเพื่อสำรวจโลกใต้ทะเลที่กว้างใหญ่ ในเช้าวันหนึ่งขณะที่เธอว่ายผ่านซุ้มของปะการังที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เธอได้ค้นพบสิ่งที่มหัศจรรย์ – หอยทากที่เปล่งประกายซึ่งให้แสงนุ่มนวลส่องสว่างน้ำรอบข้าง ลิลลี่รู้ว่าหอยทากนี้เป็นสมบัติของมหาสมุทรและตัดสินใจจะนำมันไปให้กับผู้เฒ่ามหาสมุทร เต่าที่ชาญฉลาด
“มันสวยงาม!” เต่ากล่าวพร้อมกับย strok เขาที่คาง “ตำนานบอกว่าหอยทากเช่นนี้สามารถขับร้องเพลงที่ไม่สามารถเข้าถึงได้ของมหาสมุทร แต่แสงของมันไม่ควรได้รับการมองข้าม คุณต้องป้องกันมันจากสายตาที่โลภ”
“ฉันสัญญาว่าจะปกป้องมันดี” ลิลลี่ตอบใจเต้นด้วยความตื่นเต้น
ด้วยการกระทำที่ทรงพลังจากหางของเธอ เธอว่ายกลับไปยังบ้านของเธอและวางหอยทากในอ่าวลับที่ถูกปกป้องโดยอานิโมนที่มีไฟ ซึ่งพบว่าตำนานของเธอน่าฟัง แต่ไม่รู้เลยว่าสายตาที่หิวโหยของผู้อาศัยใต้ทะเลที่พร้อมจะทำลายกำลังจับจ้องไปที่หอยทากที่เปล่งประกาย
คืนนั้น เงาดำได้เคลื่อนผ่านแอตแลนติส ลิลลี่รู้สึกตื่นตระหนก วิ่งออกจากเตียงสาหร่ายของเธอ เธอกลับพบว่าหอยทากที่เปล่งประกายหายไปและพบชาวประมงมนุษย์ในเรือเหนือเธอ ชาวประมงเป็นศัตรูเก่าของผู้อาศัยในมหาสมุทร เขาจับปลาโดยใช้ตาข่ายเจ้าเล่ห์ แต่ไม่เคารพต่อป่าของชีวิตใต้น้ำ
เมื่อรู้ถึงความรับผิดชอบของเธอและด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความกล้าหาญ ลิลลี่ก็เรียกบลับเบอร์วาฬและฟินนีปลาโลมา “เราต้องนำหอยทากกลับมาก่อนที่จะสูญหายไปตลอดกาล” เธอประกาศ ด้วยความมุ่งมั่นที่รวมพวกเขาไว้ พวกเขาได้วางแผน
เช้าวันถัดไป ขณะที่ชาวประมงเตรียมตัวที่จะออกเรืออีกครั้ง บลับเบอร์สร้างคลื่นขนาดใหญ่ ทำให้ผู้ชายและเรือพลิกคว่ำ ในขณะเดียวกันฟินนีก็กระโดดสูงขึ้นไปในอากาศ การแสดงของเขาทำให้ชาวมนุษย์เบนความสนใจ ลิลลี่ว่ายเข้าไปอย่างรวดเร็ว ใช้เข็มขัดสาหร่ายที่น่าทึ่งของเธอพันเป็นเกลียวรอบตัวชาวประมงและบิดมัน ผู้ชายสูงอายุร้องกรีดด้วยความประหลาดใจ แต่เขารู้ว่าเขาถูกควบคุม
เมื่อฟินนีว่ายลงไปหาลิลลี่ พร้อมกับหอยทากเปล่งแสงอยู่ในปาก และนั่งอยู่บนจมูกของบลับเบอร์ ลิลลี่ยกรถของชายคนนั้น เพื่อปล่อยปลาที่เขาจับได้อย่างโหดร้าย ความรู้สึกขอบคุณในดวงตาของพวกเขาทำให้หัวใจของเธออุ่นขึ้น
“คุณบอกว่าปลานี้เป็นเพื่อนของคุณ แต่คุณปฏิบัติกับพวกมันเหมือนที่เราทำกับขยะ” ชาวประมงข่มขู่ “คุณจะไม่สามารถเก็บพวกมันไว้ได้ถ้าฉันกลับมา!”
“กลับมา? คุณจะไม่ออกจากมหาสมุทรของเราอย่างมีชีวิต!” บลับเบอร์พูดด้วยความโกรธ
ชาวประมงพ paddled อย่างรุนแรง กลัวความโกรธของผู้อาศัยในมหาสมุทรแต่ตั้งใจที่จะหนี บลับเบอร์สร้างคลื่นชนเรือ ขณะที่ฟินนีกระโดดรอบ สร้างน้ำวน ลิลลี่รู้สึกถึงพลังแห่งความรักของพวกเขาสำหรับเธอและสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ในมหาสมุทร ว่ายไปอย่างกล้าหาญและเตะเรือทำให้ชาวประมงหายใจไม่ออกในน้ำฟองและถูกคืนกลับออกไปจากแอตแลนติส
ปลาทั้งสองเล่าเรื่องราวแห่งความกล้าหาญ ในขณะที่เต่ามอบรอยยิ้มให้ลิลลี่ “วันนี้คุณเคลื่อนไหวไปยังมหาสมุทรนะเด็กน้อย นี่เป็นเพียงการทดสอบความแข็งแกร่งและความรักของคุณต่อเพื่อนใต้ทะเล”
พวกเขาวางหอยทากที่เปล่งประกายซึ่งตอนนี้ส่องสว่างยิ่งขึ้นกลับไปยังที่ที่ลิลลี่ยังพบมัน โดยให้เพลงที่หวานของมันร้องเพลงให้กับมหาสมุทรตลอดไป
เมื่อรุ่งอรุณเริ่มทำให้ขอบฟ้าเป็นสีชมพูและทอง พวกเขาทั้งหมดรู้สึกถึงชัยชนะและความแข็งแกร่ง ลิลลี่เห็นว่าความกล้าหาญมันไม่ใช่แค่การไม่มีความกลัว; บางครั้งมันเป็นการทำสิ่งที่กล้าหาญแม้ว่าจะกลัวก็ตาม
มิตรภาพและความรักที่พบในส่วนลึกที่สุดของมหาสมุทรนั้นมีความสำคัญเหนือกว่าความโลภของโลกบนบก การเสี่ยงทุกอย่างเพื่อสู้เพื่อเพื่อนในมหาสมุทรทำให้ลิลลี่เข้าใจใหม่เกี่ยวกับความกล้าหาญ - ความกล้าหาญที่แท้จริงคือการเผชิญหน้ากับความกลัว
และดังนั้น โลกใต้ทะเลที่มหัศจรรย์ยังคงเติบโต ต่อไป มีนางเงือก ปลาโลมา วาฬ และปลาตัวเล็กที่สุดอาศัยอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข โดยมีหัวใจที่กล้าหาญของลิลลี่ นางเงือกคอยปกป้องพวกเขาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด