สวัสดีครับ! ฉันชื่อทิมมี่และฉันเป็นเต่า ฉันอาศัยอยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยสัตว์ทะเลที่น่าทึ่งมากมาย และทุกวันฉันได้เห็นและได้ยินสิ่งที่น่าอัศจรรย์หลากหลายอย่าง! วันนี้ฉันจะเล่าให้ฟังเกี่ยวกับวันหนึ่งที่แตกต่างออกไป — การผจญภัยที่เริ่มต้นอย่างปกติและจบลงด้วยการที่ฉันค้นพบสมบัติ!
เช้าวันหนึ่งแดดส่องสว่างและทะเลรู้สึกอุ่นสบาย ฉันตัดสินใจว่ามันเป็นวันที่ดีที่จะไปสำรวจ ดังนั้นฉันจึงออกไปมีหลายที่ให้เยี่ยมชม และเพื่อนของฉันบอกเกี่ยวกับถ้ำมืดใกล้ๆ ที่ฉันไม่เคยรู้จักมาก่อน
“ไปดูเถอะ!” เดซี่ปลาโลมา กล่าวพลางกระโดดขึ้นด้วยความตื่นเต้น
“แน่ใจนะ?” ฉันรู้สึกกลัวเล็กน้อยเมื่อคิดถึงความมืดข้างใน
“แน่นอน! ฉันได้ยินว่ามีปลาระมอเก่าที่อาศัยอยู่ในนั้น และถ้าเรามีโชคเขาอาจจะเล่าเรื่องให้เราฟัง” เดซี่ตอบ ฉันสนใจปลาระมอแปลกๆ ที่ถูกกล่าวถึงว่าชอบพูดคุย ฉันแน่ใจว่าไม่เคยเจอปลาที่พูดมากมาก่อน!
ดังนั้นเราจึงว่ายน้ำไปยังถ้ำ มดใจของฉันเต้นแรงขึ้นทุกครั้งที่ว่ายไป เมื่อเรามาถึง เดซี่โอบกอดฉัน “เราทำได้ด้วยกันนะทิมมี่!” เธอร้อง ทำให้รู้สึกดีเสมอ
ทันใดนั้นเราก็เห็นปลาหมึกตัวเล็กเดินออกมาจากรู “สวัสดี! ฉันชื่อออลลี่! พวกคุณจะเข้าไปในนั้นใช่ไหม? ถ้ำนั้นเต็มไปด้วยหินและที่ไม่เรียบ แถมมันก็มืดมาก!”
ถึงแม้ว่าจะรู้สึกกลัว แต่ฉันก็อยากรู้อยากเห็นเช่นกัน แต่ทำไมมันถึงมืดจนไม่สามารถมองเห็นสิ่งต่างๆ ได้?
“ปลาระมอสามารถมองเห็นได้แม้ในความมืดที่สุด” ออลลี่บอกเรา ฉันรู้สึกอายเพราะตัวเองมองไม่เห็นเลย! เดซี่ยิ้ม “ฉันแน่ใจว่าเขาจะช่วยทิมมี่บอกให้เขารู้ว่ามีที่ไหนบ้างที่ไม่เรียบ เพื่อเขาจะได้ไม่เตะโดนและบาดเปลือกของเขา! แล้วเขาจะได้ค้นหาสมบัติด้วย!”
“สมบัติ?” ออลลี่อุทานด้วยความตื่นเต้น
“ใช่ค่ะ สมบัติ! ฉันได้ยินว่ามนุษย์เก่าคนหนึ่งทำแว่นกันแดดและกุญแจตกไว้เมื่อหลายปีก่อน และฉันคิดว่ามันน่าจะอยู่ในนั้นที่ไหนสักแห่ง” เดซี่กล่าวอย่างภาคภูมิใจ
“ว้าว! ฉันอยากเห็นสมบัติ! ไม่เป็นไรถ้าฉันจะไปด้วยใช่ไหม?” ออลลี่ถาม
“แน่นอน!” เดซี่ตอบ แต่ฉันเริ่มรู้สึกกลัวอีกครั้ง
แล้วจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราเข้าไปแล้วฉันกลัวจนว่ายน้ำต่อไปไม่ได้?
“คุณจะไปหรือไม่?” ออลลี่ถามด้วยความร้อนรน “ฉันรออยู่ที่นี่ทั้งวันไม่ได้ ฉันอยากไปหาสมบัติ!” ดังนั้นเขาจึงเดินไปยังปากถ้ำและหายเข้าไปในนั้น เดซี่มองมาที่ฉันแล้วยิ้ม
“โอเค! ฉันจะจับฟินของคุณ และเราจะรอสักครู่ดูกว่าออลลี่จะวิ่งกลับออกมาไหม ถ้าเขาไม่มา เราก็จะว่ายเข้าไป”
เดซี่จับฟินของฉันแน่น นับถึงสิบ แต่ไม่ออลลี่ไม่ออกมา “โอเค ด้วยกันก็แล้วกัน” เธอกล่าวอย่างระมัดระวังเมื่อเราเริ่มว่ายเข้าสู่ความมืด ในไม่ช้าฉันรู้สึกถึงการสัมผัสของเดซี่ที่แนบกับหลังของฉันเมื่อเราเข้าสู่วิหารที่มืดมิดที่สุดของถ้ำ
ทันใดนั้น แสงก่อตัวขึ้นต่อหน้าเรา และปลาระมอเก่าก็ปรากฏตัว ร่างกายของเขาเปล่งประกาย “ยินดีต้อนรับสู่ถ้ำของฉัน! ฉันค้นพบสาหร่ายเรืองแสงเมื่อหลายปีก่อน และตั้งแต่นั้นมาก็ได้ใช้แสงของมัน น้องเต่าของฉัน ต้องการให้ฉันช่วยอะไรไหม?”
ฉันยิ้มอายๆ “อืม…เดซี่บอกฉันเกี่ยวกับสมบัติในนี้ และฉันต้องการที่จะกล้าและมาหามัน” ฉันพูดเสียงเบา
“คุณหมายถึงสิ่งเหล่านี้หรอ?” ปลาระมอเก่าชี้ไปที่ฟินขณะที่ก้อนหินเปล่งแสงปรากฏขึ้น บนสาหร่าย
“แว่นกันแดดและกุญแจ ตามที่คุณพูดไว้จริงๆ!” เดซี่อุทานด้วยความตื่นเต้น “คุณไม่รู้จริงๆ หรือว่าว่าคุณกล้าหาญแค่ไหน?” ปลาระมอถามอย่างใจดี ฉันมองเขาด้วยความประหลาดใจ
“ฉันเหรอ? แต่ฉันกลัวมาก!”
“ใช่ แต่คุณก็มากับเพื่อนๆ ของคุณ และจริงๆ แล้ว นั่นคือสิ่งที่กล้าหาญที่สุด — การไปข้างหน้าแม้ในขณะที่คุณกลัว”
ฉันยิ้มอย่างภาคภูมิใจและมีความสุข!
หลังจากนั้น ปลาระมอได้บอกฉันและเดซี่เกี่ยวกับสมบัติอื่นๆ ในถ้ำที่พบ มันก็แทบไม่มีมากกว่าสิ่งที่เป็นหอยและหินสวยๆ แต่เขายังแสดงสิ่งเหล่านี้ให้ฉันเห็นทำให้ฉันดีใจมาก มันเหมือนกับว่าเขากำลังแชร์ชีวิตที่เต็มไปด้วยสมบัติให้ฉันมากกว่ามนุษย์ที่เคยสูญเสียมันไป!
แต่ไม่นานก็เริ่มมีสัตว์ทะเลอื่นๆ เริ่มรู้สึกอิจฉา ปูและปลาอื่นๆ เริ่มเข้ามา — ม้าน้ำด้วย และแมงกะพรุน! ทุกคนต้องการเห็นสิ่งที่น่าตื่นตาตื่นใจที่ปลาระมอมี ดังนั้นหลังจากขอบคุณเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เดซี่และฉันจึงตัดสินใจว่ามันถึงเวลาที่จะกลับบ้าน โดยไม่มีสมบัติแต่รู้สึกมีความสุขมาก!
“ทิมมี่” เดซี่ถามขณะกลับ “สมบัติที่ดีที่สุดในถ้ำนั้นคืออะไร?”
“อืม…สาหร่ายเรืองแสงที่ทำให้มันสว่าง?” ฉันเดาอย่างประหม่า
“ไม่ค่ะ ฉันคิดว่าสมบัติที่หนึ่งในนั้นคือเรื่องราวทั้งหมดที่ปลาตัวเก่าเล่า นั่นแหละคือสิ่งที่ทำให้ทุกอย่างรู้สึกพิเศษมากมาย!”
นั่นเป็นเรื่องจริง! และตอนนี้ฉันก็มีเรื่องราวที่น่าตื่นเต้นจะเล่าให้คุณฟังด้วย!
ตอนนี้บอกฉันที คุณมีสมบัติอะไรที่ซ่อนอยู่ที่บ้านของคุณไหม?