ในจังเกิ้ลที่เต็มไปด้วยดอกไม้ที่สว่างสดใสและต้นไม้สูง มีกรมการกิ้งก่ามังกรที่น่ารักชื่อโคลอี้ เธอแตกต่างจากสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ในจังเกิ้ล โคลอี้มีของขวัญอันมหัศจรรย์ที่ทำให้เธอเปลี่ยนสีได้ตามอารมณ์ ถึงแม้ว่าสิ่งนี้จะดูน่าหลงใหลสำหรับเพื่อนๆ ของเธอ แต่บางครั้งโคลอี้ก็รู้สึกเหงา
ทุกเช้า โคลอี้จะพบกับเพื่อนๆ ของเธอที่ริมทะเลสาบที่สว่างระยิบระยับเพื่อออกไปผจญภัยในแต่ละวัน มีรีต้า นกสายรุ้ง ที่โชว์สีสันทุกเฉดบนขนของเธอ ทำให้เพื่อนๆ ตื่นเต้นด้วยความประหลาดใจและความอัศจรรย์ จากนั้นมีเบนนี่ แมลงสีน้ำเงิน ผู้ที่ดูผ่อนคลายและสบายๆ บินไปบินมากับความอยากรู้อยากเห็นอย่างมีความสุข สุดท้ายคือแม็กซ์ ลิงที่มีขนสีทองของพระอาทิตย์ ที่ชอบสวิงไปรอบๆ จังเกิ้ลด้วยพลังและความสุข พวกเขาทั้งหมดสดใสและมีชีวิตชีวา และโคลอี้รักพวกเขาจริงๆ
แต่ในวันแดดจ้า วันหนึ่ง เมื่อพวกเขามารวมกันที่ทะเลสาบ โคลอี้สังเกตเห็นว่าเพื่อนๆ ของเธอสว่างและสดใสเพียงใด ทำให้หัวใจของเธอรู้สึกเหี่ยวเฉา น้ำสะท้อนสีที่สดใสของเพื่อนๆ และผิวสีส้มกับสีเขียวของโคลอี้กลายเป็นสีเบจจืดชืด
รู้สึกเศร้า โคลอี้มองไปที่เพื่อนๆ ของเธอและถอนหายใจ “โอ้… ฉันอยากจะสดใสเหมือนพวกคุณและเข้ากับจังเกิ้ลที่มีความสุขนี้”
เบนนี่ซึ่งมักจะดูผ่อนคลายและชิลๆ สังเกตเห็นความเศร้าของโคลอี้ “เฮ้ โคลอี้ เกิดอะไรขึ้น?” เขาถาม ขยับเข้ามาใกล้ๆ
“ฉันไม่รู้สึกสดใสเหมือนพวกคุณฉันอยากจะสว่างเหมือนพวกคุณ เป็นสายรุ้งในจังเกิ้ลนี้” โคลอี้ตอบด้วยน้ำเสียงเศร้า
ทันใดนั้น รีต้าก็บินยกร่างขึ้น แสดงขนที่สวยงาม เหมือนภาพวาดที่เคลื่อนไหว “แต่โคลอี้… คุณไม่เห็นเหรอ? คุณนำสิ่งมหัศจรรย์เข้าสู่กลุ่มของเรา ถ้าไม่มีคุณ เราจะไม่สดใสขนาดนี้เลย!”
แม็กซ์พยักหน้า สวิงเข้าไปในต้นไม้ลึกขึ้น “ใช่ โคลอี้! สีของคุณทำให้การผจญภัยของเราน่าตื่นเต้นมากขึ้น คุณเหมือนกับเส้นทางแห่งเวทมนตร์ที่อยู่เบื้องหลังเราทุกที่ที่เราย่างเท้า”
โคลอี้ยิ้ม รู้สึกว่าใจของเธออบอุ่นขึ้นจากคำพูดอันดีงามของพวกเขา อาจเป็นอย่างนั้นจริงๆ? แต่ยังไม่มั่นใจ เธอก็ยังคงเงียบและมองไปที่เพื่อนๆ
รีต้ามีความคิด “ทำไมเราไม่เล่นเกมเฉลิมฉลองสิ่งมหัศจรรย์ของคุณในวันนี้ล่ะ? สักนิดของจินตนาการ!”
ดวงตาของโคลอี้เปล่งประกายด้วยความอยากรู้ เธอรักการเล่นเกมกับเพื่อนๆ แต่ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าเธอไม่สดใสหรือมีสีสันพอที่จะเข้าร่วมอย่างมีความสุขได้
ด้วยความสนุกที่ถูกบดบังด้วยความสงสัย เธอพูดว่า “โอเค เล่นเกมอะไรล่ะ?” แล้วรีต้าก็เสนอเกม “แปรงสีเวทมนตร์”! แต่ละคนจะใช้จินตนาการทำให้โคลอี้มีสีสันใหม่ เปลี่ยนเธอเป็นสิ่งที่พวกเขาเลือก จังเกิ้ลจะได้เห็นสีสันที่สวยที่สุดจากดอกไม้ นก หรือแมลงและโคลอี้จะได้ความสดใสน่าตื่นตาตื่นใจในที่สุด!
ทั้งตื่นเต้นและรู้สึกประหม่าในเวลาเดียวกัน โคลอี้เห็นด้วย ด้วยลมพัดผ่าน รีต้าคือคนแรก “ฉันเปลี่ยนคุณให้เป็นดอกไม้ที่สดใสที่สุดและมีสีสันที่สุด คุณจะถูกล้อมรอบด้วยผีเสื้อที่มีความสุขและอัญมณีระยิบระยับ!” เธอตะโกน
ผิวของโคลอี้เปลี่ยนเป็นสีที่หลากหลายสวยงาม เปล่งประกายในแบบที่เธอไม่เคยแสดงมาก่อน หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความสุขแต่ก็รู้สึกหวาดกลัวว่ามันจะไม่ยั่งยืน
“ถึงตาฉันแล้ว ถึงตาฉันแล้ว!” เบนนี่ตะโกน “คุณจะกลายเป็นหยดน้ำที่สวยงามและสดใส กระเด้งไปมาบนใบหลังฝนที่พัดมาภายในสายรุ้งที่สวยงาม!”
ด้วยเฉดสีฟ้า โคลอี้ได้แปรเปลี่ยนเป็นหยดน้ำที่เปล่งประกาย ส่องแสงระหว่างที่มีสีสันตั้งแต่ที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่ง สะท้อนสีในทำนองน่ารื่นรมย์
ในที่สุดก็ถึงตาของแม็กซ์ “ตอนนี้สนุกจริงๆ!” เบนนี่หัวเราะ
โคลอี้ยังคงเปล่งประกาย แม้ว่าเธอรู้สึกว่าผิวของเธอกำลังเริ่มจางกลับไปเป็นสีปกติ ขณะที่ความสนุกทำให้ทุกคนหลงใหล โคลอี้รู้สึกมืดมนใต้ขนและแสงแดดของเธอ
“ยังไม่พร้อม ยังไม่พร้อม!” โคลอี้เอ่ยออกมา ด้วยความกระวนกระวายและเริ่มตั้งคำถาม “ฉันยังยังไม่เหมือนสดใสและมีสีสันที่สุด! ฉันไม่เข้ากับใครทั้งนั้น!”
“แต่โคลอี้…” ทุกคนตอบด้วยเสียงร่วมกัน “คุณก็ชัดเจนอยู่แล้วว่าสดใสและมีสีสัน! คุณคือคนที่ทำให้โลกของเราสดใสและสวยงาม เรารักคุณในแบบที่คุณเป็น”
ลมเย็นหนึ่งพัดผ่านต้นไม้ เต้นรำรอบตัวพวกเขาเหมือนแมวที่เล่น ลืมตาแล้วโคลอี้รู้… เธอได้วางรุ้งของเธอไว้อยู่ภายในตัวเอง
โคลอี้รู้สึกมีความสุขหลั่งไหลเข้าสู่หัวใจของเธอ ในทันทีที่เธอเปล่งประกายด้วยสีสันที่หลากหลายที่สุด จังเกิ้ลสะท้อนเสียงหัวเราะของพวกเขา หลากหลายและเต็มไปด้วยความสงบ และจากวันนั้นเป็นต้นมา โคลอี้รู้ว่าเวทมนตร์แห่งจินตนาการมอบความงามให้เธอมากเท่าที่เธอจะต้องการ
ดังนั้นทุกเช้าข้างทะเลสาบ โคลอี้กิ้งก่ามังกรและเพื่อนๆ ที่มีสีสันจะมารวมตัวกัน ทุกคนเปล่งประกายสดใสทุกคนรักอีกฝ่ายในแบบที่พวกเขาเป็น เฉลิมฉลองความแตกต่าง และเขียนโลกจังเกิ้ลของพวกเขาด้วยความกลมกลืนของสีสันที่หวานที่สุดที่พวกเขาสามารถแสดงออกถึงได้