“จงระวังการเกินเลย” แกะแก่พูดกับเพื่อนของเขา และแน่นอนว่าวันนั้นพวกเขามีเหตุผลดีที่จะจำบทเรียนนี้ไว้ เมื่อพวกเขาทั้งหมดเดินออกจากคอกไปหาหญ้า สิ่งที่แปลกตาก็ปรากฏต่อสายตาของพวกเขา เมื่ออยู่ท่ามกลางฝูง มีลองนอนอย่างเงียบๆ และนิ่งอยู่ ตัวหนึ่งซึ่งดูเหมือนสมาชิกใหม่—ลูกแกะสีธรรมดาแต่มีจุดเด่นคือมันพราวไปด้วยสีขาวปานกลาง ทำให้มันแตกต่างจากแกะตัวอื่นที่มีขนดำสนิท
ผู้เลี้ยงแกะในฤดูกาลนี้ได้เริ่มทำการทำเครื่องหมายลูกแกะเพื่อขายในตลาด หรือสำหรับการเสียสละในวัด และพวกเขาคิดว่าทุกอย่างข้างหน้าถูกต้องและเป็นไปตามที่ควรจะเป็น ดังนั้นพวกเขาจึงไม่แปลกใจเมื่อสิ่งแปลกใหม่เดินหรือตลอดหญ้ากับส่วนที่เหลือ
ทันใดนั้น ศัตรูเก่าของพวกเขาก็ปรากฏในหมู่พวกเขา นี่คือหมาป่า แต่แทนที่จะมีรูปแบบที่ผอมแห้งและปากเปิด เขาได้ใช้ผิวของแกะที่ถูกเสนอเพื่อการเสียสละ เพื่อซ่อนตัวและจับอาหารของเขาอย่างลับๆ ด้วยสิ่งนี้ข้างหน้าและหางของเขาได้รับการปกคลุมด้วยผิวของลูกแพะที่เขาได้มาก่อนขณะทำเครื่องหมาย คุณสามารถเข้าใจว่าเขามีรูปแบบที่เหมือนกับผู้เลี้ยงแกะที่คุณอาจพบเห็นขณะเดินผ่านฝูงของเขา ตลอดทั้งวัน ฉันก็ได้ติดตามฝูงที่ไม่มีการระมัดระวังไปตามทุ่งหญ้า สุดท้าย เมื่อค่ำคืนใกล้เข้ามา เขาพบว่าตนเองกำลังแยกตัวไปอยู่ด้านหนึ่งของฝูง
ในเวลาเดียวกัน ลูกแกะตัวหนึ่งได้พลัดหลงออกไปจากกลุ่ม มันเป็นโอกาสที่ดีเกินที่จะพลาดไป และด้วยความเงียบ เขาเดินเข้ามาใกล้พวกมันโน้มศีรษะลงน้อย ก่อนที่จะดำเนินการตามแผนการของเขา และพูดว่า:
“มันคือหมาป่าที่โจมตีคุณ; หมาป่าคือศัตรูของคุณ”
แต่แกะแก่ได้เตือนคนอื่นๆ ให้ระวังการเกินเลย; ดังนั้น ก่อนที่เขาจะรู้ว่าอันตรายมาจากไหน ก็เกิดการโจมตีจากด้านหลังที่ใช้ฟันของศัตรู ส่งผลให้ทั้งลูกแกะและหมาป่านอนกระสับกระส่ายบนพื้นดิน.