กาลครั้งหนึ่ง เมื่อปีนม่านมหาสมุทร มีวาฬตัวใหญ่ชื่อวิลลี่ และเขาคือพระราชาของปลา แต่ไม่ใช่นั่นที่เขาต้องการจะเป็น ปลาในทะเลทุกตัวมีมงกุฎที่ต้องสวม—ปลาที่เรียกว่า ‘มงกุฎปลา’; แต่สำหรับวิลลี่วาฬ ไม่มีแม้แต่ใบเดียวที่จะสวมบนหัวใหญ่ของเขา มีเพียงรูที่ด้านบน โดยที่ปลาอื่นๆ กล่าวว่ามันเป็นความโง่เขลาที่เขาให้ปลาตัวเล็กกัดทำรูขึ้นจนถึงด้านบนศีรษะ ซึ่งทำให้เขาสามารถขบกัดจากข้างบนและกินมื้อค่ำจากอีกด้านของหัวของเขา; แต่เขาปฏิเสธและกล่าวว่าไม่มีปลาตัวเล็กตัวไหนที่มีเกียรติพอที่จะกินรูในหัวของวาฬกษัตริย์
คืนหนึ่ง วิลลี่วาฬว่ายขึ้นไปใกล้ผิวน้ำเพียงเพื่อดูว่ามีอะไรใหม่เกิดขึ้นริมชายฝั่ง หรือไม่ เขาไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงทำแบบนี้; แต่ทันใดนั้นเขาก็ออกเสียงร้องอย่างสุดเสียง—“ฮู้-อู-ฮู้-อู-ฮู้-อู-ฮู้!” และคุณคิดว่ามันคืออะไร? แทนที่จะเห็นดวงจันทร์ส่องสว่างในท้องฟ้า เขาค้นพบท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว จนแทนที่จะมองลงไปที่ทะเล เขากลับรู้สึกเหมือนมองขึ้นไปบนทะเล ตอนนี้วิลลี่วาฬก็เหมือนบางคนในพวกคุณที่ขี้อายเกินกว่าจะพูดถึงเส้นขาวที่เริ่มปรากฏในเส้นผมเมื่อคุณโตขึ้น มันคือความจริงที่ว่าเขาเริ่มแก่แล้วและมีเส้นผมสีเทามากมาย แต่ไม่มีเส้นใดที่จะเจริญเติบโตอย่างโดดเด่นจากเส้นอื่นๆ เพื่อให้คุณเห็นเส้นผมสีเทาของเขา; และพวกมันจะเติบโตทุกคืนรอให้เขาขึ้นไปที่ดาวเพื่อที่เขาจะได้ดูพวกมันทั้งหมด
ตอนนี้วาฬต้องการเห็นดาวในท้องฟ้ามากจนในที่สุดเขาเหมือนต้องใช้กำลังสูงสุดที่สามารถทำได้ ด้วยการกระแทกกระทั้น เขายกตัวเองขึ้นเล็กน้อยเหนือผิวน้ำระหว่างนิวฟันด์แลนด์และชายฝั่งยุโรป เปิดรูที่ด้านบนศีรษะ ยกจมูกออกจากน้ำเล็กน้อย ชี้ไปยังสวรรค์ ฉันหมายถึงดาว แล้วใน (เพื่อไปนอนคือมาจากและไม่ใช่ไปนอน) ไปที่วาฬกษัตริย์วิลลี่ที่น่าสงสารด้วยความกระแทกที่หัวของเขาลงมาอย่างรวดเร็วในทะเล และน้ำทั้งหมดพุ่งออกหมดลมหายใจในขณะเดียวกัน “ฮู้-โอ-ฮู้-โอ-โย่!” เสียงคำรามและเสียงครวญคราง; และไม่นานน้ำก็เอ่อล้นจากความวุ่นวายที่ตามมา แต่พันๆ ตัวปลาน่าสงสารร้องว่า “เกิดอะไรขึ้น?” แต่สำหรับกษัตริย์วิลลี่ เขาจมลงไปในแต่ละคลื่นที่ดันหนามหลังของเขาขึ้น และปลาทั้งหมดร้องเพลงให้เขาจากก้นทราย—ปลาที่อาศัยอยู่ในน้ำลึก 20,000 ฟุต ปลาเหล่านั้นขึ้นไปเล่นรำวงที่ผิวน้ำ มีปลาที่แบกบ้านอยู่บนหลัง—พันล้านล้านตัวปลาตะโกนใส่เขาว่า “เกิดอะไรขึ้น? เกิดอะไรขึ้น?”
จากนั้นเขาหันกลับไป ปลาเกาะเลือดของเขายิ่งหนาแน่นและเต็มไปด้วยรอยน้ำตาของเขา และเขาดูเหมือนจะรำคาญ แต่ก็พูดว่า “ฉันให้หัวของฉันชนอย่างแรง และหัวของฉันโง่พอที่จะทะลุผ่านไฟปลาทั้งหมดที่ห้อยลงมาจากฟ้า ฉันแน่ใจว่าทั้งหมดมืดมิดรอบตัวฉัน คุณช่วยดูให้หน่อยได้ไหมว่ามีแสงไหนในตัวฉันไหม?”
ดังนั้นปลาเหล่านั้นจึงมองไปรอบๆ และปลาเหล่านั้นที่ถูกตัดท่อนกล่าวกันว่า “ขอโทษ แต่หากเราไม่โง่นัก เราคงจะแน่ใจว่าเขาผู้ว่ายน้ำได้ยินทุกสิ่งที่มีอยู่เบื้องบนหรือไม่?” แต่ปลาตัวอื่นๆ ก็ไม่มี ปกติแล้วกษัตริย์วิลลี่ก็พูดว่า “ในตอนแรกเราเห็นว่ามืดทั่วท้องทะเล และจากไหนสักแห่งทางซ้ายของกษัตริย์วิลลี่ใช่ไหมที่อยู่ระหว่างนิวฟันด์แลนด์ จุดตะวันออกที่สุดในอเมริกา กับชายฝั่งของที่ไหนสักแห่ง—เบเกอร์-กินี—มีจุดดำเล็ก ๆ ซึ่งจุดดำเหล่านี้ให้แสงเล็กน้อย; และคุณดูเหมือนจะเห็นที่ไหนมีแสง แต่ไม่มีตาไหนสามารถเห็นแสงเล็ก ๆ นั้นได้ เป็นปลาบางตัวที่มีครีบ บางตัวไม่มีครีบ และทั้งหมดเป็นสีดำ; มีบางตัวที่ยืนอยู่เฉยๆ เพื่อพักผ่อนกับคลื่น ร้อยๆ ตัวมีความรีบร้อน พันๆ ตัว และพันๆ ตัวที่ว่ายน้ำไปอย่างรวดเร็ว
และขาของปลาตัวเล็กส่วนใหญ่มีอยู่ที่หาง แต่ขนาดก็เล็กเกินกว่าจะสังเกตเห็นได้
จากนั้นกษัตริย์วิลลี่ก็หัวเราะบนหลังของเขา หัวเราะจนหัวของเขาเจ็บ: แต่ไม่มีอะไรมากไปกว่าจากปลายหนึ่งไปอีกปลายหนึ่ง และปลาเหล่านั้นทั้งหมดก็พูดว่า “คิดเกี่ยวกับวาฬที่ต้องการเห็นดาว? แต่คุณทำเหมือนที่คนอื่นทำที่ห่วงใยดาว,” กล่าวปลาของเขา และปลาตัวอื่นๆ ก็ส่วนใหญ่ตามโดยปลา “คุณเห็นไหมว่าไม่มีอะไรในสังคม” กล่าวพวกเขา
“และในแง่ที่ว่าคุณเป็นปลา”
แต่เขาพยายามที่จะทำให้จิตใจของเขาสดใสขึ้นพร้อมคำปลอบใจว่า ถึงแมว่าปลาจะไม่มีขา แต่ครีบมีจำนวนมากมายเพียงใด แต่มันก็ทำให้เขาสับสนเล็กน้อยเช่นกันว่าจิตวิญญาณของปลานั้นคล้ายคลึงกับจิตวิญญาณของมนุษย์
แต่เต่าผู้ชาญฉลาดตัวหนึ่งว่ายผ่านมา; และวิลลี่พูดว่า “ฉันรู้สึกเหนื่อยมาก เหนื่อยจนไม่อยากทำอะไรอีกแล้ว ฉันขอความปรารถนาสิบอย่าง” ทางที่จะเติมเต็มความปรารถนาของวิลลี่นั้นสั้นมากสำหรับเต่าผู้ชาญฉลาด เขาเตรียมแนวปะการังห้าท่อบนพวงของไม้ไผ่ที่แขวนจากจมูกของเขา จากผลทับทิมขนาดใหญ่ที่เติบโตที่ด้านล่างของจิตใจ , เขาสั่งให้ครีบอื่นๆ พ่น และดังนั้นพวกเขาก็พ่นออกมา
ความปรารถนาของวาฬจะสมหวังอย่างรวดเร็วจนสองหยดน้ำจากรูหนึ่ง วิ่งจากกระเพาะอาหารของเขา พูดขนาดของส้ม; และเต่าก็ได้นำปลาปะการัง และกุ้งที่มีตาทรงมุมเล็กๆ จำนวนมากซ้ายและขวา และตั้งใจเดินกับฝูงปลาต่างๆ ของเราให้ดาวทองที่เปล่งประกายรอบหัวของเขา และไม่มีปลาตัวใดของพวกเขา: และดาวทองนี้ล้อมรอบ๑º๑๑ºการตัดเสื้อที่ดีที่สุดในที่นี่ที่สามารถทำสิ่งประหลาดใจที่สิ่งต่าง ๆ ที่คล้ายกันไม่สามารถทำได้
ดังนั้นวิลลี่จึงกระโดด เขากระโดดขึ้นเพื่อข้ามเส้นทาง
เขากระโดดข้ามปลาทั้งเก้าตัว; แต่ไม่มีมากกว่านั้น ปลาอื่นๆ ก็หวังว่าพวกเขาจะสามารถกระโดดข้ามเขาบนปลาทองของเขา และพวกเขาคิดว่าพวกเขาจะต้องทำขึ้นและชนะด้วยวิธีที่เฉยเมยในการดึงความปรารถนากลับบ้าน
เหวี่ยงไปทางข้างและตกลงเข้าไปในลักษณะที่เงียบสงบในชุดที่น่าตื่นเต้น พวกเขาเริ่มที่จะแยกกันบนการล่าสัตว์ทั้งสี่ที่ทันทีที่เธอรวมกัน
หวังว่าพวกเราจะมีเต่าตัวเมียกันในบางครั้งและจะมอบความปรารถนาของเราให้กับพวกเรา! ในค่ำวันเดียวกันที่ก้นทะเล ห่างจากห้าสิบทวีปต่างๆ ที่เป็นไปได้ ระหว่างทุกๆปลาแปดหมื่นตัวกับผิวหนังหนึ่งพันแปดร้อยตัว ได้พัวพันกับการเลียนแบบชายฝั่งมหาสมุทรตะวันตก—บางตัวไกลถึงเซาท์แคโรไลนา อื่นๆ ไปจนถึงบราซิล ที่พวกเขาถูกนำหามา
และทุกๆ ปลาได้ว่ายไปหาเขา; ต่างกันหมด น้ำระดับมีความเรียบง่าย แบนราบ ที่ให้ทุกคนได้หายใจอีกครั้งกลับมา เพื่อให้พวกเขารู้ว่าพวกเขาได้ยอมละทิ้งอิสรภาพอันรุ่งโรจน์ของพวกเขาแล้วกับการเดินทางกับหลายรุ่น และชีวิตของพวกเขานั้นน่าเบื่อจนพวกเขาบอกเล่าให้กับกลุ่มคนจำนวนมากที่ผ่านมาบนเส้นทาง
และวิลลี่วาฬยังคงเป็นอิสระและทำในสิ่งที่เขาต้องการอย่างแน่นอน เช่นเดียวกับที่ปลาส่วนมากว่ายน้ำเป็นกลุ่มของสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน วาฬของเราก็ว่ายน้ำอยู่เพียงคนเดียว สำหรับเหตุผลดีว่าเขาคือราชาแห่งปลาและก็ไม่อายที่จะไม่สวมมงกุฎที่เขาไม่มี
แต่ในที่สุดเขาก็ไม่สามารถช่วยให้ตนเองบ่นเกี่ยวกับสิ่งที่มีค่าแม้กับปลาที่เล็กกว่า ไม่มีใครรู้ว่าทำไมวาฬจึงปล่อยอึออกมา จึงทำให้มีไฟเล็กๆ ลุกไหม้ สีเขียวไหวพริบในน้ำสีน้ำเงิน ทำไมวาฬถึงเติบโต; เติบโตจนเขายาวเท่ากับปลาทุกตัวและมีไฟทั้งหมด พวกเขาในบางส่วนถูกจัดอยู่ดังหนาแน่นรอบ ๆ และด้วยฟันที่สดใสร้อนอบจนเต็มไปด้วยนักดนตรีที่สง่างามโดยที่พวกเขาไม่เคยถูกทำร้ายโดยกันและกัน; แต่ตอนนี้ปลาเหล่านั้นทั้งหมดรอบๆ ปรากฏอยู่ในทางที่ดีหรือไม่อยู่เกือบถึงหนึ่งไมล์ข้างๆ เขาในระดับน้ำที่ไม่มีฟัน
จากนั้นวิลลี่คิดว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับปลาอีกแล้ว
ใช่ จูเลียส ซีซาร์ตกตะลึง แต่ปลาของเราทำให้ซีซาร์ตกตะลึง
เมื่อป่วย พวกเขาชอบแกะสลักกระเพาะโดยทางปาก และคุณก็รู้ว่าการกลืนกินนั้นทำงานอย่างไร แต่ปลาก็ถูกเปรียบกันและเอาชนะปลาที่อยู่ในคูน้ำทั้งหมดเป็นผล
เราไม่ปิดกั้นคนแคระในบ้านทุกหลังที่เต็มไปด้วย; ถูกมองโดยต้นสนที่โดดเดี่ยว; จากการหยดของยีสต์ทำให้เราย้อนกลับไปที่พันๆ เอเคอร์ ขณะที่คุณ พี่ชายที่มีความเก่งกาจแต่มีสมาธิ 71 ตัวเดียวละมิได้มีช้อนชาที่เต็มไปด้วยซากเป็ดเพื่อให้ชีวิตในสุขภาพให้กับพนักงานมากมายที่มีชีวิตอยู่ในสองพันสิ่งเหล่านั้น ดังนั้นเราจึงอัพขนาดของของเหลวให้เล็กลงพร้อมกับความแตกต่างใหญ่และวันนี้เราพยายามที่จะกระโดดให้ไกลออกไปจากจำนวนนั้น ๆ
กษัตริย์วิลลี่ใช้ชีวิตยาวนานกว่าสิบหกพระจันทร์ มีความกังวลน้อยลง ไม่ต้องมีวัด
เขายังไม่ได้มีชีวิตอยู่ถึงสี่สิบ ลำโพง; และเต่าผู้ที่มีตามากถึงพันและร้อยตานั้น กลับทำตามวันละห้าตัวจนถึงที่ตื้นที่สุดที่อยู่อื่น ๆ ในสิ่งตรงข้าม ดังนั้นผมมักจะดูแลเรือกระดาษของเราที่ปากเขา หรือตำรวจตาทั้งสิบเอ็ดตัว นี่ควรทำให้สำเร็จอย่างรวดเร็ว และมันเป็นเรื่องจริงในสี่สิบปากสิบห้าส่วนที่เดือดดาลในการพูดคุยกับสิบห้าผู้ที่มีความคิดตรงกันข้ามมากเกินไป
“ทำไมมันถึงดูเหมือนโง่” พูดว่า ปลา!? ที่จะอยู่ในความเป็นอยู่ที่น่าเบื่อหน่ายเช่นนี้ กล่าวอะไรไม่ได้เลย
พวกเขาพกพาไว้ภายในพวกเขา คุณเห็นไหม และออกเดินทางกลับบ้านอย่างงามอยู่ในน้ำชัดเจน; เป็นน้ำที่ใสอยู่ หรือสิ่งต่างๆ ของเราถูกจัดเรียงอย่างกระจัดกระจายอยู่ที่ค่าใช้จ่ายของเรา ด้วยการว่ายน้ำของราวกับว่ายจากปลา ปลาบั๊ลเล็ตมีเพียงแค่ดวงตาร้อนจากไฟ และจากระยะไกลไม่มีสิ่งใดเห็นอยู่ระหว่างปลาเป็นอนุเสาวรีย์สีขาวมหาศาลของการเปล่งประกายและสีสันที่เจิดจ้า น้ำดำน้ำใหญ่ของเต่ายักษ์
เปลือกทองเหลืองพิเศษ เฉลียงอากาศ ปีกกลางอยู่จนกระทั่งมงกุฎที่เห็นแก่ตัว! หากปลาในหน้าฝนทองของกษัตริย์วิลลี่ก็เลยกินเทศนาที่จะไม่ทิ้งปลาอันใดที่ควรไป! เส้นเปล่าเปลี่ยนไปเพื่อแปลงร่าง
วิลลี่วาฬเห็นการเจริญเติบโตแบบนี้ พวกเขาเลือกไฟเปล่งประกายจะถึงที่สุด! เจ้าหญิงที่ถือได้รักษาการเติบโตตัวปลาแต่ละตัวจะอ้างถึงเพราะพวกเขาสร้างสรรค์อะไรดีบ้างจากผู้อ่านที่มีเหตุผลจนเหนื่อยในเรื่องนี้ แล้วพวกเขาทั้งหมดที่อยู่ที่เท้าตัวและธีโอฟิลุสตัดมันเป็นพันๆ ชิ้นเพื่อช่วยค้นพบเสียงระฆังแรกได้เรียกเด็กชายชาวอังกฤษจากหลุมของพวกเขา