ในหมู่บ้านหิมะที่น่าหลงใหล ฤดูหนาวได้คลุมทุกอย่างด้วยผ้าห่มสีขาว นี่คือฤดูกาลที่ลูซี่และพี่ชายของเธอ แจ็ค รักมากที่สุด พวกเขาจะสวมเสื้อผ้าที่อบอุ่น แก้มแดงจากความหนาวเย็น และก้าวออกไปข้างนอกเพื่อสนุกกับความมหัศจรรย์ของฤดูหนาว ปีนี้พวกเขามีความคิดที่ยอดเยี่ยม: “มาสร้างตุ๊กตาหิมะที่ใหญ่ที่สุดในโลกกันตรงนี้ในสวนของเรา!”
ด้วยความสนุกสนาน พวกเขาวิ่งออกไปข้างนอก อากาศเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะที่ตื่นเต้นของพวกเขา ลูซี่เริ่มม้วนลูกหิมะขนาดใหญ่ ขณะที่แจ็คพยายามสร้างอีกลูกขนาดเล็กเพื่อใช้ทำหัว แต่ทุกครั้งที่พวกเขาวางลูกหิมะลูกหนึ่งบนลูกอื่น มันก็จะล้มลงไปด้วยเสียงปุ! หลังจากพยายามหลายครั้งอย่างหงุดหงิด ลูซี่และแจ็คก็เอนตัวพิงรั้วด้วยความสับสน “เราไม่มีทางทำได้แน่นอน!” แจ็คถอนหายใจอย่างหมดหวัง
แต่ในขณะที่พวกเขานั่งอยู่ที่นั่น ความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นในใจของลูซี่ “รู้ไหม? เราสามารถเชิญเพื่อนๆ มาช่วยเราได้” เธอเสนอ แจ็คตาเป็นประกายด้วยความตื่นเต้นที่ได้ยินความคิดนี้ มันคงสนุกมากเลย!
รีบเร่งพวกเขาก็วิ่งเข้าไปข้างในเพื่อโทรหาทุกคน เพื่อนๆ ก็รีบมาที่บ้านอย่างรวดเร็ว ในไม่ช้า สวนก็มีเสียงหัวเราะของเด็กๆ ที่ม้วนลูกหิมะขนาดต่างๆ กัน พวกเขาแข่งขันกันว่าใครจะสามารถแบกลูกหิมะที่หนักที่สุดได้ พวกเขาแย่งกันว่าใครจะเก็บของตกแต่งได้ดีที่สุด แต่สุดท้ายพวกเขาก็ทำงานร่วมกัน และไม่นานความพยายามของพวกเขาก็เริ่มมีรูปแบบ
ในที่สุดตุ๊กตาหิมะตัวใหญ่ก็ยืนอยู่กลางสวนอย่างภาคภูมิใจ มันสูงมากจนพ่อของลูซี่และแจ็คต้องปีนขึ้นไปบนหลังคาเพื่อวางหมวกสีดำบนมัน ใบผมที่ทำจากวิกเก่าได้กลายเป็นผมของตุ๊กตาหิมะ ขณะที่ผ้าพันคอของแจ็คพาดอยู่รอบคอของตุ๊กตา หัวปุ่มสองยังหวานทำให้ตุ๊กตาหิมะมีชีวิตชีวา และเด็กสองคนวิ่งไปที่สวนสาธารณะเพื่อยืมรองเท้าหิมะไม้มีหนามคู่หนึ่ง
“ฉันไม่คิดว่าเราจะสร้างบางอย่างที่ยอดเยี่ยมแบบนี้ได้อีก!” ลูซี่พูดขึ้นขณะที่เธอมองผลงานของพวกเขาด้วยความประทับใจ
เด็กๆ กอดกันและหัวเราะด้วยกัน รู้สึกถึงความสำเร็จที่อบอุ่นซึ่งทำให้ความหนาวเหน็บในฤดูหนาวละลายออกไป ในตอนเย็น ขณะที่พวกเขานั่งดื่มโกโก้ร้อนใกล้เตาผิง พวกเขาทุกคนเห็นด้วยในข้อเท็จจริงที่พิเศษอย่างหนึ่ง: “เมื่อเราทำงานร่วมกันและแบ่งปันความคิด เราสามารถทำสิ่งต่างๆ ได้มากกว่าที่เราคิดไว้” ลูซี่และแจ็คหลับไปฝันถึงดินแดนมหัศจรรย์สีขาว ตุ๊กตาหิมะขนาดใหญ่มหึมา และเสียงหัวเราะของเพื่อนๆ ที่ดังก้องในค่ำคืนที่เย็นยะเยือก