ในป่ามหัศจรรย์ที่แสงแดดเต้นรำผ่านใบไม้สีเขียวมรกต ลูน่า ยูนิคอร์นใจดีได้ค้นพบพื้นที่ลับที่ส่องประกายใต้แสงที่สลัว ที่นั่น ดอกไม้ป่าร้องเพลงด้วยสีสัน และสายลมกระซิบความลับ ทั้งหมดนี้อยู่ใต้ร่มเงาของต้นโอ๊กโบราณ มีดอกไม้ลึกลับดอกหนึ่งที่ทำให้เธอต้องตะลึง กลีบดอกของมันเปล่งประกายเหมือนดวงดาวตอนพลบค่ำ และหัวใจของมันพราวแสงด้วยสัญญา
เมื่อ ลูน่าเข้าใกล้ เสียงอ่อนหวานลอยออกมาจากดอกไม้ “ยูนิคอร์น, เธอได้พบกับบลอสซัมแห่งการแบ่งปัน มันสามารถเติมเต็มความปรารถนาของหัวใจเพื่อทำให้ผู้อื่นมีความสุข” ลูน่าสนใจและพิจารณาความปรารถนาของเธอ เธอไม่ต้องการอะไรสำหรับตัวของเธอเอง แต่คิดถึงป่าของเธอซึ่งมีสัตว์บางตัวบางครั้งต้องดิ้นรนเพื่อหาหรืออาหาร
ดอกไม้สั่นไหวด้วยความตื่นเต้น “สัมผัสกลีบดอกของมันและความปรารถนาของเธอจะบานสะพรั่ง” ลูน่าอย่างอ่อนโยนทำตาม และป่าก็โลดแล่นไปด้วยสีสันที่สดใสและกลิ่นหอมที่พิเศษ อาหารบานสะพรั่งในที่ซึ่งเคยไม่มี และสัตว์ทุกตัวต่างดีใจ เสียงเพลงของพวกมันก้องกังวานไปในป่า
แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีความสุข ใกล้ ๆ กันนั้นมีพวกโทรลล์ที่เจริญเติบโตจากความยุ่งเหยิงและความสิ้นหวัง เมื่อหนึ่งในโทรลล์ชื่อกราฟที่โหดเหี้ยมและเจ้าเล่ห์ได้ดมกลิ่นเวทมนตร์ “ดอกบลอสซัมนั้นเป็นของเรา!” เขาผรุสวาทด้วยความโลภ กระตุ้นให้พรรคพวกโทรลล์ของเขาวางแผนที่จะขโมยดอกไม้มหัศจรรย์จากยูนิคอร์น
ลูน่ารู้สึกถึงอันตราย ในคืนหนึ่ง เงามืดเข้ามาใกล้เมื่อเธอเดินไปที่ลานเพื่อเช็คดูดอกไม้ ทันใดนั้น โทรลล์กระโดดออกมาจากพุ่มไม้ กรงเล็บของพวกเขายื่นไปหาดอกไม้ “ปกป้องบลอสซัมแห่งการแบ่งปัน!” ลูน่าร้องเสียงดัง เธอยิงเขาไปที่มุมมองสดใสของเธอดังดาวตกทำให้โทรลล์นิ่งงัน อย่างไรก็ตาม บางตัวยังคงวิ่งเข้าหาเธอ
ทันใดนั้น เพื่อนของเธอได้มาถึง สำหรับสตาร์กตัวใหญ่ที่ชาญฉลาดและมีเกียรติ นำเสียงเพลงจากสัตว์อื่น ๆ นกบินลงมาจับความสนใจโทรลล์ ขณะที่กระต่ายและกวางสู้เคียงข้างเธอ พวกเขาต่อสู้มีความกล้า เวทมนตร์ของลูน่าฉลองในอากาศเพื่อปกป้องหัวใจของป่า ด้วยเพลงที่ประสบความสำเร็จและการกระโดดของพวกเขา พวกเขาดันโทรลล์ให้ถอยไป จนกระทั่งพวกเขาหลีกหนีไปอย่างพ่ายแพ้
เมื่อแสงแรกของวันเริ่มส่องสว่างทั่วต้นไม้ สันติสุขกลับมาอีกครั้ง ลูน่าเหลือบมองไปที่เพื่อน ๆ ของเธอ “โทรลล์นั้นได้ไปแล้ว แต่พวกเขาอาจจะมีกลับมา เราต้องซ่อนดอกไม้” ทุกคนเห็นพ้องต้องกัน และหลังจากการพิจารณาอย่างรอบคอบ พวกเขาตัดสินใจปลูกมันไว้ลึกในเนินเขาโบราณ โดยล้อมรอบด้วยวงแหวนหินคุ้มครอง
ป่าบานสะพรั่งด้วยชีวิตและความมีชีวิตชีวา สัตว์ทุกตัวก็มีความสุขกับความอุดมสมบูรณ์ที่ได้มา วันที่เปลี่ยนเป็นสัปดาห์ และนิทานเกี่ยวกับของขวัญของยูนิคอร์นได้ถูกเล่าขานไปไกล สัตว์ต่าง ๆ มาจากดินแดนไกลเพื่อสัมผัสความมหัศจรรย์ของมัน ลูน่ามองด้วยความยินดี ป่ากลายเป็นที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งความรักและความสามัคคี
เมื่อความหนาวเย็นของฤดูหนาวมาถึง มันนำพาความท้าทาย อาหารเริ่มหายาก และเมฆดำพาดผ่านหัวใจของสัตว์ แต่ลูน่าก็เตือนพวกเขาถึงความร่วมมือและเวทมนตร์ของดอกไม้ พวกเขารวมตัวกันสร้างวงกลมใต้ต้นโอ๊กโบราณ ในเสียงเพลงและเสียงหัวเราะ พวกเขาเฉลิมฉลองมิตรภาพและความเป็นหนึ่งเดียวของพวกเขา ขับไล่ความหนาวเหน็บของฤดูหนาว
เมื่อฤดูใบไม้ผลิมาแทนที่ฤดูหนาว โทรลล์กลับมา แสดงความอิจฉาต่อความสงบสุขของป่า พวกเขาพยายามวางเวทมนตร์ในเมล็ด เพื่อบิดเบือนเวทมนตร์ทำลายป่า แต่สัตว์ต่าง ๆ ก็เฝ้าระวังอย่างตื่นตัว ขัดขวางกับแผนการของโทรลล์ในดินแดนที่ความสุขเป็นใหญ่
เมื่อปีกลายเป็นยุคสมัย กลาดแห่งเวทมนตร์ก็เจริญรุ่งเรืองไม่มีวันสูญหาย ลูน่า ผู้รักษาเวทมนตร์ ทุกข์ตนอย่างอิสระ และหัวใจของเธอเต็มไปด้วยความสุข ด้วยการแบ่งปันและความมีน้ำใจ เธอได้สร้างพันธะมิตรภาพที่ส่องประกายอยู่ตลอดไปในหัวใจของป่า
“บลอสซัมแห่งการแบ่งปัน” กลายมาไม่ใช่แค่เรื่องเล่า แต่กลายเป็นความเชื่อที่มีค่านับจวบจนกาล เมื่อไหร่ที่สัตว์แบ่งปันหรือช่วยเหลือกัน พวกเขาก็สนับสนุนเวทมนตร์จากของขวัญของลูน่า สร้างมรดกแห่งความรักและความมีน้ำใจที่ยืนยาวตลอดกาล