ในสนามหลังบ้านที่มีชีวิตชีวา สัตว์เล็กที่กล้าหาญชื่อ ไทนีทิม รู้สึกถูกบดบังโดยโลกใบใหญ่รอบตัว เขารู้สึกเหมือนไม่มีใครเห็น เขาเป็นแค่เสียงกระซิบเล็ก ๆ ในการคำรามของธรรมชาติ แต่ในตัวเขามีกองไฟแห่งความกล้าที่ลุกโชติช่วงและความปรารถนาที่จะเป็นที่รู้จักว่าเป็นฮีโร่
วันหนึ่ง ที่มีแสงแดดส่องสว่าง ไทนีทิมตัดสินใจที่จะทำให้โลกจำเขาได้ เขาออกเดินทางไปผจญภัย ขณะเดินไปใต้ใบหญ้าสูงทอดตัวยาว เขาได้ยินเสียงร้องที่น่าสงสารของสัตว์ตัวเล็ก ๆ ใกล้ ๆ โดยไม่ลังเล เขาวิ่งไปตามเสียงและพบกับนกตัวน้อยที่กลัวและโดดเดี่ยว
“ไม่ต้องกลัวนะตัวน้อย ฉันอยู่ที่นี่! ฉันจะช่วยพาเธอกลับบ้าน” ทิมกล่าวด้วยเสียงนุ่มนวล อย่างไรก็ตาม ความท้าทายในโลกที่กว้างใหญ่เป็นสิ่งที่น่าหวาดกลัว เปรียบเสมือนการปีนหญ้าที่สูงชันซึ่งดูเหมือนตึกระฟ้าสำหรับเขา โดยไม่ย่อท้อ เขาประดิษฐ์แผนขึ้นมา
“ให้เธอขึ้นหลังฉัน!” เขากระตุ้นนกตัวที่ตกใจตัวนั้น จากนั้น ไทนีทิมใช้พลังทั้งหมดของเขาและเริ่มต้นการปีนเขาขึ้นไปบนหญ้าที่แกว่งไหว หลังจากการต่อสู้กับความยากลำบาก พวกเขามาถึงจุดสูงสุด ที่เขาสามารถเห็นรังนกอยู่สูงบนต้นไม้ “เห็นมันไหม?” เขาชี้ “นั่นคือบ้านของเธอ ขึ้นไปเถอะตัวน้อย และอย่าลืมไทนีทิมนะ!”
ด้วยความมั่นใจที่ได้รับจากเหตุการณ์นี้ นกตัวน้อยกระโดดไปข้างหน้าและบินกลับไปหาครอบครัวของมัน จากข้างล่าง ทิมตะโกนว่า “Tweet! Tweet!” เลียนแบบเสียงร้องอย่างมีความสุขของนก ตัวเขารู้สึกภูมิใจเมื่อรู้ว่าแม้การกระทำของเขาจะเล็ก แต่ก็สร้างความแตกต่างให้กับใครบางคนที่ต้องการการช่วยเหลือ
แต่การผจญภัยในวันนี้เพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น ในที่สูง นกตัวน้อยได้ร้องขอบคุณและข้างล่างนั้น มดตัวหนึ่งได้ยินเรื่องราวการกระทำฮีโร่ของไทนีทิม “มีรองเท้าขนาดใหญ่กำลังจะบดทับอาณานิคมของฉัน!” มดตัวนั้นร้อง “เธอสามารถบีบตัวผ่านหญ้าไปเตือนพวกเราก่อนได้ไหมก่อนที่ทุกอย่างจะสายเหลือเกิน?”
“ฉันจะทำมัน!” ไทนีทิมประกาศ พร้อมวิ่งไปยังจุดเกิดเหตุ ขณะที่เขาวิ่งไป เวลาเหมือนจะล้อเลียนเขา มันผ่านไปเร็วเกินไป แต่เมื่อเขาถึงเนินมด ดูเหมือนว่าหวังจะไม่มีอีกแล้ว
“รีบหน่อย!” มดตัวนั้นร้อง “เราอาจจะหนีไม่ทัน”
ด้วยความกล้าและความมุ่งมั่น ทิมตะโกนบอกคนอื่นๆ ด้านล่างว่า “พวกคุณต้องขุดให้ลึก! รีบ! แล้วสร้างการเบี่ยงเบนเพื่อพารองเท้าไปในทางอื่น!” ใต้ดิน มดเริ่มทำงาน ไทนีทิมรู้สึกใจเต้นเพราะรอผลลัพธ์
มีช่วงเวลาที่เงียบสงบ และแล้วก็มีสัตว์กระรอกปรากฏขึ้นหน้ารองเท้าที่รู้สึกสนใจ ส่งให้มันล้มไปในทิศทางอื่น “ฮะ?” เจ้าของรองเท้าพ murmured เขาเกือบจะเหยียบมดเสียอีก ไทนีทิมหัวเราะด้วยความสุขเมื่อเขาตระหนักว่าการหัวเราะสามารถกลบเกลื่อนความท้าทายที่น่ากลัวได้
เชคคืนนี้ ขณะที่ดาวล้านดวง twinkled ข้างบน ไทนีทิมนอนอยู่บนแผ่นมอสอ่อนนุ่มของเขา คิดรวบรวมเกี่ยวกับวันของเขา เขารู้สึกเบาเหมือนกับลอยอยู่ “บางทีฉันอาจจะเป็นฮีโร่หลังจากทั้งหมด” เขากระซิบกับตัวเอง ขดตัวในความอบอุ่นของความฝัน
ในโลกที่กว้างใหญ่ที่ดูเหมือนจะทำให้เขาเล็กลง ไทนีทิมได้สร้างพื้นที่ของเขาเอง ด้วยการกระทำแห่งความกล้าหาญทุกครั้ง เขาเรียนรู้ว่าถึงมันจะไม่อยู่ที่ขนาด แต่ตั้งอยู่ในศักยภาพของหัวใจที่มีความกล้าและความเมตตา ไม่นานทุกสิ่งทั้งเล็กและใหญ่รู้จักชื่อ ไทนีทิม ฮีโร่ที่มีหัวใจที่กล้าหาญที่สุดในสนามหลังบ้าน
ทุกการผจญภัยที่เขาทำได้รับการสะท้อนความรู้สึกว่า “ไม่สำคัญว่าคุณจะเล็กขนาดไหน; หัวใจที่ใหญ่สามารถทำให้โลกแตกต่าง” ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ไทนีทิมได้ออกเดินทางทุกวันเพื่อช่วยเหลือสัตว์ทุกตัวที่ต้องการซ่อนอยู่ในหญ้าสูง รอคอยให้มีใครมาช่วยเหลือ เขายังคงส่องสว่าง เติบโตจากการได้รับการยกย่องและนิทานเกี่ยวกับความเห็นอกเห็นใจของเขา ทำให้เขากลายเป็น ไทนีทิม ฮีโร่ตัวน้อยในตำนานแห่งป่าในสนามหลังบ้าน