กาลครั้งหนึ่ง ในสวนสีเขียวชอุ่ม มีเต่าตัวน้อยชื่อทีมมี่ ทีมมี่ไม่ใช่เต่าธรรมดา เขามีความอยากรู้ที่ไม่สิ้นสุด ขณะที่เต่าตัวอื่น ๆ กินใบไม้หรือนอนอาบแดด ทีมมี่มักจะคิดคำถามเชิงปรัชญา เช่น “ทำไมดาวถึงเปล่งประกาย?” หรือ “ทำไมดวงจึงเปลี่ยนรูป?”
ในบ่ายที่มีแดดจ้า ขณะที่เขากำลังสำรวจสวนในส่วนที่ไม่เคยไปมาก่อน ทีมมี่พบสิ่งที่แวววาวอยู่ในดิน เมื่อเขาเข้าไปใกล้ เขาก็เห็นว่าเป็นเปลือกหอยทะเลที่งดงาม ไม่เหมือนที่เขาเคยเห็นมาก่อน มันมีลวดลายซึ่งหมุนเวียนด้วยสีเงินและสีเขียวมรกต และมันเหมือนจะส่งเสียงเพลงเบา ๆ เมื่อทีมมี่ลูบมันด้วยกรงเล็บของเขา ความอยากรู้ทำให้เขายกมันขึ้นและเขย่าในมือเล็ก ๆ ของเขา ทันใดนั้น โลกแวดล้อมเขาก็เริ่มหมุนและเปล่งประกายราวกับว่าดาวพันหนึ่งพันดวงกำลังหมุนรอบตัวเขา
เมื่อความมึนงงหายไป เขาพบว่าตนเองไม่อยู่ในสวนอีกต่อไป แต่ยืนอยู่หน้าโครงสร้างหินขนาดใหญ่ ทีมมี่จำมันได้จากเรื่องเล่าของเต่าแก่: เขาอยู่ที่ฐานของพีระมิดใหญ่แห่งกิซ่า!
“ว้าว! นี่มันเป็นไปได้อย่างไร?” ทีมมี่อุทาน แต่ไม่มีใครได้ยินเขา
ขณะที่เขาเดินสำรวจ เขาเห็นชาวอียิปต์โบราณทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเพื่อวางหินใหญ่ “เวลาเป็นสิ่งที่น่ามหัศจรรย์ หากเปลือกหอยนี้สามารถพาไปที่ไหนซักแห่ง?” ทีมมี่คิดอย่างตื่นเต้น
เขากำลังจับเปลือกหอยไว้แน่น เขย่าอีกครั้งและในพริบตา เขาก็ถูกพาไปยังตลาดที่มีชีวิตชีวาที่เต็มไปด้วยพ่อค้าแม่ค้าและผู้คน ทีมมี่รู้ทันทีว่าเขาอยู่ในกรุงโรมโบราณ! เขาสังเกตสถาปัตยกรรมที่แปลกตา รถม้า และอาหารอันอร่อยรอบตัวเขา
“กลิ่นที่หอมหวานนั้นคืออะไร?” เขาคิดในใจเมื่อเขาเดินตามกลิ่นนั้นไปจนถึงแผงขายเกาลัดย่าง
หลังจากที่สัมผัสการผจญภัยมาหลายวัน ทีมมี่ก็จับเปลือกหอยอีกครั้งและครั้งนี้เขาพบว่าตัวเองอยู่บนชายหาดที่ระยิบระยับ ซึ่งเขาไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ทุกอย่างดูแตกต่างออกไป! ผู้คน บ้านเรือน甚至สัตว์ที่บินได้ในท้องฟ้—ทุกอย่างใหม่และแปลกประหลาด ทีมมี่รู้ว่าเขาได้เดินทางไปยังโลกในอนาคต เขาชมผู้คนที่บินผ่านไปมาบนกระดานบินและทักทายกันด้วยภาพโฮโลกราฟิก
ถึงแม้ว่าจะมีภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจ แต่ทีมมี่เริ่มรู้สึกคิดถึงบ้าน โลกใบใหม่นี้น่าตื่นเต้น แต่เขาคิดถึงสวนและเรื่องราวของเพื่อน ๆ เต่าของเขา เขาตัดสินใจว่าได้เวลาที่จะกลับบ้านแล้ว
ด้วยการบิดครั้งสุดท้ายของเปลือกหอยวิเศษ ทีมมี่กลับสู่สวนที่อบอุ่น เมื่อมองไปที่ผู้คนที่ผ่านไป จะดูเหมือนว่าเขาเพิ่งจะไปเพียงชั่วขณะ แต่ในใจของเขาเต็มไปด้วยประสบการณ์จากการเดินทางครั้งยาวนาน
เปลือกหอยนั้นมีฝุ่นจับเล็กน้อยและดูจืดชืดจากการเดินทาง แต่สำหรับทีมมี่ มันระยิบระยับมากกว่าที่เคย จากวันนั้นเป็นต้นมา เขาเล่าเรื่องราวของแต่ละสถานที่ที่เขาไปให้เต่าตัวอื่น ๆ ในสวนฟัง พวกเขาจะมารวมตัวกันรอบ ๆ เขาด้วยตาที่เต็มไปด้วยความแปลกใจ ขณะที่เขาเล่าถึงพีระมิดแห่งอียิปต์ ความยิ่งใหญ่ของกรุงโรม และโลกในอนาคตที่น่าอัศจรรย์
ทีมมี่เรียนรู้ว่าการมีความอยากรู้สามารถนำไปสู่ประสบการณ์ที่น่าทึ่ง และแม้ว่าจะไม่มีวันออกไปจากสวนของตัวเอง ก็ยังมีโลกกว้างรออยู่ให้ค้นพบ—หากเพียงแต่ถามคำถามที่ถูกต้อง
และแล้ว เต่าตัวน้อยก็ยังคงคิดหาคำตอบของปริศนาชีวิต พร้อมที่จะผจญภัยอีกครั้งทุกครั้งที่เขารู้สึกถึงความระยิบระยับอันคุ้นเคยของเปลือกหอยวิเศษในอุ้งมือของเขา เขาได้เรียนรู้ว่าเวลาก็สามารถข้ามผ่านได้ และคำถามแต่ละข้อล้วนสามารถนำไปสู่การค้นพบอันน่ามหัศจรรย์
ความอยากรู้จะนำไปสู่ความรู้จริง ๆ