แมวน้อยสามตัว

แมวน้อยสามตัว พวกเขาทำมือถือตกหาย;
และพวกเขาเริ่มร้องไห้,
“โอ้ แม่ที่รัก พวกเรากลัวจริงๆ
ว่าพวกเราได้ทำมือถือตกหายแล้ว。”

“ทำมือถือตกหาย นี่แมวน้อยซน!
ถ้างั้นพวกเจ้าจะไม่ได้รับพาย。”
“เหมียว เหมียว เหมียว.”
ถ้างั้นพวกเจ้าจะไม่ได้รับพาย。

แมวน้อยสามตัว พวกเขาหามือถือตนพบ,
และพวกเขาเริ่มร้องไห้,
“โอ้ แม่ที่รัก ดูที่นี่ ดูที่นี่!
ดูสิ พวกเราได้หามือถือตนพบแล้ว。”

“อะไรนะ! หามือถือตนพบ นี่แมวน้อยโง่!
ถ้างั้นพวกเจ้าจะได้รับพาย。”
“เหมียว เหมียว เหมียว.”
ถ้างั้นพวกเจ้าจะได้รับพาย。

แมวน้อยสามตัว สวมมือถือตน,
และไม่นานก็ได้กินพาย;
“โอ้ แม่ที่รัก พวกเรากลัวมาก
ว่าพวกเราได้ทำมือถือตนเปรอะเปื้อน。”

“อะไรนะ! ทำมือถือตนเปรอะเปื้อน นี่แมวน้อยซน!
ถ้างั้นพวกเขาจะไม่มีสิทธิ์ได้รับพาย。”
“เหมียว เหมียว เหมียว.”
ถ้างั้นพวกเขาจะไม่มีสิทธิ์ได้รับพาย。

แมวน้อยสามตัว พวกเขาล้างมือถือตน,
และแขวนให้แห้ง;
“โอ้ แม่ที่รัก ดูที่นี่ ดูที่นี่,
ดูสิ พวกเราได้ล้างมือถือตนแล้ว。”

“อะไรนะ! ล้างมือถือตนแล้ว นี่แมวน้อยแสนน่ารัก!
แต่ฉันได้กลิ่นหนูใกล้ๆ。”
“เหมียว เหมียว เหมียว.”
“แต่ฉันได้กลิ่นหนูใกล้ๆ。”

แมวน้อยสามตัว พวกเขาขุดและเติบโต,
และขุดและเติบโต โอ้ ช่างน่าอัศจรรย์!
และดังนั้น โอ้ ที่รัก ดูที่นี่ ดูที่นี่,
พวกเขาไม่มีพายให้แห้งอีกแล้ว.