กาลครั้งหนึ่ง ณ กระท่อมอบอุ่นกลางป่า มีหมีตัวน้อยสามตัวอาศัยอยู่ หนึ่งในนั้นชื่อว่าเบนนี่ หมีที่เล็กที่สุด มีตาสีน้ำเงินสดใสและนิสัยร่าเริง ตัวต่อมาเป็นเบลล่า หมีลูกสาวเพียงหนึ่งเดียวในสามตัว เธอเป็นคนเรียบร้อยและมีนิสัยดี ตัวสุดท้ายชื่อโบโบ้ หมีตัวใหญ่และแข็งแรงที่สุด เขามีใบหน้าที่เป็นมิตรและรักเพื่อนหมีตัวน้อยของเขายิ่งกว่าสิ่งใดในโลก
หมีตัวน้อยทั้งสามอาศัยอยู่ด้วยกันเหมือนครอบครัวที่มีความสุข พวกเขามีเก้าอี้ขนาดหมีสามตัวรออยู่ในบ้านเล็ก ๆ ของพวกเขา มีโต๊ะอยู่กลางห้อง และบนโต๊ะนั้นมีชามสามใบที่เต็มไปด้วยโจ๊กที่ยังร้อนจากนมใหม่ที่โบโบ้เอาไปให้วัวกินและรีดนมในเช้าถัดมา
“ถ้าฉันนั่งบนเก้าอี้ตอนนี้ ฉันคงทำเก้าอี้แตกแน่ ๆ” เบนนี่บอกด้วยเสียงถอนหายใจ
“เรารออีกหน่อยดีกว่า” โบโบ้กล่าว “ในป่ามีความเย็นสบาย”
ดังนั้นหมีทั้งสามจึงออกไปเดินเล่นในป่า ขณะที่พวกเขาออกไป หมาป่าที่เจ้าเล่ห์ก็เข้ามา เขาพยายามเปิดประตูเข้าไป แต่ประตูก็ล็อคไว้ เพราะหมีตัวน้อยทั้งสามออกไปตลอดทั้งวัน หมาป่าจึงนอนรออยู่ที่ฟุตต้นไม้ใกล้ ๆ จนกว่าหมีจะกลับมา หมาป่านี้นอกจากจะเป็นโจรที่เจ้าเล่ห์แล้วยังมีนิสัยไม่ดีอีกด้วย
ในที่สุดหมีตัวน้อยกลับบ้านและเปิดประตูออกมา สิ่งแรกที่พวกเขาทำคือหาว่าโจ๊กขาวนุ่มในชามไหนคือโจ๊กที่พวกเขาให้วัวดื่มในเช้าวันนี้ จากนั้นพวกเขาสังเกตเห็นว่าเก้าอี้ของพวกเขาถูกทำลาย หมาป่าตัวร้ายได้ปีนขึ้นไปบนเก้าอี้ทันทีที่พวกเขาหันหลัง เขาเข้ามานั่งบนเก้าอี้และทำให้เก้าอี้แตกและตกลงไปที่พื้น
“ฉันบอกคุณแล้ว เบนนี่ หมาป่ามาที่นี่ในขณะที่เรากำลังออกไปและขโมย” โบโบ้กล่าว
พวกเขาค้นหาทุกมุมในบ้าน และทันใดนั้นเบนนี่ก็ร้องออกมา “โจ๊กขาวนุ่มในชามของฉันหายไป! หมาป่ากินมันหมดแล้ว”
จริง ๆ แล้ว หมาป่าได้ใช้ประโยชน์จากการที่หมีตัวน้อยไม่อยู่และจมูกของเขาที่เฉลียวฉลาด ขโมยโจ๊กขาวนุ่มไปเกินครึ่งในชามสองใบของเบนนี่ โบโบ้จึงเปิดประตู และหมีตัวน้อยทั้งสามเริ่มไล่ตามหมาป่า
หมาป่าที่เดินขาหมูอ้วนจึงหนักและไม่เร็วเท่าหมีตัวน้อยทั้งสาม อย่างไรก็ตาม แทนที่เขาจะกลับตัวและวิ่งหนีเมื่อเห็นหมีตัวน้อยไล่ตาม เขาก็เดินต่อไปอย่างใจเย็นในที่สุด หมีตัวน้อยทั้งสามก็มาถึงจุดที่พวกเขาไม่เคยผ่านมาก่อน และต้นไม้ทุกต้นเต็มไปด้วยหนามแหลมยาว หมาป่าไม่ได้สังเกตเห็นเลย เขาไม่สามารถวิ่งตามต้นหนามได้ แต่เขาก็ยังคงเดินต่อไป
“ให้เราเดินตามไป และเราอาจจะเจอกับหนาม” เบลล่าหมีตัวเรียบร้อยกล่าว
“นี่แหละคือสิ่งที่ฉันอยากเสนอ” โบโบ้พูด
ดังนั้นพวกเขาทั้งสามก็เดินตามหมาป่าไป และเบนนี่คือน้องหมีที่ถึงก่อน ขณะที่โบโบ้ตามมาและติดหนามเอาไว้ข้างหลังเขา จากนั้นหมาป่าก็ไม่สามารถขยับได้และเบนนี่ก็กระโดดลงไปหาเขาและเริ่มกัดที่ข้างลำตัวของเขา พวกเพื่อน ๆ ก็รีบวิ่งตามและตามจับหมาป่าได้ในที่สุด หมาป่าได้ฉีกหูของเบนนี่ออกไปบางส่วน แต่เขาก็ต้องจ่ายราคาแพงสำหรับมัน จากนั้นทั้งสามตัวก็ร่วมกันจัดการให้หมาป่าเงียบไปในที่ที่เขานอนอยู่ ดังนั้นหมีตัวน้อยผู้กล้าหาญจึงสามารถเอาชนะหมาป่าในวันนั้นได้ แต่ซากหมาป่าก็ยังคงอยู่ที่ที่เขาถูกฆ่า ดังนั้นพวกเขาจึงได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ในบ่ายวันนั้นจากโจ๊กขาวนุ่ม
หมาป่าได้หลบหนีมาก่อน แต่นี่คือสุดท้าย และบทเรียนจากนิทานก็คือเขาควรจะได้ทำความสะอาดฟันและเหลาเล็บของเขามากกว่านี้