กาลครั้งหนึ่งในป่าอันมหัศจรรย์ที่รู้จักกันในชื่อ Harmonic Woods มีต้นกล้าที่ร่าเริงชื่อว่าทิมมี่ ในขณะที่เพื่อนๆ ของเขาร้องเพลงไพเราะกับสายลมอ่อนโยน ทิมมี่รู้สึกเศร้าใจเล็กน้อย คุณเห็นไหม ไม่ว่าเขาจะพยายามอย่างหนักเพียงใดก็ไม่มีเพลงใดหลุดออกจากริมไม้ของเขาเลย
เมื่อฤดูใบไม้ผลิมาถึง พาเอาดอกไม้สีสันสดใสและสิ่งมีชีวิตที่มีชีวิตชีวาเพื่อนๆ ของทิมมี่ได้รวมตัวกันเพื่อร้องเพลงบรรเลงเสียงอันมีความสุข “อย่าท้อถอยไปนะ เจ้าหนู” ต้นไม้คุณปู่พูด เขาได้เห็นมาหลายฤดูกาล “ต้นไม้ทุกต้นจะค้นพบเสียงของตน”
ทิมมี่ฟังขณะที่ต้นไม้ผู้สูงอายุซุบซิบเพลงมหัศจรรย์ของกระรอกที่มีความสุขและกวางที่สง่างาม ต้นโอ๊คคำราม ต้นวิลโลว์เต้นรำเหมือนสายฝนอ่อนๆ ในฤดูร้อน แต่ทิมมี่ก็ยังเงียบเชียบเหมือนวันฤดูหนาวที่มีหิมะปกคลุม
“บางทีในฤดูร้อน เมื่อกิ่งก้านของฉันใหญ่ขึ้น ฉันอาจร้องเพลงได้!” ทิมมี่คิด และรู้สึกหวัง แต่เมื่อฤดูร้อนมาถึง กิ่งก้านของเขายังคงเล็กและไม่ยืดหยุ่น
ทุกวัน เพื่อนๆ ของเขาร้องเพลงไพเราะและทุกคืน ทิมมี่จะกระซิบความฝันของเขาให้ดวงดาวเปล่งประกายฟัง คำฝันของเขาโบยบินออกไปในอากาศยามค่ำคืน แมลงไฟฟังอยู่ ตั๊กแตนร้องไห้ แต่ไม่มีเพลงใดหลุดออกมา
เมื่อฤดูใบไม้ร่วงมาถึง กระรอกเต้นรำและกวางก็โลดเต้น ทิมมี่มองลงไปที่พรมใบไม้ที่หล่นลงด้วยความเศร้าใจ ปรารถนาที่จะร่วมแบ่งปันความสุข เขาพยายามอีกครั้งที่จะพูดผ่านลมอ่อนๆ แต่ก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“อยู่ใกล้ๆ นะ เจ้าต้นกล้าเล็ก” ต้นวิลโลวส์กระซิบ “เจ้าจะได้เรียนรู้ในเวลาที่เหมาะสม”
และในใจลึกๆ ของเขา ทิมมี่สงสัย “ในป่านี้จะมีสิ่งใดที่ต้องการฉันบ้าง?”
แล้วเช้าวันหนึ่ง โลกเต็มไปด้วยสีขาวเปล่งประกายจากหิมะที่ปกคลุม ใบมีดพลาสติกห้อยลงมาจากกิ่งทุกกิ่ง และต้นไม้คุณปู่ก็สั่นกิ่งสาขาและตะโกน “มันคือฤดูหนาวในที่สุดลูกๆ ของข้า!”
นกน้อยตัวหนึ่ง ซึ่งถูกพัดออกนอกเส้นทาง โชคร้ายที่มาพบตัวเองในป่า Harmonic เมื่อนกน้อยเหนื่อยล้า เขาจึงพิงรังของทิมมี่เพื่อขอความอบอุ่น ขณะที่ความหนาวเย็นเพิ่มสูงขึ้น ทิมมี่ได้ยินเสียงเล็กๆ ของนกน้อยที่ร้องไห้เบาๆ “โอ้ ข้ารู้สึกเหนื่อยเหลือเกิน! ขอให้หิมะละลายไปเถิด!”
ทิมมี่ถอนหายใจด้วยความเศร้าใจ แต่ทันใดนั้นสิ่งมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้น! หัวใจของเขาที่เป็นต้นกล้าเล็กเริ่มสั่นสะเทือน เสียงใสๆ จะเปล่งออกมาจากหัวใจของเขาและสะท้อนไปทั่วป่า เขาร้องเสียงดังขึ้นและทำนองก็เต้นรำอย่างมีความสุขมากขึ้น
นกตัวน้อยอื่นๆ ที่กำลังมองหาที่พักจากลมหนาวได้ยินเพลงอันมีเวทมนตร์ของทิมมี่ พวกมันโฉบและหมุนกลางอากาศ และทั้งคืนพวกมันก็กระโดดโลดเต้นรอบต้นไม้เล็กๆ
“สุขสันต์วันคริสต์มาส! สุขสันต์วันคริสต์มาสแก่ทุกคนในป่า!” ทิมมี่หัวเราะด้วยความดีใจ โน้ตแต่ละตัวเหมือนระฆังเงิน หัวใจของเขาเต้นระริกและเขาหัวเราะอย่างมีความสุขขณะที่เขาได้ส่งเสียงระฆังตลอดทั้งคืน
มันเป็นคืนฤดูหนาวที่มหัศจรรย์
เมื่อรุ่งเช้ามาถึง สัตว์นกอันมีความสุขจำนวนมากนอนอยู่ในกิ่งก้านของทิมมี่อย่างอบอุ่น หยดน้ำแข็งได้ละลายหายไปและแสงอาทิตย์ได้ส่องสว่างเข้ามาระหว่างกิ่งของทิมมี่
“สุขสันต์วันคริสต์มาส! สุขสันต์วันคริสต์มาสแก่คุณและทุกคนในป่า!” ทิมมี่ร้องด้วยความดีใจ เพราะคุณเห็นไหม ทิมมี่ได้เรียนรู้ทำนองที่หวานที่สุดของป่าแห่งความสุข: การร้องเพลงนั้นเป็นสิ่งที่มีโชคดี แต่การเป็นเพื่อนนั้นดีกว่ายิ่งกว่า.