ในหมู่บ้านใกล้กับป่า มีคนตัดไม้ที่ยากจนชื่อเฮนรี่ ทุกวันเขาจะออกไปในป่าเพื่อตัดไม้และขายมันเพื่อสนับสนุนครอบครัวของเขา เขามีทรัพย์สินน้อยมาก และเงินน้อยที่เขาหามาได้นั้นไม่เคยพอสำหรับความต้องการของครอบครัว
วันหนึ่ง ขณะที่เขากำลังทำงานอยู่ริมแม่น้ำ เขาชูขวานสูงเพื่อที่จะตัดไม้ แต่จู่ๆ เขาก็สะดุดกับก้อนหิน ขวานของเขาก็ฟุบหลุดจากมือและตกลงไปในแม่น้ำ
“โอ้! ขวานของฉัน! ขวานของฉัน!” เขาร้องไห้ด้วยความเครียด เขาร้องไห้อย่างหนักเพราะเขาไม่รู้ว่าจะทดแทนมันอย่างไร ขวานของคนตัดไม้คือเครื่องมือทำมาหากินของเขา
เฮนรี่นั่งลงที่ริมฝั่ง และร้องไห้อยู่พักใหญ่จนถึงที่สุด เขาร้องไห้เสียใจในความสูญเสียของเขา สักครู่ วิญญาณปรากฏขึ้นที่ผิวน้ำ และถามเขาว่าเพราะอะไรเขาถึงร้องไห้จนน่าเวทนาเช่นนี้
เฮนรี่บอกวิญญาณแม่น้ำว่าเขาทำขวานหายไป และมันคือเพียงเครื่องมือทำมาหากินของเขา วิญญาณบอกให้เขาอย่าหมดหวัง และมันจะนำมันกลับมาให้เขา จากนั้นวิญญาณก็ดำลงไปในน้ำ และไม่นานก็โผล่ขึ้นมาพร้อมด้วยขวานอีกเล่มที่เปล่งประกายราวกับทองคำ
“นี่คืองขวานของคุณไหม?” วิญญาณถาม
“ไม่ใช่ มันไม่ใช่” เฮนรี่ตอบ
จากนั้นวิญญาณจึงดำน้ำลงไปอีกครั้ง และไม่นานกลับขึ้นมาพร้อมขวานอีกเล่มที่ทำจากเงิน
“นี่คืองขวานของคุณไหม?” วิญญาณถามอีกครั้ง
เฮนรี่ตอบอีกครั้ง “ไม่ใช่” ดังนั้นวิญญาณจึงดำน้ำลงไปอีกครั้ง และกลับขึ้นมาพร้อมขวานของคนตัดไม้ที่ตกลงไปในแม่น้ำ
“นี่คืองขวานของคุณไหม?” วิญญาณถาม
เฮนรี่ดีใจที่ได้รับขวานของเขากลับคืนมา และตอบว่า “ใช่ นี่คือขวานของฉัน” วิญญาณพอใจกับคำตอบของเฮนรี่ และเป็นรางวัลสำหรับความซื่อสัตย์ของเขา วิญญาณจึงไปที่บ้านของเขาในคืนถัดมา และนำขวานอีกสองเล่มไปไว้ในห้องของเขา เพราะคนตัดไม้ได้บอกภรรยาของเขา และพวกเขาทั้งสองเห็นพ้องที่จะดูแลของขวัญที่มีค่าเหล่านั้น
ในตอนนี้ เฮนรี่ผู้ที่ยากจนตลอดชีวิต กลายเป็นคนรวย และตลอดชีวิตเขาจดจำวิญญาณแม่น้ำและที่สำคัญที่สุด เขาบอกทุกคนให้มีความซื่อสัตย์และพูดความจริงเสมอ
บทเรียน
ความซื่อสัตย์จะได้รับการตอบแทนเสมอ