ฉันคือซันนี่ ดอกทานตะวันที่เติบโตในทุ่งที่เต็มไปด้วยเพื่อนดอกทานตะวันของฉัน ทุกเช้าตอนที่ฉันตื่นขึ้น พระอาทิตย์จะเริ่มโผล่พ้นขอบฟ้า ฉันได้ยินเสียงกระซิบเบา ๆ ของสายลมที่ทำให้ใบไม้ของฉันสั่นไหว และรู้สึกถึงความอบอุ่นบนกลีบของฉัน บางครั้งฉันยังเห็นนกตัวเล็กกระโดดผ่านมา ร้องเพลงเพราะ ๆ หวังให้เรามีความสุขในตอนเช้า
แต่เช้านี้รู้สึกไม่เหมือนเช้าอื่น ๆ ฉันได้ยินเพื่อน ๆ เพิ่มความตื่นเต้นในเสียงกระซิบขณะที่พวกเขารอจะทักทายพระอาทิตย์ พวกเขาบอกว่าวันนี้เป็นวันสำคัญ! วันนี้คนทำสวนจะพาเราไปที่ตลาดในเมือง ซึ่งทุกคนจะได้ชื่นชมความงดงามของครอบครัวดอกทานตะวันของเรา! โอ้ เร้าใจจริง ๆ! ฉันแทบอดใจรอไม่ไหวแล้ว!
แต่เมื่อมองไปรอบ ๆ ฉันเริ่มรู้สึกถึงความไม่สบายในท้อง ฉันมองไปทางขวาและซ้าย ดอกทานตะวันซันนี่ ทอลล์ อยู่ทางซ้ายของฉัน แทบจะยืนเฉียดไหล่อยู่กับฉันแต่สูงกว่าฉันอย่างน้อยหนึ่งฟุต และทางขวาของฉันมีดอกซันนี่ ไบรท์ สีสันของเธอสดใสกว่าของฉันมาก เธอมักสะท้อนสีสันของดอกไม้รอบข้างอยู่เสมอ มันทำให้ฉันรู้สึกจืดชืดในเปรียบเทียบ มีความคิดมากมายวิ่งอยู่ในหัวเล็ก ๆ ของฉัน
“ถ้าฉันไม่เหมาะกับสิ่งนี้ล่ะ? ถ้าฉันไม่สามารถดึงดูดความสนใจของใครได้ล่ะ? ถ้า…?” ฉันอยากจะยืนสูงขึ้นและเปล่งประกายมากขึ้นบ้าง ฉันเริ่มคิดว่าถ้าฉันยืนบนปลายเท้าล่ะ? ดังนั้นฉันจึงลองทำ ฉันจับส้นเท้าเข้าหากันและพยายามยกตัวเองขึ้น แต่ไม่ว่าฉันจะพยายามแค่ไหน ฉันก็ไม่สามารถยืนสูงขึ้นได้เลย โอ้ ใบไม้เล็ก ๆ ของฉันเจ็บปวดจริง ๆ! บางทีฉันอาจจะโน้มตัวไปหาซันนี่ ทอลล์และขอให้เธอช่วยยกฉันในระหว่างทางไปตลาด
“เธอโอเคไหม ซันนี่?” เธอถามอย่างอ่อนโยน “ฉันได้ยินเสียงกระซิบเบา ๆ จากเธอในขณะที่เราฟังสายลมอยู่ เธอกำลังพูดอะไรอยู่?”
“โอ้ ฉันแค่หวังว่าฉันจะสูงและสดใสขึ้นเล็กน้อยเหมือนเธอ” ฉันสารภาพ “ฉันอยากจะเฉิดฉายเหมือนพวกเธอ แต่ฉันกลัวว่าไม่มีใครสังเกตเห็นฉัน! ถ้าฉันหลงอยู่ในกลุ่มดอกไม้อื่น ๆ ล่ะ?”
“อย่ากลัวเลยเพื่อน อย่ากลัว!” ซันนี่ ทอลล์ ตอบ “นี่คือช่วงเวลาของเธอเช่นเดียวกับเรา! เราอาจจะสูง สดใส หรือเปล่งประกาย แต่ต้องจำไว้ว่าทุกดอกไม้มีความแตกต่างและเป็นเอกลักษณ์ในแบบของตัวเอง ความแตกต่างเหล่านี้ทำให้เราพิเศษ! ดูสิ! พระอาทิตย์กำลังขึ้นสูงอยู่ตรงนู้น!” ซันนี่ ทอลล์ ตอบ โดยชี้ไปที่ทัศนียภาพที่สวยงามและสดใส
ในขณะนั้น ซันนี่ ไบรท์ ก็พูดขึ้น “ใช่ เพื่อนที่รัก! แค่เปิดกลีบของเธอให้กว้าง แล้วเธอจะเห็น พระอาทิตย์จะเห็นเธอส่องกลับ! ดังนั้นยืนตรงและสดใสเหมือนเดิม! พวกเราทุกคนภูมิใจในตัวเธอ”
ขณะที่ฉันพยักหน้าตามคำพูดของเพื่อน ๆ ฉันหันหน้าของฉันไปหาพระอาทิตย์ และรู้สึกมีความสุขอย่างแท้จริงว่าพระอาทิตย์กำลังยิ้มให้ฉันด้วยเช่นกัน ฉันรู้สึกเขินอายด้วยความดีใจ จึงแผ่กลีบออกกว้าง โอ้ ดูสิ! ฉันสวยงามมาก! พระอาทิตย์ทำให้ลวดลายที่ซับซ้อนบนกลีบของฉันปรากฏออกมาและทำให้สีเหลืองทุกเฉดสว่างขึ้น ฉันได้ยินเสียงเปล่งเสียงไม่เชื่อจากเพื่อน ๆ ที่เบ่งบานรอบตัวฉัน
“โอ้ ซันนี่! เธอคือดอกไม้ที่เปล่งประกายที่สุดที่ฉันเคยเห็น! นั่นคือดาวน้อยของเรา!” ซันนี่ ทอลล์ ร้องอย่างมีความสุข
ใช่ นั่นคือนั่น—ตามที่เพื่อนพูด—ดาวน้อยของเรา! ขณะที่เราแกว่งไปตามแสงแดด ฉันตอนนี้เปล่งประกายขึ้นมากกว่าที่ฉันคิดว่าจะเป็นไปได้ บริเวณรอบตัวมีหัวที่พยักหน้าและกลีบที่เชียร์ แต่อย่างสำคัญที่สุด ฉันรู้สึกถึงคลื่นแห่งความสุขและการสนับสนุนใหม่
ฉันตระหนักว่าทุกคนกำลังพูดสิ่งเดียวกันและเราทุกคนเต้นรำไปกับสายลม แม้ว่าเราจะมีความแตกต่าง แต่เราแข็งแกร่งในความหลากหลายของเรา