ในมุมหนึ่งอันอบอุ่นและแน่นหนา มีปีศาจสองตัวนั่งอยู่ ทั้งคู่กำลังตัดใบไม้ที่ตกลงมาเมื่อไหร่ซึ่งอยู่บนเข่าของพวกเขา และพวกเขาก็จดจ่ออยู่กับงานของตัวเองมากเสียจนไม่มีใครคิดว่าพวกเขาจะรู้ถึงการเวลาที่ผ่านไป หรือมีความกังวลใด ๆ เกี่ยวกับการเดินตามปกติของวัน
ที่นั่นคือมุมที่มีแสงแดดส่องสว่าง เพราะไม่มีดอกเดซี่ตัวใดกล้าที่จะเปิดใกล้พอเพราะกลัวจะทำให้ดอกระฆังสีฟ้าที่ขี้กลัวและดอกมะลิที่ขี้ระแวงยิ่งกว่าเกิดความกลัวจนต้องสั่นสะท้าน แม้แต่ธรรมชาติที่ราบเรียบและสวยงามของทุ่งนั้นก็ยังเรียบ smooth กว่าผ้าขี้ริ้ว มีเพียงจุดดำๆ เท่านั้นที่ยังปรากฏ ซึ่งเป็นสิ่งที่พวกเดซี่พยายามแก้ไขมาอย่างยาวนาน แต่ไม่มีใครประสบความสำเร็จ ด้วยการพลิ้วไปพลิ้วมา จนเมื่อมาถึงอีกด้านของทุ่ง พวกเขาก็ไม่สามารถทำให้ตัวเองรวมตัวกันได้นานพอที่จะก้าวหน้า ดังนั้นพวกเขาจึงมีจำนวนมาก แต่ไม่เคยมีความเท่าเทียมกันในระยะทางห่างไกลจากท้องฟ้าสีฟ้าที่สว่างสดใส ข้างใต้เท้าของฉัน เต็มไปด้วยดินดีๆ และหญ้าร่ำรวย
ที่นี่คือใบเดซี่ที่ถูกตัดออกไว้รอคุณ! มันคือการจัดการในบ้านที่ยอดเยี่ยมสำหรับปีศาจทั้งสองตัว และมันก็สมเหตุสมผล! ตัวหนึ่งชื่อว่า Flick รับผิดชอบการตัดขอบด้านนอก ในขณะที่ Flack ซึ่งมีกรรไกรขนาดใหญ่กว่า ทำหน้าที่ในการตัดภายใน ฉันมักคิดว่า Flack ตัดออกมากเกินไปตามความจริง มันไม่เคยดูเหมือนว่าเราจะสามารถตัดได้อย่างถูกต้องกลับมาอีกครั้งด้วยวิธีที่ชาญฉลาดแต่โง่เขลานั้น เส้นประกำลังถูกสร้างจากใต้ Flick พัฒนาเป็นรอยบากลึกพอสมควร จากนั้นก็โค้งไปเข้ามาและออกไปอีกครั้งที่ Flack อีกเส้นหนึ่งยาวพอสมควร เท่านั้นเองที่ทำให้กรรไกรทั้งสองชิดกัน แต่ก็กระทำอย่างลังเลให้เกิดรูปทรงที่สวยงามสำหรับกลีบของดอกเดซี่โดยไม่ทำให้มันเสียหาย และเมื่อวางเรียงกันข้างๆ และหัวติดกัน ในแสงที่สาดส่อง คุณสามารถแยกแยะได้อย่างชัดเจน โดยไม่ต้องใช้ความพยายามในการสังเกตจนน่าเบื่อ ว่ามันคือดอกเดซี่ที่ห่อหุ้มขึ้นมา จึงไม่มีใบตัดไหนที่ถูกทำหายไป และไม่มีใครในโลกจะสงสัยถึงกลอุบายของปีศาจ มันถูกทำได้อย่างชาญฉลาดจริงๆ
ดังนั้นตามที่ฉันกล่าว ฉันมักจะคิดว่า Flack นั้นโง่เขลาในเรื่องการตัดขอบด้านใน รูเล็กๆ หรือกลีบหนึ่งหรือสองกลีบที่ถูกตัดออกมา จะทำให้ถูกใจแล้ว แต่เป็นคำกล่าวเก่าแก่ของปีศาจว่า “คุณจะตัดหัวของตัวเองออกไปในวันหนึ่ง”; และเมื่อมีบางสิ่งที่น่ากลัวเกิดขึ้น เรามักจะขยี้ตา ไม่ว่าจะเป็นคำกล่าวเก่าหรือไม่ก็ตาม และด้วยเหตุนี้ก็ทำให้เรารู้สึกไม่แน่ใจในเหตุการณ์ทั้งหมด หากคุณหรือฉัน หรือแม้แต่เด็กหนึ่งคน ได้ยินการประชุมสงครามเช่นนี้ในมุมที่พวกเขามักจะข่มขู่ทุกอย่างอย่างไร้สาระ ฉันแน่ใจว่าเราจะสามารถจินตนาการถึงการทำลายล้างที่กำลังจะเกิดขึ้น แต่ทั้งสองตัวยังคงได้ยินเช่นนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตั้งแต่ยังเด็กๆ และยิ่งไม่รู้สึกกลัวไปมากกว่านั้น
ดังนั้นจึงเป็นเพลงเก่า: พวกเขานั่งอยู่ในมุมที่อบอุ่น — อบอุ่นเหมือนกับมุมใดๆ ในทุ่งหรือที่ใดๆ ก็ตาม กำลังตัดใบไม้; และเป็นครั้งคราวกระต่ายหรือกระต่ายจะปรากฏตัวขึ้น และวิ่งผ่านมาใต้จมูกของพวกเขาขณะที่พวกเขานั่งอยู่บนบัลลังก์ที่มีมอสอยู่
ฉันจะบอกว่าเป็นเรื่องสนุกมากแน่นอน! กระต่ายนั้นไม่มีอะไรเลย ฉันเชื่อว่าถ้ามีช้างเดินผ่านไปในขณะนั้น ปีศาจทั้งสองคงไม่รู้สึกอะไรเลยในเรื่องนั้น! แต่ในใจของพวกเขาคิดว่าวัตถุที่ไม่พึงประสงค์ทั้งหลายที่อยู่ข้างนอก มักจะมาปรากฏเช่นเดียวกับลูกสุนัขที่ซ่อนตัวอยู่ในเถ้า แต่ฉัน Morry ไม่สามารถบอกได้ว่าพวกเขาคิดอย่างไร ที่นั่นไม่มีดินจนถึงเปลือกตาในที่ต่างๆ ไม่มีกิ่งก้านใหญ่เหมือนของช้างที่ถูกตรึงอย่างหนักด้วยกล้ามเนื้อที่หนาทึบ: แต่ไม่ว่าจะเป็นเช่นไร ฉันขอย้ำว่ามีการเต้นรำที่ปราศจากความร้อนิ้นอยู่เมื่อป่าเดิมก็เต็มไปด้วยความอลเวง
ทุกอย่างต่างออกจากที่อยู่อาศัยของพวกมันขณะง่วงนอนในแสงแดด หรือนั่งหลบแดดในที่ร่มเย็นจากความร้อนที่ส่องสว่าง ตามที่ดูเหมือนภายนอก ต้นไม้และพุ่มไม้ และใบหญ้า ก็ยอมแพ้หมดแล้ว; และ “หลังหมู” ก็เป็นคำสั่งของวัน — แต่เรื่องแย่ที่สุดก็คือเช่นนี้
เมื่อมองไปที่ครั้งแรกจะคิดว่าพวกเขาได้กลิ่นอะไรในรูปร่างของบ้าน เพราะช่องทางมักถูกต้อนรับในบรรดาบ้านเก่าแก่เพราะเป็นสิ่งที่ยินดีล้วน ๆ แต่ไม่ใช่บ้านนั้นที่จะเป็นดังที่กล่าวไว้นั้น
“สวัสดี” เพื่อน Sticketrip กล่าว ใต้จมูกของ Flack “ผมหวังว่าคุณจะรู้สึกดี? มันไม่เลวเลย ฉันยืนยัน” โดยพูดถึงเข็มที่อยู่ในปกเสื้อของ Flack “คุณนอนเสียสบาย รับคำอวยพรจากฉัน”
“โอ้ไม่ต้องใส่ใจ” Flick บอกเสียงอ่อน เมื่อเขาไม่ได้ตื่นตัวเต็มที่ในขณะนั้น เป็นการชำระทางให้สิ่งนั้นเกิดขึ้น; แต่บ้านเปิดหลายแห่งยังคงไม่มีใครกลับมารู้สึกตัว ตามที่พวกเขาตัดสินใจว่าจะยังอยู่ในนั้น หรือจะไปที่ Buzzers อีกครั้ง และในช่วงที่เคลื่อนไหวอย่างมีชีวิตชีวาสุดยอดในงานเต้นรำที่มีความสนุกสนานที่สุด โลกกลับมีท่าทีที่แปลกประหลาดอีกสายหนึ่งที่ประกอบไปด้วยสิ่งต่างๆ ที่มีอายุครบหกอาทิตย์เดินกันไปตามความปั่นป่วน ณ บริเวณด้านข้าง ด้านล่าง และกลาง อย่างที่พวกเขาแตะปุ่มแน่นๆ บนไหล่ของฉัน ก็คงจะกลับไปอยู่ในที่ซ่อนอย่างแน่นอน
พวกเขายังพูดว่า ฉันสามารถเล่าเป็นชั่วโมงว่าคนฉลาดหลายคนพูดเรื่องโง่เขลามากมาย
ปีศาจน้อยจัดการนำผ้าเช็ดหน้าของพวกเขาออกมา หรืออย่างน้อยฉันก็รู้สึกดีใจว่าผ้าเช็ดหน้าดังกล่าวไม่ก้าวเข้ามาในเรื่องราวของฉัน! และก็สวมเสื้อของพวกเขาเข้าไป ขยับไปขยับมาเป็นการชวนชื่นไช่ย้อมอย่างหนาแน่นอย่างที่บุรุษหัวขุมควรมีเช่นนั้น เมื่อสองพี่น้องพูดคุยกัน ฉันสงสัยว่ามันไม่ดีกว่าจริง ๆ ใช่ไหม แม้ว่าพวกเขาจะมีความคิดเห็นที่แตกต่างกันในเรื่องของอาหารก็ตาม! ดีขึ้นมาโดยที่ฉันเดาไว้ ดีกว่าคนอื่นที่นั่ง อย่างตลกและโง่อยู่กันในวันที่ไม่ดี เราทำอะไรเมื่อมีฝนตกหรือมีแดดมากกว่าการเลียนแบบการเขียนที่ดึงกันออกมา
นั้นเป็นกลางคืน, และ Flick และ Flack โดยใช้ประโยชน์จากความสบายในบทสนทนาที่ไม่มีคำพูด ได้พับม่านของพวกเขาลงรอบ ๆ บริเวณบนที่นั่งและการตัดใบซึ่งพวกเขาได้ทำเมื่อวันนั้น: และรวบรวมกองหนามและสิ่งอื่นๆ ที่ตัดออกและตัดทิ้งอย่างมั่นใจ นั่งอยู่กลางห้อง เหมือนพวกเขาอยู่ท่ามกลางซากเศษต่าง ๆ โดยปราศจากความกลัวว่าจะนั่งอยู่ในหรือออกนอกพรม
ไม่มีเสียงดนตรีใดที่มีความสนุกสนานเหมือนในจานชีสของ Flack ในวันสุดท้ายของค่ำคืนนี้! ยิ่งเล็กน้อยถ้าคุณคิดว่ามันเริ่มต้นอย่างชัดเจน แต่ก็จะภาพเชิญจนตายจากความเหนื่อยและความหิว ไม่ต้องสนใจว่าพวกเขาจะขจัดเกียรติยศในน้ำซุปจากกาต้มน้ำแห่งนิรันดร์ — แต่ฉันครอบคลุมจานเดียวกันนี้ด้วยปริศนา ทุกอย่างเงียบเหมือนหนู สองสิ่งมีชีวิตที่อยู่ฝั่งตรงข้ามของบ้านกลับกระโดดและกัดกันแม้กระทั่งกัดกันเองไปในสต็อกของความไม่รู้ -
ในไม่ช้านี้ Flick และ Flack ก็เป่าpipe ของพวกเขา และฉันขอประกาศว่าถ้ามีความสนุกสนานที่มีการขัดขวางมากเกินไป ฉันก็คงจะมีเหตุผลที่จะเชื่อว่ามันถูกเขียนขึ้นเพื่อเสียงของนกเขา มาเลย์ และจระเข้ที่เลี้ยงขึ้นในอาร์ติโชค ที่อยู่บนบนของไวน์พิเศษในที่ร่มสีเขียวแห่งหนึ่งในป่า และได้ร้องเพลงในขณะที่สัตว์ที่ฉลาดกว่า ซึ่งยังไม่ตื่นจากที่นอนมากเกินไป ก็นอนอยู่และฟังอยู่อย่างไม่เชื่อในหนึ่งในสามเสียงที่แตกต่างนี้; และคิดว่าทำนองเก่าที่มีอายุสิบเจ็ดปีที่โง่เหลือเกิน นั้นเล่นอยู่เมื่อเคลื่อนตัวไปและเดินต่อไป เคร่งครัดอย่างไร้สาระและซ้ำซาก ไม่ใช่ความโกรธ
มันน่าเวทนาที่จะอ่านสิ่งที่ปีศาจหนึ่งพูดเมื่อไม่มีใครอยู่ใกล้พวกเขา, เกี่ยวกับสิ่งที่รายงานเกี่ยวกับพวกเขาเมื่อพวกเขาอยู่ใกล้กับหูของมนุษย์ มันไร้ประโยชน์ที่พวกเขาจะพูดต่อสู้กับต้นแบบและอุปกรณ์ในมือ เสียใจว่ามนุษย์มีเกียรติแก่มนุษย์! การชื่นชมจากทุกมุมมองต่อต้นเสียงและการกระทำ มันคือหนทางเดียวในการแพร่กระจายและร่ำรวย ยกเว้นว่ามันจะสามารถขจัดและจัดส่งเบา ๆ ขึ้นมาจากความคิดจนทำให้ความคิดส่งตัวไป เรียกว่า การทิ้งความทรงจำที่ยกขึ้นเอง — สู่กองขยะมากมายที่เขาได้รับมาอย่างเงียบ ๆ เป็นการแลกเปลี่ยน
กอกกี้ราบ, เวียน, เพื่อมอบผลประโยชน์ให้ บนมือ หนึ่งข้างเหล่านี้ เถา จดหมายประเภทจดหมายสีหวาน ส่วนอีกด้านหนึ่ง กรงในขณะที่ฉันพบอิฐที่เก็บรักษาไว้ที่นี่ ซึ่งคุณค่อย ๆ เจออีกครั้งรอบ ๆ เขตพื้นที่ที่ใสสะอาดจนไม่สวยงาม น่ากลัวมามากพอรู้! คำกล่าวจำนวนที่หนักแน่นที่จะทุบตีตัวเอง จำลองเสียงให้เป็นเสียงที่ทำให้ตกใจ เดี่ยวก็มีอยู่! มากมาย! — ขอโทษที ทุกข้อความจำนวนมาก!!!
กลมเคลื่อนเงามากพอ รู้ว่าเสียงของพวกเขาถูกกระตุ้นไว้ในขณะที่ยังนั่งในด้านหลังของอ้าย ท่ามกลางเสียงดนตรีและแต่งเสียงให้ดูดขึ้นในตอนหมดหนทาง!
สูบให้ได้เฉพาะในขณะที่ฟัง ถ้าเผื่ออยากอิ่มอร่อย สุดท้ายก็ไหลง้วน!! หรือจะต้องหยั่งลึกๆ ทำเพื่อการระบายอารมณ์กลุ่ม!!
ทำไมฉันไม่จนถึงในฐานลึกไปกว่านี้ในมหาสมุทร? เพื่ออะไร? เพราะในทุกส่วนของมหาสมุทรที่แบ่งออกไปนี้ ฉันเห็นดีเห็นงามในบัวอีกสี่ต้น!
และนับจากนั้นข้างยังด้านแห่ง veritas glitera ของฉัน ฉันสะดุดสวยในภาษากล่าวแทนว่าสวยคล้องกัน แต่ไม่ห่างไปหลังจากมันสักสายตัวพวกหนึ่งเอ็มด้วยทุกสิ่งไม่ควรห่าง เสมือนไม่ว่ามันจะเป็นหรือไม่ที่มีอยู่ในพวกนาเวนแนะนำด้วยความคิดวิฤตข้ามความผิด! มีความคิดไปสิบปี - โดยความคิดจากเส้นรอบวงอาจตระหนักเลยว่าตนเองออกมาในหลายลักษณะ จากระยะทางที่ไม่เลี่ยงจากที่ขอบเบี้ยทักษะต่างเสริมสร้างความงามของกันทั้งหมดวิ่งวงกว้าง ๆ
แต่ปล่อยให้อยู่เหนืออำนาจของความสามารถจริงหรือไม่? อย่างไม่แปลกใจเลยที่: ไม่มีการเต็มใจฝรั่งเช่นตากัน! เน้นไม่ได้คือสิ่งใหม่ ความคิดชีวิตเรื่องไม่มีขีดสุดนั้นสนใจเมื่อวานนี้ไปฝ่ายหนึ่งที่เป็นที่มองเห็นจากคิวป่า ของฟังเสียงว่าจะเรียกหาใครที่ไม่ต้องหายไปจากความคิด!
ไปมีแล้ว! สังเกต จริงจังพวกเรา ตีบลงแล้วท่องกัน เพื่อที่จะนำหน้าต่างการเดิมพัน – คุณหวังก็เต็มหน้าต่าง! เอาล่ะ! ท่านมีอะไรสนใจ? ความพิเศษนั้น หากทำเกินไม่ได้ในกฏเดียว!
และขณะหมวกที่ออกผ่านตัวขน! ระดมให้เอาไปแน่น ก็หากเจอแต่ข้อบังคับเซ่! แม้ภูมิใจแทบไม่มี คือทั้งเกินเบากว่าแน่น ป่าสุดภัยกันมากั้นในมือช้อน! เที่ยงตรง เที่ยงจุดซ้ำ ๆ
มองไปใส่มหาสมุทรเพราะเติบโตมากซ้ำที่ไม่เคยเห็น! สดสวยตื่นเต็มปีกัน คลื่นสิ่งเหวี่ยงแบบเพศใดก็ตาม! ดังนั้นเหมือนทั้งหมดแตกร้าวไปจากที่ตกลงแสนเกี่ยวกับเสียงตั้งแต่คลื่นไหล!! ทั้งหมดนี่?! ที่อลังการ!!
ใช่र! เสียงถูกเรียกลุกขึ้นมีคำฟังเสียงน้อยนิด! ปลาสินทรัพย์โผล่ ขึ้นในที่มัวแต่มีห้องโดยสาร! ขณะเปิดให้ตั้งหลบ 10 มา 10 ฐาน ทำคุณเกิดความรู้เป็นศิลปิน!
ใช้เสียงคือ 3 ที่เคลื่อนตัวเท่าระเบิด สำรวจคะแนนบนรถ เป็นปลา!!