กาลครั้งหนึ่งในโลกที่ไม่ไกลนัก มีสถานที่เวทมนตร์ที่เต็มไปด้วยสีสันสดใสและเสียงเพลงอันไพเราะ ที่แห่งนี้มีนางฟ้าตัวเล็กที่มีความสุขอยู่ พวกเธอเติมเต็มอากาศด้วยเสียงหัวเราะและความปิติ ในกลุ่มเหล่านางฟ้าร่าเริงนั้นมีนางฟ้าที่มีชีวิตชีวาชื่อว่าลิลลี่
ลิลลี่เป็นสิ่งมีชีวิตตัวเล็กที่มีปีกแสนบอบบางที่เปล่งประกายด้วยสีชมพูและลาเวนเดอร์ เธอมีผมดัดที่ประดับด้วยดอกไม้เล็กๆ ที่เธอเชื่อว่าให้เธอมีพลังในการเข้าใจภาษาของพืชรอบตัว เป้าหมายในชีวิตของเธอคือการดูแล “สวนมหัศจรรย์” พื้นที่อันงดงามที่เต็มไปด้วยดอกไม้ที่มีสี ขนาด และกลิ่นหอมที่หลากหลายที่สุด
สวนที่มีความสุข
ทุกเช้า เมื่อแสงแรกของดวงอาทิตย์ส่องเข้ามา ลิลลี่จะตื่นขึ้นพร้อมกับนก ร brush ผมของเธอและเตรียมความพร้อมสำหรับงานของเธอในแต่ละวัน เธอมักจะร้องเพลงให้กับสวนของเธอในขณะที่รดน้ำดอกไม้และคัดสรรวัชพืชอย่างระมัดระวัง วันแล้ววันเล่า สวนของเธอเติบโตอย่างมีชีวิตชีวาภายใต้การดูแลของเธอ กุหลาบต้อนรับผึ้งด้วยกลีบที่บานสะพรั่ง เดซี่เต้นรำในลมอ่อน ขณะที่ไวโอเล็ตกระพริบตาอย่างเขินอายในแสงแดด
“สวัสดีตอนเช้าค่ะดอกไม้ที่สวยงาม!” ลิลลี่พูดในวันแดดใส เสียงของเธอไพเราะและเต็มไปด้วยความอบอุ่น
“สวัสดีค่ะลิลลี่!” ดอกไม้ตอบกลับ แม้ว่าหูคนจะฟังดูเงียบเสียง
วันหนึ่งขณะที่เธอบินไปทั่วสวน ลิลลี่สังเกตเห็นสิ่งแปลกประหลาด บริเวณปลายสุดของดอกทิวลิปดูเหี่ยวและอ่อนเพลียราวกับว่าไม่ได้รับแสงแดดเพียงพอ นี่เป็นเรื่องที่ผิดปกติมากเพราะวันนั้นแดดส่องสว่างและอบอุ่น ลิลลี่จึงรีบไปตรวจสอบ
“โอ้ ดอกทิวลิปที่รัก ของพวกเรามีปัญหาอะไรเหรอ?” เธอถามด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความกังวล
“ลิลลี่ที่รัก,” ดอกทิวลิปกระซิบ “คืนนี้เราได้ยินเสียงคำรามที่น่ากลัว ลมพัดแรงทำให้ลำต้นของเราสั่นสะเทือน เรารู้สึกกลัวและไม่สามารถนอนหลับได้ดีตั้งแต่นั้นมา”
การมาของความมืด
หัวใจของลิลลี่เจ็บปวดสำหรับเพื่อนของเธอ ดอกไม้เหล่านี้นำความสุขมาให้เธอ พวกมันพิเศษมากเพราะบอกถึงการมาของฤดูใบไม้ผลิ จากวันนั้นเป็นต้นมา เธอจึงใส่ใจพวกมันเป็นพิเศษ ทำให้แน่ใจว่าพวกมันมีทุกสิ่งที่ต้องการเพื่อรู้สึกปลอดภัย แต่สิ่งที่ก่อความกังวลยังคงตามหลอกหลอนใจของเธออยู่
ไม่นานข่าวแพร่กระจายไปทั่วแผ่นดินว่ามีสัตว์ร้ายมโหฬาร—มังกร ได้ขโมยดวงอาทิตย์และเก็บไว้ในถ้ำมืดของมัน ทุกวัน ดวงอาทิตย์ร้องไห้น้ำตาที่โชคร้ายซึ่งทำให้อารมณ์ของโลกทั้งใบเสื่อมเสีย สวนเริ่มดูดซับแสงแดดและฝนได้น้อยลง และไม่นานพวกมันเริ่มเหี่ยวเฉาและสูญเสียวรรณกรรมที่ดึงดูด
ลิลลี่เริ่มรู้สึกกังวลและตัดสินใจบินขึ้นสูงเพื่อดูว่าเธอสามารถมองเห็นถิ่นที่อยู่ของมังกรได้หรือไม่ ด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง เธอบอกลาแก่สวนของเธอและเริ่มการเดินทางสู่ท้องฟ้า
เธอบินขึ้นผ่านยอดไม้สูงที่สุด ข้ามทะเลสาบที่เปล่งประกาย จนกระทั่งถึงสถานที่มืดและน่ากลัว เธอเห็นถ้ำที่เจาะเข้าไปในภูเขา และใกล้ๆ นั้นมีต้นไม้ยักษ์ที่ดูบิดเบี้ยวและโค้งงอราวกับอยู่ในความเจ็บปวด
สีสันของดอกไม้ที่เติบโตอยู่ที่โคนต้นไม้ได้จางหายไป และมีแอ่งน้ำขังล้อมรอบรากของมัน อย่างเห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่ผลจากการกระทำของมังกร แต่แท้จริงแล้วมาจากกลิ่นที่น่ารังเกียจของมัน การมองเห็นการเหี่ยวเฉาของชีวิตรอบๆ ถ้ำจึงเป็นภาพที่ชัดเจนขึ้นในใจของลิลลี่ในทุกๆ วินาทีที่ผ่านไป
แผนการช่วยเหลือสวน
ลิลลี่วนเวียนรอบถ้ำ เตรียมตัวสำหรับทุกความเป็นไปได้ ก่อนที่จะเข้าถึงทางเข้า หายใจเข้า หายใจออก เธอทำซ้ำในจิตใจของเธอ ในถ้ำที่มืดมิดนั้น มีความแตกต่างที่สังเกตได้ชัดเจน สิ่งที่ทำจากหินนั้นเปล่งประกายเหมือนอัญมณีอย่างเงางาม และดูเหมือนมีชีวิตจนเธอแทบจะลืมตาไม่ขึ้น สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ มังกรนอนหลับอยู่บนกองสมบัติที่เปล่งประกายของมันเอง
ลิลลี่ยังคงสำรวจอย่างเงียบๆ และไม่นานเธอก็พบดวงอาทิตย์ถูกขังอยู่หลังตะกร้าธรรมดา รัศมีของมันดูอ่อนแรงและสลัวหลังจากถูกกีดกันจากสกายอันเอื้อเฟื้อมาเป็นเวลานาน
ตั้งใจที่จะช่วยดวงอาทิตย์และสวนที่เธอรัก เธอเข้าไปหาเจ้ามังกรและตะโกนว่า “โอ้ มังกรผู้ยิ่งใหญ่! ผู้ควบคุมลมอันยิ่งใหญ่! ราชาของคืนอันเป็นนิรันดร์!” ลิลลี่เรียกด้วยเสียงที่กล้าหาญในถ้ำมืด “ท่านผิดที่ขังดวงอาทิตย์ ท่านต้องปล่อยมันออกมาเดี๋ยวนี้ ไม่เช่นนั้นธรรมชาติเองจะโกรธเคือง!”
การปลดปล่อยดวงอาทิตย์
มังกรจ้องดูด้วยความคิดซับซ้อนอยู่นาน “ธรรมชาติเอง? วิญญาณของแดนดีไลน์และโคลเวอร์?” “ก็ได้” มันประกาศในที่สุด แผ่ปีกกว้างออก
“แต่ก่อนที่ข้าจะปล่อยมัน บอกข้ามาว่า ใครถือสิทธิ์เหนือธรรมชาติ?”
“ทำไมต้องเป็นข้าสิ!” เด็กสาวล้อเลียนด้วยความมั่นใจมากกว่าที่เธอคิดในตอนนั้น
ตามธรรมชาติแล้ว มังกรก็มิได้หลงกล “โอเค!” มันคำรามด้วยความโกรธ “ข้าจะให้เจ้าทดลองธรรมชาติ!”
ลิลลี่กระโดดถอยหลังเมื่อพายุที่โกรธจัดประสานเช็ดหน้าของเธอ แต่เธอไม่นานได้ฟื้นคืนและเริ่มต่อต้านพลังของธรรมชาติด้วยเวทมนตร์ของเธอเอง จนต้นไม้ยังคงตั้งอยู่และภูมิทัศน์ยังคงไม่บอบช้ำ
อย่างไรก็ตาม เมื่อเมฆปิดบังการมองเห็นและความมืดรอบด้านกัดกร่อนพลังและความกล้าหาญของเธอ นางฟ้ารู้ว่าเธอต้องทำบางสิ่งทันที เธอจึงพุ่งไปจับดวงอาทิตย์ที่ถูกพันธนาการ ห่อหุ้มเวทมนตร์ของเธอรอบๆ ดังโล่ เธอแก้บาร์เหล็กได้ด้วยเสียงดัง ปรากฏว่าเธอประสบความสำเร็จ และดวงอาทิตย์ก็กลับปรากฏขึ้นใหม่ เปล่งประกายสดใสและมีขนาดใหญ่ขึ้นกว่าเดิม
ในความขัดแย้งที่โกรธเกรี้ยว มังกรอ้าปากและแสงสว่าง ความร้อนแรงในลำตัวมังกร ศักดิ์สิทธิ์ยิ่งกว่าแสงที่แผ่ในเวลากลางวัน ลิลลี่จับดวงอาทิตย์แน่นขึ้นกว่าเดิมเพื่อไม่ให้มันจีบกลับเข้าไปในตัวเอง แทนที่จะเป็นเช่นนั้น ดวงอาทิตย์นั้นเปล่งประกายมากยิ่งขึ้น และเริ่มเปลี่ยนรูปแบบของมันเป็นรังสีที่พุ่งออกไปและขึ้นไปยังทางออกของถ้ำ ด้วยดวงอาทิตย์ ลิลลี่จึงบินตามมันไป
ด้านนอก วันใหม่เบ่งบานอีกครั้ง สวนที่มีดอกทิวลิปกลับเลือนหายจากขอบของความตายและต่างพากันกลืนน้ำลายด้วยความประหลาดใจ ซึ่งลิลลี่รู้ดีถึงน้ำหนักของความผิดที่ไม่สามารถพอได้
แต่การพบปะกับการเดินทางของธรรมชาติได้เปลี่ยนแปลงมุมมองของเธอไปอย่างมาก
“บ้าไหมล่ะ,” ลิลลี่ยิ้มเมื่อเธอสัมผัสความอบอุ่นที่เปล่งปลั่งบนร่างเล็กๆ ของเธออีกครั้ง “เราใกล้ชิดกับนรกที่แย่มากกว่าคนทั่วๆ ไปในเวลานานเกินไป”
และอากาศก็ยังคงอบอุ่น นี่คือคำเชิญสู่ฤดูร้อน
แต่ถึงเวลาแล้วที่ต้องกลับบ้าน เธอบินผ่านดอกไม้ที่แสนวิจิตรนานาชนิด ชื่อพันธุ์ดอกไม้เข้ามาอยู่ในความทรงจำของเธอ
“นางฟ้าก้าวเดินอย่างเบา ตัวพวกเขามีเสียงที่มีกลิ่นหอมเหนือศีรษะ”
และลิลลี่ก็พุ่งเข้ามายังสวนของเธอ แทบจะทันทีที่เธอมาถึง เธอเริ่มปลดปล่อยวิญญาณที่ถูกสะกดไว้ ทิ้งรอยเท้าที่พริ้วไหว ดอกไม้แห้ง และลวดลายของสีที่อำลาเป็นคลื่น ราวกับเป็นการคืนหุ้นให้กับธรรมชาติที่มีพลังและใจดี
การเฉลิมฉลองแห่งสีสัน
เกิดความแปลกใจจากนางฟ้าอื่นๆ เมื่อลิลลี่จัดงานเลี้ยงใหญ่เพื่อเฉลิมฉลองการกลับมาของดวงอาทิตย์ ดอกไม้และนกมาร่วมกันอย่างมีความสุข รวมพลังกันเพื่อแสดงความขอบคุณสำหรับความกล้าหาญและการคิดที่รวดเร็วของลิลลี่ ต้นไม้เต้นรำในลมขณะที่ดาว twinkle อยู่เหนือ ส่งเสียงเพลงบ้านแห่งความสุขให้ดังก้อง
“โอ้ มังกรที่โง่!” ลิลลี่หัวเราะบนเครื่องดื่มฟองทำจากน้ำผึ้ง น้ำสปริงสด และผลไม้สีแดง “เจ้าเข้าใจผิดว่าเจ้าจะทำให้ธรรมชาติรู้สึกวิตกกังวลและสิ้นหวัง? เจ้าดูเหมือนจะไม่รู้ว่า ชีวิตมักหาทางที่จะชนะในหน้ากลัว! เคล็ดลับคือให้มีความอดทนและความรัก และมองหาทางออกในทุกๆ เรื่อง!”
ดินแดนที่มีมนต์เสน่ห์กลับมีเสียงเพลงและความสุขอีกครั้ง โดยไม่เคยลืมบทเรียนที่สอนโดยนางฟ้าตัวน้อยที่ดูแลธรรมชาติให้งดงามตลอดไป
ส่วนมังกรล่ะ? เอาล่ะ มันได้เรียนรู้ที่จะหยุดเป็นคนเห็นแก่ตัวและปล่อยดวงอาทิตย์เพื่อฟื้นฟูความสุขให้กับโลกบ้าง บางครั้งมันจะให้ดวงอาทิตย์กลับคืนสู่ท้องฟ้าก่อนที่จะกลับไปอยู่ในอำนาจครองราชย์เรียกสายลมหรือคลื่นเมฆที่มีเสียงคำรามของตัวเอง เพียงเพื่อให้ทุกคนได้ตื่นตัว มันได้เรียนรู้ถึงความสมดุลของธรรมชาติ เช่นเดียวกับที่ลิลลี่ทำ ทำให้สมาชิกใหม่ๆ ได้รู้ถึงความสำคัญของการดูแลโลกที่อยู่รอบตัวพวกเขา