เด็กชายมีสุนัขเลี้ยงที่คอยตามเขาไปทุกที่ วันหนึ่งแม่ของเด็กชายพูดกับเขาว่า “เธออย่าเอาเร็กซ์ไปด้วยเมื่อเธอเข้าไปในป่าเย็นนี้เลย ใครจะไปรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น”
แต่เด็กชายไม่สามารถทิ้งเร็กซ์ไปได้ ดังนั้นทั้งคู่จึงออกเดินทาง หลังจากเดินวนเวียนอยู่ในป่าสักครู่ เด็กชายก็ดีใจที่จะกลับบ้าน แต่เขากลับหาทางไม่เจอ ตกกลางคืนแล้วเด็กชายยังคงเดินวนอยู่ โดยมีเร็กซ์อยู่ข้างๆ เขา
ในที่สุดเด็กชายก็นั่งลงใต้ต้นไม้แล้วเริ่มร้องไห้ ทันใดนั้นเขาคิดขึ้นมา “ถ้าฉันตื่นอม ฉันอาจจะไม่ตื่นอีกเลย ฉันต้องพยายามทำให้มีความกล้าหาญ”
ดังนั้นเขาจึงลุกขึ้นอีกครั้งและเดินต่อไป แต่ไม่นานเท้าเล็กๆ ของเขาก็เริ่มรู้สึกเจ็บปวด ทันใดนั้นเร็กซ์ก็เห่า ข้อความจากฟ้าสูงได้มาถึงเขาในที่สุด เพราะเขาได้พบไม้ตัดไม้ที่นำเขาไปยังขอบป่า ที่ซึ่งพ่อแม่ที่กลัวก็กำลังรอเขาอยู่
คืนนั้นเมื่อเด็กชายกลับมาที่บ้านอย่างปลอดภัย เขาไปที่ห้องของเขาและพบเร็กซ์นอนอยู่หน้าประตู เมื่อเร็กซ์เห็นเด็กชาย เขากระโดดขึ้นอย่างมีความสุขที่ได้พบเจ้าของตัวน้อย แต่ไม่นานเขาก็กลับนอนลงอย่างเงียบๆ หัวที่อ่อนล้าของเขาอยู่บนอุ้งเท้า และเขาก็ยังคงอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งแสงแดดยามเช้าส่องเข้ามาที่หน้าต่าง
ความซื่อสัตย์คือคุณธรรมที่มีค่า.