ในทุ่งหญ้าใหญ่ในแอฟริกา มีสิงโตชื่อลีโอ ที่มีขนสีทองระยิบระยับอยู่ในแสงอาทิตย์ เขามีขนที่สวยงามมากมายบนหัว และหางของเขาก็ตกแต่งด้วยขนฟูที่ปลาย ลีโอเป็นสิงโตที่แท้จริง ไม่เพียงแต่ในร่างกาย แต่ยังรวมถึงในใจ เขาไม่รู้เกี่ยวกับกลอุบายของจิ้งจอก ความเจ้าเล่ห์ของลิง หรือการโกงของเต่า และเขาก็ไม่ต้องการที่จะรู้ แต่เขาไม่สามารถตีตนออกห่างจากฝูงของเขาได้ เพราะหัวใจของเขาใหญ่เกินไป และสัตว์เล็ก ๆ จากทั่วทั้งทุ่งหญ้าต่างรักเขา
คืนหนึ่งที่มีแสงจันทร์ เขากำลังเดินอย่างเงียบ ๆ ใกล้แม่น้ำ รู้สึกเหงาในใจเพราะสัตว์อื่นนั้นกลัวเขาและวิ่งหนีทันทีที่ได้ยินเสียงของเขา แต่จู่ ๆ เขาก็ได้ยินเสียงร้องว่า:
“เร็ว! เร็ว! ได้โปรดลีโอ! มีจระเข้ไล่ตามเรา!”
กระต่าย แอนเทโลป และลูกกวางขอร้องให้เขารีบไปที่ชายฝั่งแม่น้ำ บอกว่าเขาคือผู้เดียวที่สามารถช่วยพวกเขาได้ เขาจึงรีบไปกับพวกเขา และจริงตามที่พูดไว้ จระเข้ตัวใหญ่กำลังไล่ตามพวกเขา โดยกระโดดอย่างน่าสะพรึงกลัวเพื่อจะจับพวกเขาได้ ในไม่ช้าพวกเขาทั้งหมดก็มาถึงจระเข้
“นี่ฉันอยู่ที่นี่!” ลีโอกล่าว “คุณต้องการอะไรจากฉัน?”
จระเข้ถอยหลังและตอบว่า “ทั้งโลกต่างรู้ว่าคุณคือพระราชาแห่งสัตว์ และจะไม่อนุญาตให้เกิดอันตรายกับสัตว์อ่อนแอในที่ของคุณ ฉันแค่ไล่จับสัตว์ตัวเล็กเหล่านี้เพื่อมื้อค่ำ”
“ปล่อยพวกเขาไปเถอะ และไปหามื้อค่ำที่อื่น” ลีโอกล่าว พร้อมดึงตัวเขาเข้าใกล้
จากนั้นจระเข้ขอร้องให้ลีโอถอยหลัง เพื่อเขาจะได้จับสัตว์เล็กอย่างน้อยหนึ่งตัว ที่กำลังพยายามหนีอย่างเต็มที่
“ฉันสัญญาว่าพวกเขาจะไม่หนี ถ้าคุณจะไปเดี๋ยวนี้” จระเข้กล่าว
แต่ลีโอปฏิเสธ จากนั้นจระเข้รู้สึกโกรธและจู่โจมไปที่ขาของลีโอ ลีโอกระโดดถอยทันที ยกขาหน้ายก และตีจระเข้ที่หัว ทีละครั้ง จนกระทั่งฟันของจระเข้กระเด็นไปในทิศทางต่าง ๆ เหมือนแอปเปิ้ล
ตั้งแต่นั้นมาทุกคนในทุ่งหญ้าก็ยกย่องความกรุณาและความกล้าหาญของลีโอ และสัตว์เล็ก ๆ ทุกตัวก็ขอร้องให้เขาเป็นผู้ปกป้องพวกเขาจากสัตว์ที่อันตรายทุกรูปแบบ