เมื่อสิงโตตื่นจากการงีบในช่วงบ่าย เขารู้สึกหิวมาก ในตอนนั้นเอง หนูตัวเล็กๆ ได้เดินเข้ามาหาเขาและเจอเข้ากับปากกว้างที่มีฟันแหลมขาวสะอาด สิงโตจึงยื่นกรงเล็บขนาดใหญ่ไปจับหนู
“กรุณาปล่อยฉันไปเถอะ สิงโตที่รัก,” หนูตัวน้อยพูด “ฉันจะไม่มีวันลืมความมีน้ำใจของท่าน อาจจะมีโอกาสที่ฉันจะสามารถช่วยท่านในบางวัน”
สิงโตรู้สึกขบขันเมื่อคิดว่าหนูจะสามารถช่วยเขาได้ แต่เมื่อเห็นหน้าตาที่น่ารักของหนู ทำให้สิงโตฟื้นฟูอารมณ์ดีและยกกรงเล็บขึ้น ปล่อยตัวหนูไป
ไม่กี่วันหลังจากนั้น สิงโตพบว่าตัวเองถูกจับอยู่ในแหที่ชาวล่าตั้งไว้ เขาไม่สามารถหลุดออกได้ จึงร้องเสียงดังขอความช่วยเหลือ
“สิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันสามารถทำได้” หนูตัวเล็กพูด “คือการกัดแหให้ขาด”
ไม่นานหนูก็กัดเชือกแข็งหลายเส้น และในไม่ช้าสิงโตก็หลุดออกได้
“ท่านหัวเราะเมื่อฉันบอกว่าจะช่วยท่าน” หนูตัวน้อยพูด
“ตอนนี้ท่านเห็นแล้วว่าสิ่งมีชีวิตเล็กๆ ก็สามารถช่วยสิงโตได้”
เพื่อนตัวเล็กๆ อาจกลายเป็นเพื่อนที่ยิ่งใหญ่