ในยามบ่ายที่สวยงามเมื่อดวงอาทิตย์เริ่มตกดิน ลีโอ สิงโตนอนทอดอยู่หน้าพุ่มไม้ร่มรื่นที่ขอบของทุ่งซาวันน่า รอบตัวเขามีลูกสิงโตและสิงโตตัวเมียของเขา กำลังพากันเล่นและเลียกันอย่างสนุกสนาน ลีโอ ผู้เป็นราชาแห่งสัตว์ ได้รับความรักและความเมตตาจนไม่ต้องการให้เกิดอันตรายกับสิ่งมีชีวิตใดๆ แม้แต่ศัตรูของเขาเอง
จากนั้นไม่นาน สุนัขจิ้งจอกได้เข้ามาเห็นราชาแก่ที่นั่งอยู่กับลูกๆ ของเขา และตัดสินใจที่จะจับหนึ่งในนั้น ในช่วงเวลานั้นเขารอคอยด้วยความหวังที่จะทำให้ลีโอไปไกล แต่ลีโอไม่มีความต้องการที่จะทิ้งลูกๆ ของเขา ดังนั้นสุนัขจิ้งจอกจึงคิดว่าจะเป็นโอกาสของเขาในขณะที่ลีโอหลับ จึงแอบเข้าไปจับลูกสิงโตตัวน้อยจากด้านหลังและวิ่งหนีไป
แต่ทันใดนั้นลีโอตื่นขึ้นและเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น เขาเรียกให้ลูกๆ ของเขาเปล่งเสียงคำรามเรียกสัตว์ในหนองน้ำ และในไม่ช้าก็มีสัตว์มากมายจากกวางถึงนกพิราบ จากหนูถึงช้างที่ใหญ่ที่สุด ต่างเริ่มตามหาลูกสิงโต หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็มาถึงจุดที่สุนัขจิ้งจอกเพิ่งจะทำร้ายลูกสิงโตจนตาย สุนัขจิ้งจอกบอกว่าเขาแค่ต้องการเล่นกับลูกสิงโต และถือมันไว้ที่คอในระหว่างเล่น แต่ลีโอได้ยกเสียงขึ้นต่อว่าต่อขานของลูกลิง
“ลองดูเขาในวันรุ่งขึ้น” สุนัขจิ้งจอกกล่าวต่อสัตว์ทั้งหมด “จากนั้นท่านจะมั่นใจได้ว่าเขาแค่ต้องการทำร้ายลูกด้วยการมอง ในระหว่างนี้ ขอมาดูลูกสิงโตตัวน้อยและลูกน้อยของท่าน”
ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ตระหนักถึงความผิดพลาดที่พวกเขาทำไปจนถึงจุดที่สายเกินไป โดยที่สุนัขจิ้งจอกดูเหมือนจะทำหน้าที่ในลักษณะการป้องกันตัว ไม่มีการปฏิเสธข้อกล่าวหาเมื่อมันถูกพิสูจน์จากข้อเท็จจริงที่ไม่อาจจะถูกปฏิเสธได้