ในสวนที่มีแสงแดดส่องถึง มีหนอนผีเสื้อชื่อคาร์ล คาร์ลเป็นหนอนผีเสื้อที่มีความสุขเสมอ ชอบขยับตัวและหัวเราะขณะที่เขากินใบไม้และอาบแดดอันอบอุ่น เพื่อนสนิทของเขาคือมดตัวเล็กชื่อแอนนี่และด้วงแม่ม่ายที่สวยชื่อไลลา ทุกวัน พวกเขาจะเล่นด้วยกัน สนุกสนานกับดอกไม้สวยๆ และบริเวณที่มีหญ้านุ่มๆ
วันหนึ่งในฤดูใบไม้ผลิที่สวยงาม ขณะที่ลมเบาๆ พัดพา ใบไม้กระทบกัน คาร์ลถอนหายใจอย่างมีความสุข “โอ้ ฉันรักที่นี่จริงๆ! ที่นี่มีแดดอบอุ่นและเพื่อนๆ ของฉันอยู่รอบๆ! ฉันสงสัยว่าฉันจะเปลี่ยนแปลงไปหรือไม่”
เพื่อนๆ ของเขามองเขาด้วยความอยากรู้และถาม “เปลี่ยนแปลงเหรอ? ทำไมคุณถึงอยากจะเปลี่ยนแปลงล่ะ คาร์ล?”
คาร์ลตอบว่า “ฉันได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับหนอนผีเสื้อบางตัวที่กลายเป็นผีเสื้อและบินอยู่บนท้องฟ้ากับนก มันต้องเป็นเรื่องยอดเยี่ยมแน่ๆ ที่จะเห็นโลกจากที่สูง!”
แอนนี่ส่ายหัวเล็กน้อย “แต่ว่าทำไมคุณถึงอยากทิ้งพวกเราไป? คุณสมบูรณ์แบบแบบนี้แล้ว”
“ใช่” ไลลาบอกพร้อมส่ายหัวเล็กน้อย “คุณไม่ควรอยากเปลี่ยนแปลงนะ คุณอาจสูญเสียสิ่งที่คุณรักไป”
แต่คาร์ลมุ่งมั่น “ฉันรู้เสมอว่าฉันจะเป็นเพื่อนของพวกคุณ แม้ว่าฉันจะกลายเป็นผีเสื้อ” เขากล่าวด้วยความมั่นใจ “ฉันอยากเห็นโลกจากที่สูง!”
วันกลายเป็นสัปดาห์ และในตอนเย็นวันหนึ่งคาร์ลรู้สึกแปลกประหลาด “ฉันกลัวว่าสิ่งนี้กำลังจะเกิดขึ้น ตอนนี้ฉันกำลังจะกลายเป็นผีเสื้อและต้องทิ้งพวกคุณไปตลอดกาล”
ไลลาให้กำลังใจ “เราจะยังเป็นเพื่อนกันเสมอ คาร์ล ไม่ว่าคุณจะกลายเป็นอะไร”
วันถัดมา คาร์ลหาใบไม้ที่นุ่มนิ่มใบหนึ่งและเริ่มพันตัวเองด้วยผ้าซาติน “ลาก่อนชั่วคราวเพื่อนๆ” เขาเรียก “ฉันจะกลับมาเป็นผีเสื้อ!”
วันกลายเป็นสัปดาห์ แต่เพื่อนๆ ของเขาไม่เคยลืมคาร์ล “คุณคิดว่าเขากำลังเปลี่ยนไปเป็นผีเสื้อจริงๆ หรือเปล่า?” แอนนี่ถามในวันหนึ่ง
“ไม่รู้สิ” ไลลาตอบ “แต่ฉันหวังว่าเขาจะกลับมาเยี่ยมพวกเราเร็วๆ นี้”
ในที่สุด เช้าวันหนึ่งที่สวยงาม แสงสดใสส่องลงมาในสวน ทำให้ทุกอย่างดูทองและอบอุ่น ใบไม้กระทบกันอย่างเบาๆ ในสายลม แล้วก็มีเสียงแปลกๆ มาจากที่อยู่เล็กๆ ที่คาร์ลสร้างขึ้น
แอนนี่และไลลาหมายันเข้าไปดู “สวัสดี? คาร์ล? คุณอยู่ที่ไหม?” ไลลาตะโกน แต่ไม่มีเสียงตอบกลับ เสียงดังขึ้นเรื่อยๆ และพวกเขาก็เห็นผ้าห่มขยับ จากนั้นก็มีรอยแตกเล็กๆ ในผ้าห่ม และไม่นานหัวเล็กๆ และขาเล็กๆ ก็โผล่ออกมาดูรอบๆ
คาร์ลแตกต่างไปโดยสิ้นเชิง! ไม่ใช่หนอนผีเสื้อสีเขียวที่ขยับๆ อีกต่อไป เขามีปีกที่สวยงามจากกำมะหยี่—ที่ยังไม่เรียบแต่เป็นสีน้ำเงินและทองที่สวยงาม เขาก้าวออกจากผ้าห่มด้วยความระมัดระวังและมองไปรอบๆ “โอ้ เพื่อนๆ ของฉัน!” เขาร้อง “ฉันเป็นผีเสื้อ!” เขาเปิดปีกของเขาอย่างมีความสุข ทำให้เกิดสายรุ้งของประกายระยิบระยับในแสงแดด
“คุณสวยมาก!” ไลลาพูดด้วยความชื่นชม “ฉันไม่เคยเชื่อเลยว่าคุณจะสวยขนาดนี้”
“และตอนนี้คุณสามารถบินได้ด้วย!” แอนนี่กล่าวด้วยความตื่นเต้น
คาร์ลแผ่ปีกออกและก้าวไปหาสมาชิกใหม่ของโลก “ใช่ ฉันสามารถสำรวจทั้งโลกรอบตัวได้แล้ว!” แต่แล้วเขาก็ขมวดคิ้ว “โอ้ แย่แล้ว ฉันตัวใหญ่กว่าก่อนมากจนไม่สามารถคลานได้อีกแล้ว ฉันจะไปถึงดอกไม้ที่สวยงามได้อย่างไร?”
ไลลายิ้ม “คุณต้องเรียนรู้ที่จะบิน! เมื่อคุณเปิดปีกและฟลิปพวกมัน คุณจะขึ้นไปสูงในอากาศเหมือนนก”
ดังนั้นคาร์ลจึงแผ่ปีกอีกครั้ง กระพริบตาไปที่แสงสดใส และจากนั้นเขาก็ฟลิบเบาๆ เขาก็บินขึ้นไปที่ยอดไม้! นกตัวน้อยส่งเสียงทักทายและกระพือรอบตัวเขา และลมอ่อนๆ ก็สัมผัสกับปีกที่ส่องแสงของเขา
“มันงดงามมาก!” เขาร้อง “และคิดว่าเกือบจะปฏิเสธการเปลี่ยนแปลงเป็นผีเสื้อเพราะกลัวการทิ้งเพื่อนๆ ของฉัน! ฉันรู้สึกขอบคุณจริงๆ ที่ได้เรียนรู้ที่จะยอมรับการเปลี่ยนแปลง!”
แล้วเขาก็บินไปเยี่ยมดอกไม้ขณะที่เพื่อนเก่าของเขานั่งมองด้วยหัวใจที่มีความสุข.