การแข่งขันสวนที่ยิ่งใหญ่

กาลครั้งหนึ่งในสวนที่เต็มไปด้วยสีสันและกลิ่นหอม เอลล่า กระต่ายมีความคิดอันสดใส “มาจัดการแข่งขันกันเถอะ เพื่อดูว่าใครสามารถทำสวนที่ดีที่สุด!” เธอร้องบอกเพื่อนๆ ของเธอ ชาร์ลี กระรอก, เพนนี นกแก้ว, และบิลลี่ หมี ซึ่งต่างตื่นเต้นแต่ก็สงสัยว่ามันจะเป็นอย่างไร

“เราจะเลือกมุมของแต่ละคนและปลูกดอกไม้และผักที่ชอบ” ชาร์ลีแนะนำ ขนหางของเขาสะบัดไปมา เพนนีโบกปีกสีสันสดใสของเธอ “ฉันจะปลูกต้นไม้ที่สูงที่สุดและดอกไม้ที่สวยที่สุด!” เธอเป็นศิลปินเสมอ บิลลี่ยิ้ม “ฉันจะปลูกผักที่ใหญ่ที่สุดและผลไม้ที่ฉ่ำที่สุด!” เสียงลึกของเขาดังก้องด้วยความกระตือรือร้น

“เตรียมพร้อมนะ 1 2 3 ไป!” เอลล่าร้องและพวกเขาก็เริ่มกระโดด วิ่ง และโบกปีกไปอย่างตื่นเต้น พวกเขาทำงานในมุมของตนอย่างกระตือรือร้น ปลูก รดน้ำ และเฝ้าดูสวนของตนเติบโต

แต่ไม่นานนักพวกเขาก็สังเกตเห็นบางอย่างที่แปลกประหลาด ดอกไม้ของชาร์ลีห้อยลงทำท่าทางผิดหวังเมื่อเห็นต้นไม้ของเพนนีสูงขึ้นบังแสงแดดทั้งหมดในขณะเดียวกันผักของบิลลี่กลับได้รับน้ำมากเกินไปและล้มลงจากฝนที่ตกหนัก

ในขณะนั้น เอลล่ากระโดดเข้าไปหาพวกเขาเมื่อแสงแดดส่องประกายจับขนของเธอ “ทำไมเราไม่รวมความคิดของเราเข้าด้วยกันล่ะ?” เธอเสนอ “ชาร์ลี ดอกไม้สีสวยของคุณจะสามารถจัดเรียงอยู่ตามทางไปยังแครอทของฉันได้ บิลลี่ เราจะจัดงานเลี้ยงอันแสนสวยจากผักและผลไม้ของเรา โดยมีต้นไม้ของเพนนีให้ร่มเงา!”

เพนนีส่งเสียงยืนยันร่วมด้วย พวกเขาลงมือเลือกดอกไม้ที่เหี่ยวเฉา ผักที่รดน้ำมากเกินไป และผลไม้ มาปลูกสวนร่วมกัน แทนที่จะเป็นสวนที่เต็มไปด้วยการแข่งขัน พวกเขาสร้างสถานที่อันสวยงามที่สีสันเต้นรำ กลิ่นหอมหมุนวน ผลไม้สุกงอม ขณะที่นกด้านบนร้องเพลงไพเราะ

“มันกลายเป็นสวนที่สวยงามกว่าที่ฉันจินตนาการไว้!” เอลล่าร้องออกมาเมื่อเธอชมดอกไม้ที่เบ่งบานและผักที่แกว่งไกว ดังนั้น คติประจำเรื่องนี้คือ: การทำงานร่วมกันสามารถสร้างความสามัคคีและความงามเหนือกว่าความสามารถที่ใครจะทำได้เพียงคนเดียว และตั้งแต่นั้นมา พวกเขาก็ตัดสินใจว่าจะมี “การแข่งขันสวนที่ยิ่งใหญ่” ทุกฤดูร้อน แต่แทนที่จะแข่งขัน พวกเขาจะทำงานร่วมกันเพื่อความสุขของชุมชนเสมอ