ในค่ำคืนหนึ่ง เมื่อเอลล่าแม่มดยืนอยู่บนหอคอยสูงมองไปที่หุบเขา เธอเห็นแสงสว่างระยิบระยับอย่างแปลกประหลาดในสถานที่ต่างๆ:
บนเกาะในทะเลสาบที่ให้ชื่อกับหุบเขามหัศจรรย์นั้นมีรูปปั้นทองคำห้าตัวตั้งอยู่ และรอบๆ พวกมันมีสัตว์ป่าทุกชนิด ทั้งสัตว์จากป่าและน้ำ
บนเนินเขาห่างออกไปมีวงแสงสีขาวขนาดใหญ่หมุนวนตลอดเวลา ราวกับเป็นวงล้อยักษ์
ใกล้กว่า ในอีกเนินเขา มีแสงเคลื่อนไหว แต่มันไม่มีรูปร่างที่สามารถมองเห็นได้ มันดูเหมือนฝนพรำของสเปรย์ส่องสว่างที่เทออกมาจากแจกันทองคำพันใบ
เธอยังได้ยินเสียงหวาน บางครั้งเหมือนโน้ตหวานของนก บางครั้งเสียงของเครื่องดนตรีแปลกๆ และบางครั้งก็เสียงของเสียงพึมพำของผู้คน เหมือนกับว่ามีคนจำนวนมากกำลังร้องเพลงไพเราะเพื่อสรรเสริญความดีงาม
แต่ที่ดีที่สุดคือ เธอเห็นเหนือต้นไม้ ดาวนับพันดวงส่องประกายอย่างสดใสออกมาจากบ้านเล็กๆ ของพวกมันในสวรรค์ และส่องสว่างลงมาที่โลกอย่างสดใส
ในขณะนั้นความคิดหนึ่งก็ก้าวเข้ามาในหัวของเธอ “ฉันจะให้คำอธิษฐานกับผู้คนด้านล่าง; บางทีพวกเขาอาจจะใช้คำอธิษฐานของพวกเขาอย่างมีสติ ฉันจะให้คำอธิษฐานสิบคำ ที่จะใช้ทีละคำตามที่พวกเขาต้องการ.”
คำอธิษฐานเป็นสิ่งที่แปลกประหลาด ไม่มีการบอกได้ว่ามันจะนำไปสู่ที่ใด และผลลัพธ์ของคำอธิษฐานหนึ่งครั้งมักจะต่างจากสิ่งที่คุณคาดหวัง ดังนั้นจึงเป็นการฉลาดที่จะคิดถึงความปรารถนาในใจของคุณอย่างรอบคอบก่อนที่จะแสดงออกมาเป็นคำพูด
ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าเอลล่าเกี่ยวกับพลังของคำอธิษฐานที่เธอให้ และเธอเกรงว่าผู้ใดก็ตามที่ไม่รู้วิธีใช้มันจะมารับไปทั้งหมด ดังนั้นเธอจึงสร้างให้เกิดการหลับใหลลึกในส่วนของหุบเขาใกล้กับหอคอยของเธอ เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเหตุการณ์ใดๆ จนกว่าเธอจะตื่นขึ้นอีกครั้ง และเธอจะมีเวลามากขึ้นในการพิจารณางานของเธอ
จากนั้นเธอก็ลอยลงอย่างรวดเร็วจากหอค tower ในกิ่งก้านของต้นไม้ที่สูงที่สุดใกล้ๆ เธอซ่อนปีกของเธอ แล้วก็ออกไปท่ามกลางผู้คนที่หลับใหลในหุบเขา
เมื่อเธอตื่นขึ้น ทุกคนก็พลิกตัวอย่างงัวเงียและเศร้าสร้อยบนหมอนของพวกเขา เพราะสำหรับพวกเขามันยังเป็นคืนอยู่: แม้แต่ไฟจักจั่นก็หลับในหญ้า แต่เอลล่าได้โบกไม้เรียวเวทย์ของเธอ และในทันใดนั้นหุบเขาทั้งหมดก็ตื่นขึ้น
ในขณะหนึ่งทุกคนคิดว่ามันเป็นเวลาเช้า แต่บรรยากาศสดชื่นและหวานเหมือนในฤดูใบไม้ผลิ พร้อมทั้งอากาศไม่ร้อนหรือเย็นเกินไป
ดังนั้นเอลล่าจึงให้คำอธิษฐานสิบคำของ她 แต่เสียใจ! คำอธิษฐานแต่ละคำกลับมีปัญหาของมันเอง และแม่มดผู้เดือดร้อนได้รู้ในไม่ช้าว่ามีคำอธิษฐานใดเลยที่เธอจะให้กับตัวเธอเอง
แม่หม้ายที่ร้องไห้เพราะเด็กๆ ที่เธอสูญเสียไม่เห็นว่าเด็กคนหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าเธอ มีความสุขและเต็มไปด้วยเยาว์วัยและความรัก คนงานหนุ่มต้องการความมั่งคั่งเพื่อนำไปซื้อบ้านให้กับหญิงรักของเขา แต่วันถัดมาพบว่าสถานที่นั้นถูกปล่อยให้คนอื่นเช่า และทำให้เขาสูญเสียหญิงในฝันของเขาไป
พ่อค้าที่ร่ำรวยหวังจะอยู่กับลูกสาวของเขาเสมอซึ่งอาศัยอยู่ห่างไกล และกำลังมีปัญหา แต่ในการเดินทางเรือของเขาจม และคนทั้งหมดในนั้นเสียชีวิต ยกเว้นลูกสาวของเขาที่โชคดีที่ยังปลอดภัย เพราะขณะนั้นเธออยู่บนเกาะในทะเลสาบ ซึ่งเธอเรียกร้องว่ามีรูปปั้นอยู่
กษัตริย์ได้ให้พลังแก่ตนเอง จนในยี่สิบสี่ชั่วโมง มีประชาชนของเขาตายด้วยการสู้รบกันเอง แต่เขาอยู่ตามลำพังและเศร้าบนบัลลังก์ที่ว่างเปล่า และแม้กระทั่งที่นั่นเขาก็ไม่มีใครให้กำลังใจนอกจากนกตัวเล็กๆ ที่เข้ามาผ่านหน้าต่างในวันที่สวยงามของฤดูใบไม้ผลิ
ผู้หญิงขอทานที่มาขอการกุศลได้พบว่าคำอธิษฐานทั้งหมดของเธอถูกเติมเต็มอย่างผิดหรือถูก
และเหตุการณ์อีกพันอย่างเกิดขึ้น จนในที่สุดเอลล่าก็ไม่มีอะไรเหลือแล้วนอกจากที่จะให้คำอธิษฐานครั้งที่สิบกับตัวเธอเอง และเธอก็กลัวว่าจะไม่มีใครมาเอาไปจนถึงพรุ่งนี้
แต่ก่อนที่เธอจะขอ กษัตริย์ที่เธอได้ให้อำนาจมากเกินไป โดยไม่รู้ว่าเขาทำอะไรได้เสกเธอให้เป็นนกอินทรี ในขณะบินอันสวยงามและมีความสุข
เวทมนตร์นั้นยังไม่ได้ถูกทำลาย และแม้ในบางครั้งหนึ่งในคำอธิษฐานของเธอบ้าคลั่งและบินหนีไป ราวกับนกสู่รังของนกกระจอกเทศในที่ราบ จนมีชายแก่ใจดีให้มันกินอาหารที่เหมาะสมและทำให้มันปลอดภัย ถูกเก็บไว้ในใจของเขาอย่างแน่นหนา