ในป่าที่สวยงามซึ่งต้นไม้พร่ำเพรียกกับสายลมและดอกไม้ป่าเต้นรำในแสงแดด มี กระรอกน้อยชื่อสาหรี เธอมีดวงตาที่อ่อนหวานที่สุดและหางที่ฟูฟ่องทุกขนาด ทุกวัน แม่ของเธอจะเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับลูกโอ๊กทองคำในตำนานที่เติบโตสูงบนส่วนที่เก่าแก่ที่สุดของต้นโอ๊ค ซึ่งตั้งอยู่ใจกลางป่า มันถูกกล่าวขวัญว่าผู้ที่พบลูกโอ๊กทองนี้จะได้รับปัญญาที่ลึกซึ้งยิ่งกว่าตาของนกฮูกที่แก่ที่สุด และหัวใจของพวกเขาจะเปล่งประกายด้วยความเมตตาตลอดไป
เช้าวันหนึ่งที่มีแดดจ้าขณะที่เธอกำลังขบเคี้ยวถั่วที่อร่อยที่สุด สาหรีตัดสินใจว่าถึงเวลาที่จะค้นหาลูกโอ๊กทองคำแล้ว เธอ brushed ขนของเธอ บรรจุกระเป๋าเล็กๆ ของขนม และก็ออกเดินทางไปด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น
ระหว่างทาง สาหรีพบกับเพื่อนของเธอ เบนนี่ แบ็ดเจอร์
“เธอจะไปไหนในลักษณะกระตือรือร้นแบบนี้ สาหรี?” เขาถาม
“ฉันกำลังค้นหาลูกโอ๊กทองคำ!” สาหรีตอบอย่างตื่นเต้น
“ระวังตัวด้วยนะ,” เบนนี่เตือน “ฉันได้ยินมาว่ามีอีกาโลภตัวหนึ่งชื่อว่า คอว์ ที่พยายามหลอกสัตว์เล็กๆ เสมอ”
“ฉันจะระมัดระวัง,” สาหรีสัญญาพร้อมรอยยิ้มสดใส
หลังจากการเดินทางที่ยาวนานเมื่อพระอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้า สาหรีพบกับโอลิเวอร์นกฮูกผู้ชาญฉลาดนั่งอยู่บนกิ่งไม้ต่ำพร้อมประกายแสงในดวงตากลมโตของเขา
“ใครน่ะ?” เขาถาม ขณะมองลงมาที่เธอ
“ฉันชื่อสาหรี และฉันกำลังค้นหาลูกโอ๊กทองคำ” เธอพูดตอบ
“มีหลายคนที่เคยลองและล้มเหลว,” โอลิเวอร์เตือน “คอว์อีกาจะพยายามนำเธอไปในทิศทางที่ผิด”
“แต่ฉันเชื่อมั่นในเพื่อนของฉัน,” สาหรีพูดด้วยความมั่นใจ และด้วยการกระพือปีก โอลิเวอร์ชี้นำทางไปยังต้นโอ๊ก
รุ่งเช้าวันถัดไป สาหรียังคงเดินทางต่อและไม่นานก็ได้ยินเสียงคอว์ที่เหมือนสะท้อนอยู่ในป่า เมื่อเธอเงยหน้าขึ้น เธอเห็นคอว์บินอยู่ในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยสีฟ้า
“ให้ฉันพาเธอไปทางที่ถูกต้อง เด็กน้อย” คอว์พูดขณะลงมานั่งข้างๆ เธอ
“โอ้ ขอบคุณ!” สาหรีตื่นเต้น ไม่มีการรับรู้ถึงธรรมชาติที่แท้จริงของอีกา
แต่ดวงตาของคอว์กลับคู่ควรกับเล่ห์เหลี่ยม “เชื่อฉันเถอะ การพักผ่อนนิดหน่อยไม่เป็นไรหรอก” เขาแนะนำขณะที่ชี้ปีกไปที่รังใกล้เคียง “ไม่มีที่ไหนจะดีไปกว่าที่อบอุ่นเพื่อเริ่มการผจญภัยในวันของเธอ!”
สาหรีติดตามเขาไปยังรังซึ่งโดยไม่รู้ตัวคือกับดักที่ชาญฉลาดของคอว์ เมื่อเธอก้าวเข้าไปเพื่อสังเกตใกล้ ๆ กับดักก็คลิกปิด!
“โอ้ อย่าจับฉัน! ฉันทำอะไรผิดกับเธอ?” สาหรีร้อง
คอว์ร้องด้วยความยินดี แผนการของเขาค่อยๆ เกิดขึ้น “เธอไม่ฉลาดเท่าไหร่ใช่ไหม กระรอกน้อย? ป่านี้คือของฉันที่จะปกครอง! แต่บางทีฉันอาจจะปล่อยเธอไป… ถ้าเธอนำลูกโอ๊กทองคำมาให้ฉันก่อน!”
น้ำตาไหลในดวงตาของสาหรี แต่แล้วเธอก็นึกถึงแม่ของเธอและเพื่อนในป่าทั้งหมด “โอ้ คอว์ กรุณาปล่อยฉัน! ฉันจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ!”
ด้วยการกระพือปีก คอว์บินขึ้นสูง และเมื่อเขารู้สึกว่าชัยชนะอยู่ในมือ เขาได้เขย่ากับดักเล็กน้อย และมันก็แตกออก
“เธอไปได้แล้ว ที่รัก!” เขาหัวเราะ
แต่สาหรีไม่ได้หมดหวัง เธอวิ่งผ่านป่าอย่างตื่นเต้นและยังมีความหวัง ที่นั่น รอคอยเธออยู่ที่ตีนของต้นโอ๊ก คือ เบนนี่และโอลิเวอร์ และเพื่อนในป่าของเธออีกสิบสองตัว
“ฉันต้องการความช่วยเหลือจากพวกเธอ” เธอกล่าว แชร์การผจญภัยของเธออย่างรวดเร็ว
ด้วยกัน ภายใต้ท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ พวกเขาวางแผนกัน วันถัดไป คอว์กลับมาพร้อมเรียกร้องลูกโอ๊กทองคำที่เขาเชื่อว่าสาหรีมีอยู่ในตอนนี้
“โอ้ คอว์ผู้ชาญฉลาด! ให้ฉันแสดงบางอย่าง!” สาหรีตะโกน และเธอเริ่มนำทางคอว์ไปในวงกลมและเกลียวขณะที่เพื่อนๆ ของเธอปีนต้นโอ๊กอย่างเงียบๆ ในขณะนั้น คอว์มองลงมาและนึกถึงนิทานเกี่ยวกับสุนัขจิ้งจอกที่ชาญฉลาดและอีกาที่หิวโหย
ท้ายที่สุด สาหรีชี้ไปที่กองทราย “ดูรอยเท้าของฉัน? บ้านของฉันอยู่เพียงแค่ข้ามกองนี้—ตรงนั้น!” เธอบอกขณะชี้
ด้วยความโลภ คอว์รีบไปที่จุดที่สาหรีชี้ไป และเขาก็ดูบ้านของเธอ แต่สาหรีและเพื่อนๆ ได้เขย่าโอ๊กให้ตกใส่หัวของเขาอย่างต่อเนื่อง จนเขาอยู่กลางภูเขาเล็กๆ และรู้สึกเคลิ้มจากการพยายามหลบหลีกลูกโอ๊กที่ตกใส่ จนไม่สามารถจำทางกลับได้!
จากนั้น สาหรีเงยหน้าขึ้นไปที่โอลิเวอร์นกฮูก ด้วยเสียง “ฮู” แรงกล้า โอลิเวอร์พลิกขนของเขาและฟาดปีกของเขา ส่งลูกโอ๊กขนาดเหมือนก้อนหินกลิ้งลงไปทางคอว์! ด้วยเสียง “คอว์คอว์!” ที่ฟังดูเหมือนเพื่อนมากกว่าภัยคุกคาม โชคชะตาได้เปลี่ยนไป และโชคดีเข้าสู่หัวใจเล็กๆ ของสาหรี
“โอ้ เพื่อนรัก!” เธอกล่าว ขณะยืนอยู่ใต้ต้นโอ๊กเก่าแก่ที่สุด ใจของเธอเต็มไปด้วยความรัก ที่นั่น ซุกอยู่ในร่องของต้นไม้คือ ลูกโอ๊กทองคำอันมีชื่อเสียง เปล่งประกายอยู่ในแสงแดด
“มันเป็นสมบัติสำหรับปัญญาและหัวใจของฉัน” เธอกล่าวด้วยดวงตาที่เปล่งประกาย “และปัญญาบอกว่าไม่มีความร่ำรวยใดที่คุ้มค่าถ้าหากได้มาด้วยการหลอกลวง และไม่มีเพื่อนคนไหนที่คุ้มค่าที่จะรักษาถ้าพวกเขาจะไม่ช่วยเมื่อถึงเวลาที่ต้องการ”
ดังนั้น สาหรีจึงแบ่งปันลูกโอ๊กทองคำของเธอด้วยความร่าเริง และทุกสัตว์ที่มองเห็นมัน ไม่ว่าจะตัวใหญ่หรือเล็ก ต่างก็กลายเป็นผู้มีปัญญาเพิ่มขึ้นเล็กน้อย และรักที่จะเล่นเหมือนที่เธอเล่นกับสมบัติของเธอ。