ในช่วงบ่ายที่อบอุ่นและมีแดดจ้า เรื่องราวเพิ่งเริ่มต้นบนฟาร์มที่ยุ่งเหยิง มีไก่คักคักและร้องเสียงดัง หมูร้องเพลงเสียงแหลม และม้าก็ร้องเสียงดัง ที่นั่นขมีขมันไปด้วยกิจกรรมมากมาย แต่บนเนินเล็กๆ ที่แยกออกจากความรื่นเริงนั้น มีภาพที่เหงา—ตุ๊กตาหว่านกล้วยที่ฟาร์มเกอร์บาวน์ตั้งขึ้นเพื่อเฝ้าฟาร์มข้าวโพดของเขา
ตุ๊กตาหว่านกล้วยใช้ชีวิตที่โดดเดี่ยว เขาถูกสร้างขึ้นในรูปร่างที่แปลก เนื่องจากฟาร์มเกอร์บาวน์ยุ่งมากในขณะนั้น และไม่ได้เสียเวลากับการทำให้เขาดูสวย แต่เขาก็ทำดีที่สุดที่เขาจะทำได้ และตอนนี้ตุ๊กตาหว่านกล้วยจะต้องรออีกหนึ่งปีถึงจะได้ตั้งขึ้นใหม่ ดังนั้นเขาจึงยืนอยู่บนเนินเล็กๆ และมองลงไปที่ลานฟาร์ม และปรารถนาที่จะเล่นกับไก่และสัตว์ตัวอื่นๆ
“ไม่รู้ว่าพวกเขาจะเล่นกับฉันไหม” เขาถามในใจ
ความเหงาเดินผ่านไปในแสงแดด และเมื่อดวงจันทร์ขึ้น ไม่มีใครในลานฟาร์มที่จะเห็นภาพแปลกที่เกิดขึ้นที่นั่น มีแซมมี่ตุ๊กตาหว่านกล้วย และดวงจันทร์เริ่มเต้นและเริงร่า และทุกคนรู้ดีว่า หากลานฟาร์มไม่มีอะไรมีชีวิตอยู่ ดวงจันทร์ก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่มีอยู่ ในด้านตรงข้ามของดวงจันทร์ คอกเก่าก็บวมและครึ่งหลับ และเมื่อดวงจันทร์เห็นแซมมี่ตุ๊กตาหว่านกล้วย มันคิดว่าเขาคือหนึ่งในสัตว์หอบที่เก่าคิดจะนอนอยู่ จึงได้เต้นให้เขา และจากนั้นก็ยิ้มให้ราวกับจะบอกว่าไม่ได้ตั้งใจจะหยาบคาย
นั่นทำให้แซมมี่ตุ๊กตาหว่านกล้วยคิดว่าดวงจันทร์ต้องการเล่น ดังนั้นเขาจึงก้มหัวและทักทาย “สวัสดี” และสัตว์เก่าบางตัวเริ่ม poking จมูกและหูออกจากประตูเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น
“สวัสดี!” แซมมี่ตุ๊กตาหว่านกล้วยกล่าว
“สวัสดี!” ดวงจันทร์ตอบกลับ
“ฉันเหงา” ตุ๊กตาหว่านกล้วยพูด “โอ้ ฉันเหงาจัง! ถ้าฉันมีเพื่อน ฉันสามารถเล่าเรื่องตลกให้เธอและไก่ฟังได้ เพราะฉันเป็นตุ๊กตาหว่านกล้วยนะ และฉันเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นในลานฟาร์ม”
“โอ้ มาร่วมเล่นกับฉันเถอะ” ดวงจันทร์กล่าว “คุณคือเพื่อนเก่า ฉันแน่ใจ”
แต่ตุ๊กตาหว่านกล้วยไม่คิดว่านี่เป็นคำเชิญที่มีมิตรภาพ เพราะเขาไม่เคยเล่นกับดวงจันทร์เลย มันมักจะอยู่เมื่อมืด โดยผู้คนอยู่ที่บ้านของพวกเขา แต่เขาไม่เคยเห็นมันในแสงของวัน ในขณะที่เขาอยู่ในลานฟาร์ม มันไม่เคยมีความสุขในแบบของมัน—ไม่เลยแม้แต่น้อย
“ตอนนี้ฉันคิดว่าอาจจะไก่หรือตัววัวน่าจะเป็นเพื่อนที่ดีกว่า” ตุ๊กตาหว่านกล้วยกล่าว “นี่คือเพื่อนเก่าของฉันไก่จุดและไก่ตัวผู้ไม่น้อย หมูสองตัวดำและขาว และผู้หญิงสูงอายุที่น่ารัก ไม่ ฉันชอบเล่นกับคนมากกว่า”
การสารภาพว่าดวงจันทร์เป็นสิ่งที่ไม่ใส่ใจนั้นทำให้มันโกรธอยู่เสมอ ดังนั้นมันจึงเริ่มทำหน้าบึ้ง
“ไม่มีอะไรทำที่นี่หรอก” มันพูดอย่างขุ่นเคือง “ฉันอยากมีใครสักคนมาเคลื่อนไหวและเล่นด้วยที่นี่คนเดียว ฉันไม่สนใจเกี่ยวกับลานฟาร์ม” และมันก็ลงไปจากบ้านและฟาร์มที่หลับใหล!
“และตอนนี้” ตุ๊กตาหว่านกล้วยกล่าว “สิ่งที่ฉันต้องการมากที่สุดคือใครบางคนคุยด้วย แต่ไม่มีใครควรเล่นในช่วงเวลากลางวันเมื่อพวกเขาสามารถนอนหลับได้ ฉันอยากทำเสียงและปลุกพวกเขา แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่ดีจะทำ งั้นฉันก็ไปนอนหลับบ้าง”
“โอ้ ญาติชายตุ๊กตาหว่านกล้วย” ร้องเสียงดังของไก่ตัวผู้หลังจากเขาตื่นขึ้นมาสักพัก “คุณนี่เป็นสิ่งที่แปลกจริงๆ ญาติชายตุ๊กตาหว่านกล้วย! ทำไมคุณถึงอยากนอนหลับในช่วงเวลานี้? ฟาร์มเกอร์บาวน์ออกจากบ้านอีกครั้ง และถ้าคุณอยากปลุกการนอนของคุณ ก็เต้นรำเลย!”
ตุ๊กตาหว่านกล้วยรับคำแนะนำและเต้นรำ แม้ว่าเขาจะอยากนอนหลับมากกว่า ไก่ตัวผู้มีความคิดว่าต้องร้องเพลง เพราะคนที่เต้นรำควรมีคนฟัง ดังนั้นเขาจึงเริ่มร้องเสียงดัง นี้ทำให้สัตว์ตัวอื่นๆ ตื่นขึ้นทั้งหมด
“เกิดอะไรขึ้น?” พวกเขาทั้งหมดถาม เมื่อหัวของพวกเขาไม่สามารถพยักหน้าได้อีก “โอ้ ญาติชายตุ๊กตาหว่านกล้วย คุณนี่ตลกมาก” ไก่ตัวผู้กล่าว “เต้นอีกนิด”
ตุ๊กตาหว่านกล้วยก้มหัวต่ำ
“ขอบคุณ ญาติชายไก่ ฉันจะเต้นให้คุณทุกวันในสัปดาห์นี้ แต่คุณทุกคนต้องช่วยฉันด้วยการฝึกซ้อม” เขาหมุนรอบๆ ลานฟาร์มและโบกแขนของเขาซึ่งฟาร์มเกอร์บาวน์ได้แต่งตัวเขาแทนแขนเสื้อ ถึงกระนั้น เขาก็คิดว่ามันดีมากที่พวกเขาอยู่ห่างจากมื้ออาหารโดยไม่มีเหตุผลที่ดี
“บางทีในความมืดของอีกคืนฉันอาจจะทำให้ดวงจันทร์ไน่ชวนนั้นขนลุก” เขาบ่นกับตัวเอง