ในเวลาหมดแสงเย็นในหุบเข้ามังกรมหัศจรรย์ มีมังกรใจดีชื่อดราโก้กำลังเดินเล่นในตอนเย็นของเขา แตกต่างจากมังกรที่มีไฟที่เคยได้ยินในนิทานก่อนหน้านี้ ดราโก้เป็นมังกรที่เป็นมิตรและใส่ใจ เกล็ดสีเขียวของเขาส่องประกายราวกับมรกต ขณะที่เขากางปีกขนาดใหญ่ของเขา ดวงตาสีทองใหญ่ของเขาเต็มไปด้วยความเมตตา สภาพแวดล้อมนี้คือบ้านของเขา สถานที่ที่งดงามเต็มไปด้วยแม่น้ำที่เปล่งประกาย ต้นไม้ที่สูงตระหง่าน และดอกไม้ที่หวานที่สุด อย่างไรก็ตาม แม้จะมีความสวยงามนี้ ดราโก้รู้สึกเหงาอยู่บ้าง หลังจากทั้งหมด เขาคือมังกรที่ไม่มีครอบครัว
ขณะที่ดราโก้เดินไปตามเส้นทางที่คดเคี้ยว หลงใหลอยู่กับกลิ่นหอมหวานที่ลอยมาจากดอกไม้ที่บาน เขาก็ถูกเสียงแมวร้องนุ่มๆ ทำให้เขาตกใจ หัวใจของเขาเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นที่เกิดจากเสียงที่ไม่คุ้นเคยนี้ ช้าๆ เขาหันไป และที่นั่นมันคือ ลูกแมวน้อยตัวหนึ่งที่มีขนาดไม่ใหญ่ไปกว่าฝ่ามือของดราโก้—มันหายไปและกลัว ขนของมันมีสีเหมือนเกล็ดหิมะ และดวงตาสีทองที่ไร้เดียงสาของมันมองขึ้นมาที่เขา สั่นเทาไปด้วยความกลัว
แต่เมื่อดราโก้มองไปที่ลูกแมว เขาก็รู้สึกหวาดกลัว ลูกแมวน้อยนี้ต้องกลัวมากเมื่อเห็นมังกร แล้วถ้ามันวิ่งหนีไปด้วยเสียงกรีดร้องล่ะ? หรือมันจะไม่อยากกลับบ้านอีกเลยหลังจากเห็นดราโก้? ลูกแมวที่กลัวไม่มีใครยินดีต้อนรับในหุบเขามังกรแน่นอน และดราโก้ก็ไม่เคยเห็นลูกแมวคนเดียวมาก่อน—ไม่ใช่หน้าที่ของเขาในฐานะที่เป็นสัตว์ที่ใจดีหรือ?
สูดลมหายใจลึก เขาโน้มตัวลงและพูดอย่างนุ่มนวลว่า “สวัสดี เจ้าตัวเล็ก ท่านหายไปหรือไม่?”
“โอ้ ใช่ค่ะ” ลูกแมวตอบด้วยเสียงแผ่ว “ฉันกำลังเล่นอยู่ แต่ตอนนี้ฉันไม่สามารถหาทางกลับบ้านได้ และครอบครัวของฉันก็หายไปหมด!”
ดราโก้รู้สึกได้ถึงหัวใจน้อยๆ ที่กำลังแตกสลายของลูกแมว “โปรดอย่ากลัว ฉันคือเพื่อนของท่าน และฉันจะช่วยหาครอบครัวของท่าน”
แม้ลูกแมวจะหันไปมองเขาด้วยความไม่มั่นใจต่อสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า ดวงตาสีทองของดราโก้ที่มองกลับไปกลับสร้างความมั่นใจให้กับมัน ในที่สุดลูกแมวก็ย่างก้าวไปข้างหน้าและเช็ดไปที่ฝ่ามือเย็นๆ ของดราโก้
“ชื่อของท่านคืออะไร เจ้าตัวเล็ก?” ดราโก้ถามอย่างอ่อนโยน
“ชื่อตัวเองคือ คัดเดิลส์” ลูกแมวตอบด้วยน้ำเสียงอายๆ
ด้วยความระมัดระวังสูงสุด ดราโก้โบกปีกอย่างมีความสุขและเริ่มบินสูงขึ้นไปในท้องฟ้าที่เริ่มมืด ส่วนนั่งอยู่บนหลังของเขา คัดเดิลส์รู้สึกน้ำตาเริ่มแห้งไปจากใบหน้าที่เล็กของเธอในขณะที่พวกเขาบิน
“กลิ่นนั้นคือกลิ่นอะไรนะ?” ลูกแมวถามด้วยความอยากรู้ “โอ้ นั่นคือต้นดอกมังกร! นั่นคือดอกไม้ที่พี่ชายของฉันชอบมาก”
ทันใดนั้น ดราโก้หันตัวไป “พี่ชายของท่าน! ท่านเห็นบ้านของเขาจากที่นี่ไหม?”
“คิดว่าฉันเห็นได้! ข้างล่างมีหินก้อนหนึ่งที่ดูเหมือนประตูใหญ่ของพระราชวังของพระราชา ขับไปอีกหน่อย ท่านจะเห็นบ้านของฉันอยู่ใกล้กับลำธารเล็กๆ ที่โค้งรอบต้นไม้ใหญ่ นั่นคือที่ที่พี่ชายและฉันจะเล่นกับดอกไม้เสมอ”
ดราโก้หันไปที่ทิศทางที่ลูกแมวบอก แต่เขายังคงอยู่เหนือบ้าน เนื่องจากเขาเห็นลูกแมวน้อยหลายตัวและแมวทารกบางตัววิ่งเล่นอยู่ที่สนาม แต่ไม่มีแมวโตคนไหนปรากฏให้เห็นเลย
“ท่านเห็นครอบครัวของพี่ชายของท่านบ้างไหม?” เขาถาม
“ไม่,” คัดเดิลส์ตอบอย่างหงุดหงิด “แต่พวกเขาอาจจะอยู่ในสนาม”
ดังนั้น ดราโก้จึงลดตัวลงใกล้ประตู และเมื่อเขาแน่ใจว่าไม่มีแมวโต หรือแม้แต่ลูกแมวคนไหนมาที่ใกล้ เขาก็ทรุดตัวและทำให้คัดเดิลส์กระโดดลงจากหลังเขาได้
ดวงตาสีทองขนาดใหญ่ของเขาก็สะดุดเข้ากับแมวแก่ตัวหนึ่งที่กำลังรีบเดินมาที่บ้าน ยกหัวของเธอขึ้นอย่างกังวล สงสัยว่าเธอเป็นคุณยายของคัดเดิลส์
ดราโก้ย่อตัวลงบนเข่าของเขาและกระซิบกับคัดเดิลส์ว่า “ฉันจะรอที่นี่จนกว่าฉันจะรู้ว่าท่านปลอดภัย”
ทันทีที่หญิงชราสังเกตเห็นหลานสาวของเธอ เธอเริ่มวิ่งข้ามสนามด้วยความตื่นเต้นและร้องว่า “โอ้ ลูกของฉัน ลูกของฉัน!” แมวแม่ทันทีเข้าร่วมกับเธอ ดูกังวลมากกว่าเดิมพร้อมกับลูกแมวหลายตัวที่โตมากขึ้น และทั้งหมดนี้รู้ว่าคัดเดิลส์จะทำให้ฝ่ามือของมือสบสวนเมื่อเธอมีความสุข
แล้วจากทุกทิศทาง สมาชิกในครอบครัวก็วิ่งมา คัดเดิลส์แทบจะไม่สามารถเดินไปถึงประตูได้ และเพื่อนๆ ก็อยู่รอบด้าน
หลังจากนั้นสักพัก คัดเดิลส์ก็โน้มจมูกสีชมพูของเธอไปที่ประตูและเรียกเบาๆ ว่า “โอ้ ดราโก้ ไม่ท่านจะเข้าไปไหม?”
มังกรใจดีลุกขึ้นครึ่งหนึ่ง แต่แมวแก่ตัวนั้นก็วิ่งเข้ามาและกล่าวว่า “ฉันต้องขอขอบคุณท่านอย่างจริงใจที่ช่วยนำกลับบ้านลูกของฉัน และต่อครอบครัวของท่าน แต่เธอไม่สามารถเข้าไปในบ้านของมังกรได้จนกว่าท่านจะได้รับการแนะนำอย่างเหมาะสม”
ดราโก้ยกเท้าขึ้นปิดปากและพูดด้วยเสียงที่อ่อนโยนที่สุด “นั่นถูกต้อง ฉันมั่นใจว่าพ่อแม่ของฉันจะแสดงความสุภาพต่อท่านทั้งหมด; เนื่องจาก, อย่างที่ท่านทราบ หุบเขามังกรคือสถานที่ที่ทุกคนรักษากฎด้วยความสุภาพและดีงาม”
จากนั้นแมวแม่ก็รับคำพูด “พวกเราก็เช่นกัน ในทางที่ผิดและรีบ เราได้ละทิ้งประเพณีดีๆ มากมายไปนานแล้ว แต่โปรด เจ้าดราโก้ที่มีเกียรติ นำครอบครัวของท่านมาที่นี่”
ดังนั้น มังกรทั้งหมดที่เป็นของดราโก้จึงมาถึงหน้าบ้าน
ทันใดนั้น แมวแก่ก็กระโดดขึ้นและกล่าวว่า “มังกรที่นobleทั้งหลาย โปรดยอมรับความขอบคุณอย่างจริงใจของฉันสำหรับการนำหลานสาวที่รักของฉันกลับมาเป็นอย่างดี”
“ความนobleจะต้องไม่ทำสงครามสำหรับคุณธรรม” แมวแม่ร้องอย่างกล้าหาญ “ทำตามที่ควรจะทำอย่างเรียบง่าย ดังนั้นพวกเราขอเชิญท่านทั้งหมดเข้าบ้านที่มีความสุขของพวกเราได้”
ตอนนี้ มังกรหนุ่มที่อายุมากกว่าดราโก้เล็กน้อยยกเสียงขึ้น “คำเชิญของพวกท่านถูกต้อนรับเสมอ แมวที่แสนดี แต่ยิ่งไปกว่านั้นในฤดูที่ไม่คาดคิดเช่นนี้ ท่านจะพบกับเราบนวันที่กำหนดไว้ไหม? ทุกสิ่งเกิดขึ้นตามที่ควรจะเป็น อวยพรให้เราจบงานเลี้ยงปีใหม่ในชีวิตที่แสงสว่างหลังประตูสวยแห่งสนามของท่านและใกล้ต้นโอ๊กใหญ่ ตามที่ดีใจสำหรับพวกเราในปีที่แล้วในพระราชวัง ไม่มีฤดูไหนที่ดีไปกว่านี้อีกแล้ว”
“ไม่เคยมีราชินีที่ดีกว่านี้มาก่อน และก็จะไม่มีในอนาคต เราขอรับรองในเรื่องนี้ ดังนั้นราตรีสวัสดิ์ มังกรที่มีเกียรติ” และแมวกลับเข้าบ้านของพวกเขา
“ราตรีสวัสดิ์! ราตรีสวัสดิ์!” ดราโก้ตอบอย่างสุภาพ และเขาก็บินออกไปอย่างร่าเริง
เขาพบพ่อและแม่ของเขารออยู่ห่างจากที่ที่เขาทิ้งคัดเดิลส์ “ท่านกลับบ้านอย่างปลอดภัยไหม?” พวกเขาถามอย่างวิตกกังวล
“ใช่ แม่; ท่านลองคิดดูสิ แมวปกติและแมวโลกทั้งหลาย พวกเขาเชิญพ่อและฉันไปงานเลี้ยงปีใหม่ และเราต้องแน่ใจว่าจะไป” และด้วยความเศร้าใจเกี่ยวกับการงานเลี้ยงที่ไม่มีการเต้นรำ เขาเล่าให้พวกเขาฟังทั้งหมด
“แต่อย่างไรล่ะที่จะตอบรับคำเชิญของพวกเขา? พวกเขามักจะทำสิ่งต่างๆ ตามความเหมาะสม” พ่อของเขากล่าว
“หุบเขามังกรให้เกียรติงานเลี้ยงของแมวด้วยความเคารพ” พ่อของเขาพูด “Créme de lait, ถ้ามันเป็นเครื่องดื่ม เราจะ pond erme อย่างหวาน”
และแล้วสิ่งนี้ก็เกิดขึ้น มังกรและแมวจึงกลายเป็นมิตรภาพชั่วนิรันดร์ ไม่มีใครจะพลาดงานเลี้ยงของอีกฝ่าย เราจะอยู่ร่วมกันอย่างอบอุ่นตลอดไป ดังนั้นพวกเขาจึงมาบอก
ดังนั้น มังกรที่มีใจอ่อนโยนจึงไม่เหงาอีกต่อไป เพราะเขาได้พบครอบครัวของเขาโดยการช่วยเหลือและให้ความรักกับใครสักคนที่มีความทุกข์ใจ การกระทำที่เรียบง่ายแห่งความเมตตาได้นำความอบอุ่นและความสุขเข้าสู่ชีวิตของเขา และบทเรียนในเรื่องนี้ชัดเจน: ความเห็นอกเห็นใจสามารถทำลายอุปสรรค และรวมครอบครัวและหัวใจเข้าด้วยกันในแบบที่ไม่คาดคิด
และนี่คือเรื่องราวของดราโก้ มังกรใจดีที่พบครอบครัวของเขาจากการช่วยลูกแมวที่หายไป