ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในสวนที่สวยงามที่เด็ก ๆ เล่นกันทุกวัน มีนางฟ้าชื่อเอลซ่าที่อาศัยอยู่ในกระถางดอกไม้ เธอมีขนาดไม่ใหญ่กว่าผีเสื้อและมีปีกที่บอบบางส่องประกายระยิบระยับด้วยสีสันของสายรุ้ง
เธอเป็นนางฟ้าที่ดีมาก ซึ่งพยายามช่วยเด็ก ๆ ทุกคนที่เล่นในสวน บางครั้งเมื่อฝนหยุดตก เธอก็จะออกมาสะบัดหยดน้ำฝนออกจากดอกไม้ และช่วยป้องกันเสื้อผ้าของพวกเขาจากดินโคลน เธอทำให้แต่ละดอกไม้เก็บคอที่ยาวและหนามของมันเมื่อเด็ก ๆ ไปเก็บพวกมัน พวกเขามักรู้สึกดีใจที่ได้พบเธอ เพราะเธอทำให้พวกเขามีความสนุกสนาน แต่สิ่งที่เธอชอบทำที่สุดคือการทำไอศกรีมให้เพื่อน ๆ ตัวน้อยๆ ได้กินในอากาศร้อน
ตลอดฤดูใบไม้ร่วง, ฤดูหนาว, และฤดูใบไม้ผลิ เอลซ่าได้สะสมเครื่องเทศขณะที่ทุกคนคิดว่าเธอเก็บดอกไม้ แต่ช่วงฤดูร้อนเมื่อพระอาทิตย์ออกมา เธอก็จะทำสีจากสายรุ้งและผสมเข้ากับเกล็ดหิมะเพื่อช่วยเธอ เพราะเกล็ดหิมะทุกชิ้นมีรูปร่างเดียวกัน แต่หิมะในปริมาณมากก็หนักแม้แต่สำหรับนางฟ้าที่มีธุระยุ่งที่สุด ดังนั้นเอลซ่าจึงชอบใช้ฝนที่ washes เกล็ดหิมะจากดอกไม้ทุกดอก ถ้าคุณเคยเห็นเธอนอกบ้านในวันที่ฝนตก คุณคงสงสารเธอ เพราะเธอเปรียบเหมือนคุณหมาเมื่อเก็บหยดน้ำฝน
วันฤดูร้อนที่สวยงาม วันหนึ่ง หลังจากฝนตก และพระอาทิตย์ก็ออกมาทองสุกและอบอุ่น นกเริ่มร้องเพลงเหมือนพวกเขามาจากนิทานแฟนตาซีต่าง ๆ แล้วคุณควรเห็นสัตว์เลี้ยงน่ารักออกจากที่อยู่อาศัยฤดูหนาวของพวกมันและสั่นตัว บั๊งสกิลสวนน้อยปีนขึ้นไปบนกระถางดอกไม้ที่เอลซ่าอาศัยอยู่ และเริ่มพูดคุย แต่เขาไม่ได้หมายถึงอันตราย และชอบเธอมากกว่า
“นางฟ้าเจ้ากรรม!” เขาพูดว่า “ทำไมคุณถึงเอาร่มของคุณไปแหย่ในหมวกใหม่ของฉันล่ะ?” นี่คือสิ่งที่นางฟ้าทั้งหมดทำกับร่มของพวกเขา
“คนขายถ่าน!” เด็กน้อยคนหนึ่งในชุดแดงที่เดินผ่านไปทันใดนั้นอุทาน “เจ้าชายเล็กขี้ระเริง ที่ท่านหยิบดอกเดซี่ยาว ๆ สองโหลด้วยนะ!”
เอลซ่าหัวเราะใส่เขาและเริ่มกระโดดไปบนขอบกระถางดอกไม้และส่ายหัวเล็กน้อยอย่างรู้ทัน แล้วเธอก็บินไปที่กาแฟที่ตั้งอยู่บนขอบหน้าต่างห้องครัว กลับหัวรดน้ำและปัดแปรงร่มของเธอ และเทน้ำร้อนออกซึ่งอยู่ภายใน นวดเมล็ดกาแฟที่หอมกรุ่นและลดน้ำออกใหม่ และโยนผลเบอร์รี่ หลังจากนั้นเธอหยิบเค้กหนึ่งชิ้นวางไว้บนดอกไม้ที่น่ารักที่สุด ตัดครึ่งและรวมกันในดอกไม้เพื่อพิสูจน์ว่านี่คือ “ขนมปัง” ที่มีเสน่ห์จริง จากนั้นเธอทำกรวยสองอันจากใบไม้ที่เป็นลอนและเติมด้วยของหวานต่าง ๆ และดูเถอะ เธอได้ทำไอศกรีมจริง 2 ชิ้น!
ขนมที่นุ่มนวลและเจลลี่ที่ดีที่สุดเข้าไปในกรวยอีกอันหนึ่งที่ทำจากน้ำตาลไอซิ่งซึ่งเธอผสมสิ่งของที่เป็นของที่ระลึกในรูปแบบของขนมฝรั่งเศสจริง และสุดท้ายเธอก็กลับกรวยที่ใหญ่กว่าหมายถึงการเพิ่มขนาดของมันให้ใหญ่ขึ้นและใหญ่ขึ้นจนมันกลายเป็นหัวของกะหล่ำปลีขนาดมหึมา กะหล่ำปลีนี้กลายเป็นเซอร์ไพรส์ที่เหลือเชื่อเรียกว่าไอศกรีมสองอัน: และในวันแรกของเดือน เด็กสองคนที่ออกมาก่อนใครเพื่อตามหาความเซอร์ไพรส์ที่แตกต่าง พบกะหล่ำปลีนอกถนน เมื่อพวกเขาตัดมันเปิดพวกเขาค้นพบขนมต่าง ๆ อย่างมะนาว, สตรอว์เบอรี่, คาราเมล, และช็อกโกแลตติดอยู่ในดอกไม้สีขาว; เพราะถ้ากะหล่ำปลีขนาดใหญ่ถูกตรวจสอบ มันจะพบว่ามีไอศกรีมและขนมหวานมากกว่าที่จะสามารถใส่ในวงล้อได้
แต่ทำไมมันถึงอยู่ที่นั่นบนถนนและไม่ได้ถูกกินโดยเด็ก ๆ ที่พบมัน? คุณคิดว่าเอลซ่าจะทำมันสำหรับพวกเขาจนกว่าพวกเขาจจะมีโอกาสกินอาหารดี ๆ ข้างนอกในยามบ่ายซันนี? เมื่อเธอนั่งอยู่ใต้ร่ม เธอก็เริ่มโยนขนมให้กับแสงแดดที่น่าสงสารซึ่งมายืนข้างกันเหมือนเด็กที่ตื่นเต้น เมื่อมันมืดจริงๆ พวกเขาทั้งหมดนอนอยู่บนจานยาวและไอศกรีมที่วางข้าง ๆ พวกเขา กรวยใหญ่ในที่สุดก็เต็มไปด้วยถั่วและแสดงเป็นงานเลี้ยงสาธารณะบนเวที
ตอนนี้เด็กชายเด็กหญิงตัวน้อยเริ่มเดินออกมาจากบ้านเหมือนมด ขณะที่แสงแดดยืนที่ประตูถือเก้าอี้อยู่ ขนมที่น่าสงสารทำให้พวกเขาหัวเราะจนน้ำตาซึมเมื่อพวกเขาเห็นของหวานที่วางอยู่บนหญ้า เพราะไม่มีแม้กระทั่งกรวยสองอัน พวกเขาจึงต้องแบ่งปันกันไปมาขณะที่มองหน้ากันอย่างมีน้ำใจ ฮีเลน คอลลินส์ตัวน้อยติดลูกโป่งกระดาษข้าวด้วยเชือกบาง ๆ ที่ปลายหมุด แต่สิ่งนี้ถูกฉีกและหายไปก่อนที่เธอจะไปถึงทุ่งหญ้า ขณะที่ความมหัศจรรย์ที่โปร่งใสแตก จนทุกคนที่อุ้มจะต้องใส่ฮันนีแทนและกินเพื่อสร้างป่าที่จะนำไปใส่รอบคอ
“โอ้ โปรดอย่าให้คุณมีขนมข้าวกรอบที่ป้าที่ฟุซซานทำในอดีต และแค่แสดงว่าไอซ์แลนด์ที่นี่ให้มารีหน่อยเถอะ” กล่าวแม่ของเด็กผู้หญิงตัวน้อยคนหนึ่งซึ่งมีการพลาดผลดีมากมายที่ต้องคาดหวัง