ในยามเย็นที่เย็นสบาย เมื่อดวงดาวสีขาวเริ่มโผล่ออกมาที่ท้องฟ้าใสสีฟ้า กระต่ายน้อยนั่งอยู่ใต้พุ่มไม้
แน่นอน คุณอาจคิดว่าเธอต้องเศร้าแน่ๆ ที่นั่งอยู่คนเดียวในยามเย็นและมองขึ้นไปที่ท้องฟ้า; และบางทีเธออาจรู้สึกเหงาบ้าง แต่เธอมีผ้าคลุมสีชมพูอ่อนนุ่มห้อยอยู่ที่ไหล่ และแก้มกลมสีชมพูของเธอ และขนสีน้ำตาลสวยๆ ทำให้เธอรู้สึกมีความสุข เพราะมันดูอบอุ่นและน่ารักมากๆ นอกจากนี้เธอยังมีดอกเดซี่และโคลเวอร์ให้มองอยู่ใต้พุ่มไม้ พวกมันคือเพื่อนที่ดีที่สุดสองคนของเธอ ที่มีความสุขและสวยงามราวกับที่คุณจะหวังได้จากปลายจุดเล็กๆ ของดอกไม้จนถึงปลายก้านสีเขียวยาวๆ ของพวกมัน
แต่หัวของดอกเดซี่และโคลเวอร์ตอนนี้ดูก้มลงเศร้าและหนักอึ้ง ด้วยน้ำค้างยามเย็น เพราะพวกมันรู้ว่าหากพวกมันไม่พยายามทำให้มิ สตี้มีความสุข เธออาจจะกลับบ้านร้องไห้ไปหายายผู้ที่รักเธออย่างมากได้ ดอกแมลงวันที่มีเส้นดำแสบได้บอกเธอว่ามีสิ่งสวยงามมากมายในทุ่งแปลกที่อยู่ฝั่งตรงข้ามแม่น้ำใหญ่ และเธอก็อยากไปที่นั่นมากเช่นกัน
ดังนั้น ดอกเดซี่จึงเริ่มพูดก่อน ด้วยเรื่องราวเล็กๆ น้อยๆ ที่สวยงามมากมายที่เธอจำได้เกี่ยวกับทุ่งแปลกที่ดาวอาศัยอยู่ และโคลเวอร์จบลงด้วยคำพูดทั้งหมดที่แม่ของเธอเคยพูดถึงดอกไม้ที่อ่อนโยนผู้ที่มอบชีวิตให้เราในฤดูหนาว เพื่อที่เธอจะได้บอกกับมิ สตี้
แต่สุดท้าย เธอพูดต่อไปไม่ไหว และคำพูดสุดท้ายที่บอกด้วยเสียงหลับตาออกมาจากใบหน้าสวยงามสีชมพูอ่อนของเธออย่างช้าๆ
“โอ้ ขอให้ไปที่ทุ่งนั้นตรงนั้นที่อยู่ข้างดาวและดอกไม้” โคลเวอร์ร้องว่า พร้อมยื่นก้านของเธอออกไป “และบอกเราว่าเราไม่สามารถไปช่วยมิ สตี้ได้ในเช้าวันพรุ่งนี้ ก่อนที่เธอจะกลับบ้าน เพราะพวกเขาบอกว่าดาวจะบินลงมาและช่วยคุณ”
“โอ้ ฉันจะเสียใจมาก ถ้าฉันไม่สามารถไปที่ทุ่งความฝันของฉันได้ แม้เพียงครั้งเดียว ครั้งเดียว สองครั้ง ฉันก็จะไปที่นั่น” มิ สตี้ร้องออกมา
ดังนั้น พวกเขาจึงส่งให้ความฝันไป และเขาก็บินไปพร้อมกับลมอ่อนๆ ข้ามทุ่งและดาวที่สั่นระริกครั้งแรกที่รีบอยู่บนท้องฟ้าสีฟ้าเพื่อพบเขา กล่าวว่า:
“รีบขึ้น รีบขึ้น ยังเร็วเกินไปสำหรับเรา!”
เมื่อเขากลับมา เขากล่าวว่าทุกคนไม่พร้อมไปมากกว่าหัวใจของมิ สตี้ และว่าฝนตกและผู้ส่งสารลมกล่าวว่าที่นั่นคือที่ของเธอ
ดังนั้น ความฝันจึงลงมายังพื้นและกระซิบเบาๆ ให้กับหยดน้ำค้างชิ้นใหญ่ ซึ่งเป็นที่ที่หญิงช่างตัดเสื้อมนุษย์ทำชุดนอนให้กับพี่สาวของเธอ และยืมเรื่องราวโพลิชโบราณของเธอมาสวมทับ จากนั้นเธอได้บิดผมของเธอให้เป็นวงกลมสีดำที่มีขนหยิก ที่ยิ่งมองดูจะยิ่งดำมากขึ้นเรื่อยๆ