ในช่วงบ่ายที่มีแดด สายลมเบาๆ ทำให้ดอกไม้ในทุ่งที่สดใสเต้นรำอย่างร่าเริง ระหว่างนั้นมีแมลงปอชื่อเดซี่ที่ปีกสีมรกตของเธอส่องแสงในแสงแดด เธอชอบดูดอกไม้สั่นไหว แต่ลึกๆ แล้ว เธอปรารถนาที่จะเข้าร่วมในเต้นรำที่มีความสุขนั้น
ขณะที่เดซี่บินจากดอกหนึ่งไปยังอีกดอกหนึ่ง เธอรู้สึกถึงจังหวะในอากาศ แต่ความไม่มั่นใจก็กำลังเข้ามา “โธ่เอ้ย” เธอถอนหายใจ “ถ้าฉันเต้นไม่เป็นเหมือนดอกไม้สวยๆ นี่ล่ะ?”
ในขณะนั้นเอง ผึ้งอวบอ้วนตัวหนึ่งบินผ่านมา “ทำไมเธอดูเศร้าจังนะ เดซี่?” เขาถาม ขณะที่หยุดที่ดอกทานตะวัน
“ฉันกังวลว่าฉันจะทำให้ตัวเองอาย” เดซี่ตอบ “ถ้าดอกไม้หัวเราะเยาะฉันล่ะ?”
“ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับดอกไม้เลย” ผึ้งพูดด้วยรอยยิ้มที่สดใส “แค่รู้สึกถึงเสียงเพลงและเคลื่อนไหวตามที่หัวใจบอก นั่นแหละคือสิ่งที่การเต้นรำหมายถึง”
เมื่อรู้สึกดีขึ้นนิดหน่อย เดซี่ตัดสินใจที่จะบินขึ้น เธอจะทำให้ดีที่สุดและดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอสังเกตเห็นกลุ่มดอกเดซี่อยู่ใกล้ๆ petal สีขาวของพวกมันส่องแสงเหมือนดวงดาว เธอลอยอยู่เหนือพวกมันและเรียกออกไป “พวกเธอจะว่าอะไรถ้าฉันเต้นที่นี่?”
“ไม่เลย!” ดอกเดซี่หัวเราะเบาๆ ขยับหัวของพวกมันอย่างสนุกสนาน “เรากำลังรอให้เธอมาร่วมเต้นอยู่!”
เดซี่หายใจลึก รู้สึกถึงความอบอุ่นของดอกไม้ใต้เธอ เธอบินขึ้นไปในท้องฟ้า มองดูขณะที่ดอกไม้โบกมือให้เธอ จำคำแนะนำของผึ้ง เธอเริ่มสั่นปีกตามเสียงดนตรีของธรรมชาติ—เสียงใบไม้กระทบเบาๆ เสียงน้ำไหลนุ่มๆ และเสียงนกร้องที่หวาน เผชิญกับแสงแดดที่สัมผัสร่างกายของเธอ ทำให้เธอรู้สึกร้อนและมีความสุข ขณะที่เธอบินและหมุนตัว เธอก็กระเพื่อมร่างกายเล็กๆ จากข้างหนึ่งไปข้างหนึ่ง เคลื่อนไหวปีกที่ตื่นเต้นของเธอที่สะท้อนแสงสีสันสู่ดอกเดซี่ใต้
“ท่าทางการเต้นที่สวยงาม!” ดอกทานตะวันตะโกน “ดูเดซี่หมุนตัวสิ!”
“ดูเธอลอยจากดอกไม้ไปยังดอกไม้อย่างกับสายรุ้งที่มีชีวิต” ดอกเดซี่ยอมรับ และใช่ นั่นคือสิ่งที่เธอเป็น—สายรุ้งที่ทำจากปีกที่บอบบาง เดซี่รู้สึกถึงเวทมนตร์ของช่วงเวลา ขณะที่ดอกไม้ทั้งหมดโน้มตัวเข้ามาใกล้ ถูกดึงดูดด้วยการแสดงที่น่าหลงใหลของเธอ
“เพื่อนๆ ต้องการร่วมเต้นกับฉันไหม?” เธอถาม ขณะลงจอดอยู่ข้างดอกไม้ “มันสนุกกว่ามากเมื่อเราทำด้วยกัน!”
ด้วยความตื่นเต้น ดอกเดซี่เริ่มขยับไปมา ขณะที่ดอกไวโอเล็ตโน้มเข้ามาใกล้ขึ้น ดอกกุหลาบหมุนตัวได้อย่างสง่างาม แม้แต่ดอกแดนดิไลออนที่ขี้เล่นก็ยังกระโดดขึ้นลง ส่งเมล็ดพันธุ์ของพวกมันหมุนไปในอากาศ
ทุ่งดอกไม้กลายเป็นการแสดงที่มีสีสันของกลีบดอกไม้สดใสและการเคลื่อนไหวที่ร่าเริง ดอกไม้หมุนในรูปแบบเกลียว โบกมือเข้ากับจังหวะของสายลม และเปล่งประกายในแสงอาทิตย์ที่อบอุ่น เต็มไปด้วยความสุขจากปาร์ตี้เต้นรำของเดซี่ที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหัน
เดซี่ตระหนักว่าการเต้นไม่มีข้อกำหนดนอกจากการยอมรับความสุข ทุกดอกไม้เคลื่อนไหวในสไตล์ของตัวเอง เช่นเดียวกับที่เธอค้นพบวิธีที่เป็นเอกลักษณ์ในการแสดงออกถึงความสุข ด้วยเพื่อนใหม่ที่เต้นอยู่ข้างเธอ เธอรู้สึกภาคภูมิใจที่ได้รับมือกับความสงสัยของเธอ
และดังนั้น ทุ่งดอกไม้จึงส่องแสงในแสงทองของพระอาทิตย์ที่ตกดิน เล่าเรื่องราวของวันที่เดซี่เรียนรู้ว่าการเป็นตัวของตัวเองคือก้าวแรกสู่การส่องแสงได้อย่างสวยงาม
เดซี่แมลงปอแผ่ปีกและเต้นรำ และโลกดูมีเวทมนตร์มากขึ้นในวันนั้น
ในนิทานนิยายอันน่ารักนี้ “การเต้นรำของแมลงปอ” ถ่ายทอดความสำคัญของการแสดงออกถึงตัวตนและความสุขที่เกิดจากการยอมรับความเป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง การเดินทางของเดซี่จากความสงสัยไปจนถึงความมั่นใจ กระตุ้นให้เด็กๆ Celebrate ความเป็นตัวเอง ซึ่งพิสูจน์ว่าความสุขที่แท้จริงคือการเป็นตัวของตัวเอง ผ่านภาพที่สดใสและปฏิสัมพันธ์ที่น่ารื่นรมย์กับธรรมชาติ เรื่องราวนี้ช่วยจับภาพจิตวิญญาณที่น่าอัศจรรย์ของวัยเด็กและเวทมนตร์ของโลกธรรมชาติ