ในหุบเขาที่เขียวขจีและเต็มไปด้วยมนต์ขลัง ที่ซึ่งต้นไม้กระซิบความลับและแม่น้ำเปล่งประกายราวกับอัญมณี มีมังกรน้อยชื่อว่าเดซี่ เดซี่ไม่ใช่มังกรธรรมดา เธอเกิดในคืนก่อนวันคืนวันเหมายัน ซึ่งเป็นคืนที่เต็มไปด้วยแสงดาวเปล่งประกาย การเกิดในคืนที่มีดาวเยอะนี้ได้มอบพลังมหัศจรรย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดให้กับเธอ: หัวใจที่เต็มไปด้วยความฝัน
เมื่อฤดูกาลผลัดเปลี่ยน เดซี่ค้นพบความรักในการบิน ทุกๆ ยามเย็น ขณะที่ดาวเตรียมพร้อมสำหรับการเต้นรำท่ามกลางเมฆ เธอจะกระโดดขึ้นสู่อากาศ ปีกของเธอเปล่งประกายราวกับเงินในแสงจันทร์ แต่ขณะที่เธอบินเหนือหุบเขาเวทมนตร์ของเธอ เสียงกระซิบเล็กๆ ในใจทำให้เธอสงสัยว่าเธอนั้นสมควรที่จะบินสูงขนาดนั้นหรือไม่
ค่ำคืนหนึ่ง ขณะที่ท้องฟ้าทาเป็นสีน้ำเงินและทอง เดซี่ถอนหายใจและนั่งอยู่ข้างลำธารระยิบระยับ “ฉันปรารถนาที่จะบินให้สูงเหมือนพระจันทร์” เธอสารภาพกับเพื่อนของเธอ ควิล นกฮูกผู้ชาญฉลาด “แต่ฉันแค่เป็นมังกรน้อย จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันไม่สามารถทำได้?”
ควิลฟูมขนนกของเขาและมองดูเดซี่ด้วยสายตาที่ใจดี “เดซี่ที่รัก ทุกๆ ดาวบนท้องฟ้าเริ่มจากแค่การกระพริบ คุณเป็นมหัศจรรย์ในแบบของคุณเอง บางทีคุณอาจต้องการกำลังใจเล็กน้อย”
รู้สึกดีขึ้นแต่ยังลังเล เดซี่ถามเพื่อนคนอื่นๆ ของเธอ—รุสเทิล สุนัขจิ้งจอกตัวน้อยที่ซุกซนและบับเบิลส์ ปลาแสนสุขเกี่ยวกับความฝันของเธอ เพื่อนแต่ละคนต่างร่วมกันแชร์ว่าการที่เดซี่เป็นแรงบันดาลใจให้พวกเขาข้ามผ่านความกลัวของตัวเองได้อย่างไร ด้วยความอบอุ่นและเสียงหัวเราะ พวกเขาให้กำลังใจเธอให้ตั้งความปรารถนาและเชื่อในตัวเอง
คืนนั้น ดาวระยิบระยับส่องประกายบนท้องฟ้า ขณะที่เดซี่หลับตาแน่นและกระซิบว่า “ฉันปรารถนาที่จะบินให้สูงไปเหนืออย่างที่ฉันฝัน—สถานที่ที่ฉันมีที่ยืน”
เช้าวันถัดมา หุบเขาเตรียมพร้อมสำหรับเทศกาลความปรารถนาในปี ประจำปี นางฟ้า เอลฟ์ และสัตว์ป่าทุกชนิดได้เต็มอากาศไปด้วยเสียงเพลงที่สนุกสนานและกลิ่นหอมของขนมหวาน นายกเทศมนตรีของป่า ไมป์เปิลผู้แก่ชราซึ่งเป็นต้นไม้ที่มีชื่อเสียงไปทั่ว กล่าวว่า “ให้ความปรารถนาของคุณโบยบินสูง! เวลาแห่งความฝันที่เต็มไปด้วยความหวังจะลอยไปเคียงคู่กับเมฆ”
ให้การพยักหน้าอย่างให้กำลังใจแก่เพื่อนๆ เดซี่ตัดสินใจเข้าร่วมการเฉลิมฉลอง ขณะที่เพื่อนๆ เริ่มตั้งความปรารถนาในทุ่งรอบข้าง เดซี่รู้สึกว่าใจของเธอเต้นดังกว่าเดิม ทุ่งถูกห่อหุ้มด้วยแสงระยิบระยับและความปรารถนาเริ่มปรากฏรูปเป็นดอกไม้แห่งความปรารถนาจากทุกคนที่เข้าร่วม
รู้สึกถึงแรงกระตุ้นที่รุนแรงและได้ยินเสียงกำลังใจจากเพื่อนๆ ที่กระซิบอยู่ข้างหู เดซี่ก้าวไปยังกลางทุ่ง เธอได้โยนดอกไม้ความปรารถนาของเธอลงสู่ท้องฟ้า มันเปล่งประกายเหมือนดาวและตกลงไปยังรอยแยกของต้นไม้ และเธอเปิดปีกของเธอออกกว้าง
อย่างน่าประหลาดใจ ดอกไม้ความปรารถนาสว่างขึ้นอีกครั้งและโดยไม่รอคิด เธอก็กระโดดขึ้นสู่อากาศ ลมพัดห้อมล้อมตัวเธอราวกับอ้อมกอดอันอบอุ่น ยกเธอขึ้นสูงขึ้นเรื่อยๆ เดซี่ได้ยินเสียงอัศจรรย์จากเพื่อนๆ ด้านล่างและหัวใจของเธอก็เปี่ยมไปด้วยความสุข
“ฉันกำลังบิน! ฉันกำลังบินอย่างแท้จริง!” เธอร้องออกมาจากที่สูง เธอเต้นรำท่ามกลางเมฆ เล่นกับดาว และรู้สึกถึงความอบอุ่นของพระจันทร์ทองส่องลงมาที่เธอ
เมื่อเดซี่ลงพื้นอย่างสง่างามกลับไปที่จุดเริ่มต้น เพื่อนๆ ของเธอรีบเข้าไปกอดเธอ “เธอบินเหมือนดาว!” ควิลอุทาน ดวงตาอันฉลาดของเขาเปล่งประกายด้วยความสุข
“มันรู้สึกมหัศจรรย์ไหม?” รุสเทิลซ้ำด้วยเสียงตื่นเต้น
ดวงตาของเดซี่ส่องแสงด้วยน้ำตาที่ไม่ไหลออกมา ความแข็งแกร่งภายในที่เพิ่งค้นพบ เห็นได้ชัดเมื่อเธอตอบว่า “มันมากกว่าความมหัศจรรย์ มันคือการเชื่อว่าฉันสามารถทำได้ โดยมีความรักจากเพื่อนๆ ของฉันที่นำทางฉัน ขอบคุณที่ช่วยให้ฉันเห็นว่าความฝันของฉัน ไม่ว่าจะใหญ่เท่าไหร่ ก็สมควรที่จะบินขึ้น”
และในขณะที่หุบเขาสะท้อนเสียงแห่งความสุขและความฝันที่เป็นจริงในวันนั้น เดซี่มังกรเข้าใจว่าการจะโบยบินท่ามกลางดวงดาวนั้นต้องเริ่มจากการมีความเชื่อ—ก่อนในเพื่อนๆ ของตน และเหนือสิ่งอื่นใด ในตัวเอง