ในห้องสมุดที่เต็มไปด้วยจินตนาการซึ่งตั้งอยู่ที่ขอบของหมู่บ้านเล็กๆ ที่น่ารัก มีความลึกลับที่น่าทึ่งซ่อนอยู่ ห้องสมุดนี้มีชั้นหนังสือสูงเสียดฟ้าและบันไดที่หมุนวน เต็มไปด้วยเรื่องราวและตำนานจากโลกที่ห่างไกล แต่สิ่งที่ทำให้มันพิเศษจริงๆ คือผู้อาศัยที่ไม่ธรรมดาที่สุด: มังกรผู้รักหนังสือ มันไม่ใช่มังกรธรรมดาแน่นอนนะ; มังกรผู้รักหนังสือเป็นสิ่งมีชีวิตที่รักการอ่าน มีปีกที่บอบบาง ดวงตาสีเขียวระยิบระยับ และหัวใจที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น ความรักในหนังสือของเขาเข้มข้นมากจนเขามักถูกเห็นว่าวางจมอยู่ในหนังสือ ละเลียดหน้ากับกรงเล็บเล็กๆ ของเขา
แต่ชาวบ้านนั่นสิ คุณพระ! พวกเขาไม่เข้าใจเขา ทุกคืนเมื่อพระอาทิตย์ตกดินและเงาของห้องสมุดยาวออกไป มังกรผู้รักหนังสือจะพริ้วไปมาจากชั้นหนังสือหนึ่งไปอีกชั้นหนึ่ง ค้นพบอัญมณีที่ซ่อนในคอลเล็กชันหนังสืออันเป็นที่รักของเขา แต่ละรุ่งอรุณ เขาจะซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางหนังสือเล่มใหญ่ที่เป็นที่รู้จักในชื่อ “บทโครนิเคิลแห่งห้องสมุดที่เต็มไปด้วยจินตนาการ” เขาทำเช่นนี้เพื่อหลีกเลี่ยงการทำให้ชาวเมืองตกใจกลัว เมื่อไรก็ตามที่เขามังกรนั้นกลายเป็นสิ่งที่น่าหวาดกลัว แม้จะเป็นมังกรที่อ่อนโยนและใจดี
คืนหนึ่งที่ท้องฟ้าสวยงาม มีเด็กหญิงผู้ช่างสนใจชื่อ ลิลี่ ซึ่งรักเรื่องเล่าและดินแดนที่ห่างไกล ตัดสินใจที่จะสำรวจห้องสมุดที่ว่ากันว่าเต็มไปด้วยเวทมนตร์ ด้วยโคมไฟในมือ เธอเดินอย่างเงียบเชียบผ่านชั้นหนังสือที่สูงใหญ่ ทันใดนั้น เธอได้ยินเสียงคำรามที่น่ากลัวและรู้สึกถึงความร้อนที่แผดเผาใกล้ๆ ตกใจเธอหันไปทางที่เสียงนั้นมาและประหลาดใจที่ได้เห็นมังกรผู้รักหนังสือ ซึ่งดูเหมือนจะตกใจไม่แพ้กัน
“โอ้ พระเจ้า!” มังกรผู้รักหนังสืออุทาน “ฉันขอโทษจริงๆ หากทำให้หนูตกใจ ฉันเพียงแค่กำลังอ่านเกี่ยวกับภูเขาไฟอยู่”
ความสงสัยวงกลมดุจดั่งดอกไฟ ลิลี่จึงเข้ามาใกล้อย่างระมัดระวังและยิ้ม “คุณพูดได้!” เธอตะโกนออกมา
“แน่นอน” มังกรผู้รักหนังสือตอบด้วยเสียงที่อบอุ่นราวกับช็อกโกแลตละลาย “ฉันยังอ่านและเขียนด้วย คุณคิดจะมาร่วมกับฉันไหม?”
หลังจากลังเลชั่วคราว เธอพยักหน้า และไม่นานพวกเขาก็นั่งอยู่บนก้อนเมฆแห่งเรื่องเล่าที่ห่างไกล สนทนาอย่างสนุกสนานเกี่ยวกับดินแดนที่ห่างไกล สัตว์วิเศษ และตำนานที่น่าหลงใหล วันผ่านไปกลายเป็นสัปดาห์ และไม่นาน ลิลี่กลายเป็นเพื่อนที่ใกล้ชิดของมังกรผู้รักหนังสือ ทุกเย็นเธอมาที่นี่และพวกเขาได้สำรวจโลกใหม่ๆ ที่น่าอัศจรรย์ร่วมกัน เธอยังชักชวนให้เขาเข้าไปในหมู่บ้าน ซึ่งทำให้ชาวบ้านทั้งแปลกใจและเดือนร้อนใจ
แต่การเปลี่ยนแปลงมักมาพร้อมกับความท้าทาย และวันหนึ่งพายุฟ้าคะนองที่ร้ายแรงได้พัดผ่านหมู่บ้าน ฟ้าผ่าร้องอยู่เหนือท้องฟ้า และในทันใด บ้านหลังหนึ่งเกิดไฟไหม้! ชาวบ้านมองด้วยความสิ้นหวัง wondering ใครจะสามารถช่วยบ้านที่พวกเขารักได้
“ฉันช่วยได้” มังกรผู้รักหนังสือประกาศ
“แต่นายเป็นแค่มังกร!” ชาวบ้านประท้วง
“จริง” เขาตอบ “แต่ฉันได้อ่านเกี่ยวกับการควบคุมไฟ และฉันเชื่อว่าฉันสามารถทำให้ดีขึ้นได้” แม้ว่าพวกเขาจะกังขาแต่ก็ไม่มีทางเลือก ชาวบ้านจึงให้โอกาสเขา
มังกรผู้รักหนังสือบินเข้าสู่พายุ ปีกของเขาเปล่งประกายเหมือนเงินท่ามกลางท้องฟ้าที่วุ่นวาย ด้วยปัญญาที่ได้มาจากหนังสือที่เขารัก เขาควบคุมลมที่พัดแรง สั่งน้ำที่ไหลไปอยู่ยังที่ที่จำเป็นที่สุด เขาสร้างฝนที่รุนแรงจนหลั่งไหลลงมาครอบคลุมเปลวไฟจนดับลงในที่สุด
เมื่อเปลวไฟสุดท้ายถูกดับลง ชาวบ้านก็โห่ร้องอย่างดีใจ พวกเขาได้ประเมินค่ามังกรผู้รักหนังสือผิด และตอนนี้พวกเขาเห็นเขาในแบบที่เขาเป็นจริงๆ: ไม่ใช่มังกรธรรมดา แต่เป็นผู้ปกป้อง ผู้ช่วยชีวิต
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา มังกรผู้รักหนังสือจึงไม่ถูกกลัวอีกต่อไป; เขาได้รับการเฉลิมฉลอง ชาวบ้านมักมารวมตัวกันเพื่อฟังเรื่องราวของเขา และพวกเขาก็ฟื้นฟูจิตวิญญาณแห่งการเรียนรู้และการค้นพบในหมู่บ้าน พวกเขาแต่งแต้มห้องสมุดด้วยดอกไม้และเสียงหัวเราะแทนความหวาดกลัว สร้างสะพานแห่งมิตรภาพ
ดังนั้นจงจำไว้นะผู้ฟังที่รัก เรื่องราวของมังกรผู้รักหนังสือสอนเราเกี่ยวกับบทเรียนที่น่าสนใจ: อย่าตัดสินโดยเปลือก เพราะความรู้และความเห็นใจสามารถทำให้แม้กระทั่งมังกรที่ดุร้ายกลายเป็นฮีโร่ได้ และในใจกลางของหมู่บ้านนั้น นิทานจะเบ่งบานอยู่เสมอ และผูกมิตรให้เด็กและผู้ใหญ่เข้าใจถึงเวทมนตร์ที่พบได้เฉพาะในหน้าของหนังสือ