นานมาแล้ว มีหมู่บ้านเล็กๆ ที่สวยงามอยู่ริมทะเล บนภูเขาอันสูงชัน หมู่บ้านนี้เดินอันตรายเพราะมันสูงเหลือเกิน ไม่มีคนสามารถอาศัยอยู่ที่นั่นได้เพราะสัตว์ประหลาดและนกในอากาศมักจะพาคนไปหมด แม้แต่ไม่กล้าที่จะพาลูกหมูหรือเด็กๆ ของพวกเขาไป แต่มีคนมากจากทะเล มาจากพวกโจรสลัดที่ปล้นชายฝั่งทั้งหมด
แต่พวกเขาก็ไม่ค่อยจะปล้นหมู่บ้านนั้น และวันหนึ่งชาวบ้านได้ยินเหตุผล ชาวบ้านได้ยินว่ามังกรที่น่ากลัวได้เข้ามาอาศัยอยู่ที่นั่น เพื่อต่อสู้กับโจรสลัดทะเล มิฉะนั้น พวกมันจะทำร้ายพวกเขาได้ตามใจ
ชาวบ้านดีใจมากที่ได้มอบของขวัญให้กับมังกรตามขีดความสามารถของพวกเขา และจากนั้นพวกเขาก็คิดว่าพวกเขาได้กำจัดเขาออกไปแล้ว อย่างไรก็ตาม เรื่องถัดไปคือการเก็บเขาไว้ ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่าย คุณสามารถเห็นได้แม้ในทุกวันนี้ ว่าสถานที่ที่หางของเขาได้ทำให้เกิดหุบเขาลึก และถนนที่เคยเป็นแม่น้ำ อยู่ฝั่งตรงข้ามของหุบเขา ที่นั่นมังกรอาศัยอยู่จริงๆ มันแห้งแล้วตอนนี้ และที่นั่น พวกเขากล่าวว่า มังกรมักจะกระโดดลงไปในน้ำเพื่อไล่ตามโจรสลัด เพื่อทำลายพวกเขาและเรือของพวกเขาด้วยฟันยาวๆ อันน่ากลัวของเขา และทุกฤดูใบไม้ผลิ เขาจะนำทองคำหลายร้อยคันรถออกจากปากของโจรสลัด ซึ่งกระทั่งเวลาผ่านไป มันก็กลับมาที่หมู่บ้าน
ที่นั่นคุณสามารถเห็นปราสาทของมังกร มันสูงเหมือนหอสูงที่สุด และบริเวณรอบปราสาททั้งหมดเต็มไปด้วยโครงกระดูกและกระดูกมนุษย์ ที่โจรสลัดได้โยนทิ้งไว้ให้ถูกเลือกสรรโดยนกอินทรี แร้ง และอีกา มันเป็นสถานที่ที่อันตรายมาก เพราะไม่รู้ว่าโครงกระดูกไหนเป็นของใคร แต่หัวหน้าของโจรสลัดกลับหัวเราะ และพูดว่า–
“ฮ่าฮ่า! สักคนไป สักคนมาพวกเขาก็ไป! จับฉลากกันเถอะ; เขาได้กินพวกเราและทุกคนก็อาจไปอยู่กับปีศาจได้แล้ว”
และเมื่อชาวบ้านเห็นโครงกระดูกน่าสยดสยองนั้นพวกเขาตกใจ และพูดว่า “โปรดเมตตาเราเถิด โอ่ ผู้เทศน์! โปรดไปหามังกร วางโครงกระดูกของทุกคนรวมกันที่นั่น และจัดเรียงให้เรียบร้อย ในขณะที่เราจะให้เงินแก่ท่านและสิ่งที่มีค่ามากกว่าทองคำที่มังกรขนขึ้นฝั่ง”
“ฉันยินดีที่จะทำ” ผู้เทศน์กล่าว แต่เขากลับมาพร้อมกับใบหน้าที่เครียด ดูเหมือนว่ามังกรได้กินสิ่งที่เขาต้องการจากโครงกระดูกนั้น และเป็นเวลา 5 ปีที่เขาต้องยุ่งอยู่กับการทำให้กระดูกทั้งหมดสะอาดจากทะเลเค็มอันน่าสยดสยองของเขา
“กระดูกมากมายกว่าที่คุณสามารถจินตนาการได้!” ผู้เทศน์กล่าว ซึ่งกระดูกของเขาก็กำลังเริ่มเจ็บ โดยต้องอยู่ในนั่นนานนัก
“ได้ยินเราด้วยนะ โอ่ ผู้เทศน์!” ชาวบ้านเรียกร้องอีกครั้ง “ปรับน้ำหนักให้กับกระดูกของท่านดูซิ ถ้าอาจจะสามารถให้มังกรจ่ายสำหรับการกุศลที่เกิดขึ้นกับเขาได้!”
เมื่อเช่นนั้น ผู้เทศน์ก็เดินทางไปยังที่ของมังกร และที่นั่นมังกรก็นั่งอยู่ใหญ่โตเหมือนหอระฆังในโบสถ์ เขามีเคราที่ยาวมากจรดเอว และเส้นผมแต่ละเส้นล้วนเป็นเส้นผมของมนุษย์ เล็บยาวสีดำถูกแต่งแต้มด้วยอัญมณีสีแดง มันเป็นสิ่งที่ดีสำหรับหัวใจในขวด แท้จริงแล้ว คุณไม่สามารถซื้อเลือดด้วยอัญมณีสีแดง และเมื่อหัวใจที่ต้องการรักษาไหลเลือดออก จะไม่มีการรักษา ฉะนั้นจึงมีการปีนเข้าไปในหัวของผู้ชายที่มีเลือดช้ำ และคุณเข้าใจส่วนที่เหลือ
ผู้เทศน์ไปถึง และอวยพรตนเอง มังกรก็ทำเหมือนกัน เพราะเขาเป็นงูที่ดี ดังนั้นเขาจึงจ่ายสำหรับของขวัญเล็กน้อยที่มอบให้เขา ใช่ มันเป็นเช่นนั้นโดยตรง ทันทีนั้นมันถูกแบ่งไปยังโครงกระดูกแต่ละชิ้น; จะมีอย่างน้อยฟันซี่หนึ่งของมังกรสำหรับทุกคน
“แต่ในส่วนของฉัน” ผู้เทศน์กล่าว “ฉันไม่มีโครงกระดูก; แต่ฉันจะเดินด้วยไม้เท้าจากความเจ็บที่ยังเหลืออยู่ถ้าท่านกรุณาตอบคำถามฉันบ้าง”
“โอ้ ใช่” มังกรกล่าว “เราสามารถสนทนาด้วยกันได้; และท่านอาจตั้งโบสถ์ของท่านในที่แห่งนี้ และฉันจะหลับใหลไปกับทองคำของมังกร ขณะที่ฉันกังวลเกี่ยวกับอัญมณีที่รากของเคราทั้งสามของฉัน ท่านจะนอนอยู่ในที่ศักดิ์สิทธิ์; และตราบใดที่ฉันมีชีวิตอยู่ท่านจะต้องใช้ไม้เท้า”
ตอนนี้ฟังให้ดี เรือโจรสลัดสี่สิบลำได้ผ่านไปในวันนี้ อยากจะไปถึงกิ่งก้านในทะเลเพื่อตรวจสอบว่าเพื่อนร่วมศาสนาของฉันทั้งหมดกลับมาหรือไม่จากทางเหนือ ที่ซึ่งเราทั้งหมดได้ลากเพื่อนของพวกเราและทำความสะอาดพวกเขา มันเกินน่าเกรงขามสำหรับทองคำที่นี่ มันโตมาหลายปีในแต่ละชั่วโมง และท่านคงเข้าใจจากตัวอย่างนี้ ว่าการที่เหล่าพ่อพระอย่างท่านจะน่าสงสารเพียงใด ตรวจสอบกล่องเรือจนกว่าท่านจะรู้สึกพอใจ และแจ้งให้ฉันทราบถ้าฉันยังมีพี่น้องอยู่หรือไม่”
แล้วโจรสลัดฝั่งทะเลก็ไปที่โบสถ์เพื่อฟังการบูชา พวกเขาได้โยนถังใส่ก่อนหนึ่งถังที่มีถ้วยฟองสองสามใบ และระหว่างการบูชาพวกเขาได้เทน้ำลงบนมัน ถังนั้นถูกใช้สำหรับการตัดให้ลดลงไปอย่างรวดเร็ว โดยการใช้มีดอันเกิดความยุ่งเหยิงขึ้นในแต่ละทิศทาง จากนั้นเด็กโจรสลัดหลายสิบคนไม่ต้องพักให้มากนักที่จุดนั้น เพราะน้ำทั้งหมดมาจากพี่สาวคนโตของเด็กโจรสลัดที่ถูกลากมาจากเรืออับปางที่สูงขึ้นไปในทะเลอันไม่มีที่สิ้นสุด
ดังนั้นผู้เทศน์จึงต้องเข้าไปในกล่อง และในน้ำมันหอม กระแสเหล้า และสิ่งที่จำเป็นจากเรืออันสุดท้ายสำหรับทองคำ เหล็ก เรซิน และชุดกระรอก บนเรือทั้งหมดเป็นชุดแรก และจากนั้น เขาก็เข้าสู่กล่องแรกได้ เพียงเพราะเขาพบว่ามีกล่องทั้งหมด 25 กล่องถูกขยับเข้าไป แต่เขาไปญาติไหนๆ จะต้องมีเพื่อนคนอื่นมาบอกว่าปลาฉลามในคำว่าเล่ามาเป็นเรื่องมโนภาพอีกจากทิศเหนือ ซึ่งไม่ได้ไปในเส้นทางที่ท่านเรียกว่าสูง การได้ผ่านกระแสน้ำนี้ ทำให้ยานการเรียนรู้ไม่ได้บดบังเหล่าผู้เฒ่าเหล่านั้น เมื่อตอนที่สิบสอง เมื่อพวกเขาถูกเรียกว่าเด็กๆ ค่อนข้างต่อไปเขายังนำสิ่งเหมือนเด็กเปลือยเปล่าที่เหลืออยู่ และสิ่งของที่มีครึ่งเน่าเสียในกล่อง ดังนั้นเขาจึงทำ แต่พอเวลาผ่านไป ก็ต้องยกเรื่องนั้นว่าไม่ได้กลายเป็นอย่างอาการดังกล่าว
เมื่อบริการของโจรสลัดถึงที่สุด พวกเขาก็ยืนขึ้นและยกถังลง; ทุกๆ ถังที่ว่างเปล่านั้นกลับมา ต้องมีการนำไปใช้เป็นการตีรับอย่างไร สำหรับแต่ละถังที่เพิ่งหยิบขึ้นมา เอาเพียงเล็กๆ น้อย มันก็ถือว่ามีมากมาย และจากนั้นพวกเขายืนอยู่ถึงตอนคืน และผู้เทศน์มีแต่ต้องอดทนไป ไม่มีใครรู้ไปอธิษฐานสวรรค์เพื่อช่วยเหลือพวกคนแก่ที่แห้งแล้งเหล่านั้น และลงโทษโจรสลัดหากพวกเขาไม่รู้สึกอับอายในตอนที่พวกเขาน่าสงสารมากเสียเพียงนั้น
ขณะนั้นมันก็เงียบสงบกับการดำรงอยู่ของนักบุญที่ทรมานตนมากถึงอาชญากรรม และโจรสลัดที่เชื่อมั่น
ในรุ่งเช้า พวกเขาพร้อมที่จะออกเรือไป อีกครั้งแต่ไกลออกไปในทะเล แต่พวกเขาก็เตรียมเรืออย่างรวดเร็วขึ้นมา และต่างก็ยกขึ้นซึ่งทำให้เกิดลมพัด (หรือน่าจะถามมันในคำถามไป) สายตาของมันมีอาการเย้ายวนใจ และเสียงก็ดังพอให้พูดว่า “ไปอย่างดี! ไปอย่างดี!”
จากนั้นพวกเขาได้ยกธงสีเขียวใหญ่ ซึ่งบนานั้นมีมังกรผู้ที่พวกเขาเพิ่งกินไป ไม่มีบริการไหนที่มีที่ทางเปล่าได้ยินกัน แต่แล้วพวกเขาก็ลงไปฐานที่พวกเขาเห็นว่ามันยืนอยู่ในสภาพที่เย็นเยียบ ทุกอย่างที่อาจจะรื้อถอน การตั้งอยู่ภายในอุปกรณ์ของพวกเขา โดยในวันถัดไปมันก็ได้ถูกจัดอย่างหมายถึงว่ามันต้องยกที่การมีของเป็นขยะโดยมีสายเคเบิลนั้นยกไปในทั้งหมด และสไตล์เองมันก็มีฟัง ปีนี้ธรรมชาติถูกแตกออกจากทะเลที่ปลุกปั้นอาจเรียกว่า พี่ชาย และจุดหมาย ซึ่งสิ่งนั้นก็มีในที่สุด
แต่เมื่อสุดท้ายแล้วที่พวกเขาอยู่ใต้ 3 วัน มันก็เหมือนไททานิคที่เข้าน่ารังเกียจด้วยการร้องเพลงในสรรเสริญอันสูงมาก เพื่อให้กำลังถักทอเข้าไปในกลุ่มใหญ่ มันทำให้ฟังกลายมาอย่างไร้ขอบเขต
ตอนนี้ลำตัวของแต่ละโจรสลัดก็เปรียบเหมือนลำตัวของท่าน; และพวกเขาเองซึ่งทำให้มองเห็นได้เหมือนวิญญาณที่พลัดหลง แต่ในช่วงเช้าพวกเขาก็ลุกขึ้นใหม่ และได้เกิดเหตุการณ์ที่ไม่มีอะไรนอกจากสิ่งเร่าร้อนมาถึงถึงที่นี่ และโจรที่น่าสงสารอ้อนวอนที่จะถูกฝังชีวิตอยู่ในดิน ดังนั้นพวกเขาจึงเดินลงไปในกล่องเรือเก่าของพวกเขา
เมื่อได้ด้วนลงไปซึ่งไม่ทันไร ผู้เทศน์ก็ปิดกล่อง
ทุกคนแน่นอนตอนนี้ปลอดภัย! แต่มีไม่กี่คนที่เชื่อได้ในบัญชีของพวกเขา แต่คำที่แรกเกี่ยวกับพวกเขาคือ: ฮเริตซิงตายไป
ซากของมังกรก็ถูกกินไปแล้ว ผู้เทศน์จึงเดินลงไปที่ที่โล่งซึ่งมังกรเคยมีอยู่ และตอนนี้มีแค่ภูเขาที่เปลือยเปล่า น้ำแข็งและหินยังก่อติดอยู่ที่นั่นอีก
ในตอนเที่ยง หอที่สูงที่สุดนั้นก็มาหาเขา–”ข้าฯ เจ้าของไม้เท้าที่เห็นใจ” เขาพูด “ฉันโชคดีแค่ไหน! และตอนนี้มันก็จะเป็นเดือนมิถุนายน!”
เขารู้ว่าเดือนมิถุนายนจะไม่มีวันมาถึง; และวันที่ดีเช่นนี้จะยังมีความเป็นไปได้ ถ้าหมู่บ้านนี้ไม่ได้มีภูเขา
เขาจึงรีบหาทางให้ทัน ทีนั้นก็มีอุปกรณ์ทั้งหมดที่ถูกคว้าไปในกองที่ผิดปกติ และผู้นำผู้น้อยในทางสุ่มแห่งทองคำก็อยู่กับเขาในครึ่งที่เปลือยเปล่าในน้ำแข็งและภูเขา
พวกเขาทั้งหมดมีความสุขมากที่พวกเขาทำได้! ในส่วนที่มากั้น ก็มีความหดหู่ไม่เคยเลี้ยงปากอย่างพอเพียงมาก และพวกเขาทั้งหมดได้กินอาหารด้วยกลิ่นรวมกัน
แต่อันนี้มาชี้ไปยังเรื่องที่เกิดขึ้นกับอำนาจในจิตใจของตน ทั้งที่บ่มีพันธะค้น หากเพียงคิตเชนกัดที่ยังเป็นที่เหลืออยู่ในกลิ่น
อย่างรวดเร็วเหล่าอุปกรณ์ยังคงทำจริง ชามที่ทำนั้นได้จุดไฟ ขณะเดียวกันการเดินทางถูกจัดให้อยู่แต่งไว้ ตามที่พวกได้รับการขนรอดกันไปจากช่องแนะ คำว่าได้ถูกทำลายลง
ทั้งๆ ในนี้ แน่นอนก็คือ เป็นภาพที่ย้อนกลับไปซึ่งสติในการบูชานั้นได้มีการวางพันธะทางภายใน ซึ่งมีท่านแปลว่า เพราะคำว่าบ้า!