สุนัขกับภาพสะท้อนของเขา

ในค่ำคืนที่เงียบสงบ ขณะที่ดวงอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า ดูก สุนัขตัวหนึ่งออกไปเดินเล่น เขาถือกระดูกอยู่ในปากซึ่งเขาเพิ่งกินเข้าไปและรู้สึกภูมิใจเป็นอย่างมาก เมื่อเขาเดินมาถึงลำธาร เขาหยุดเพื่อมองภาพสะท้อนของเขาในน้ำ

ดูกรู้สึกว่ามันเป็นสุนัขอีกตัวที่มีชิ้นกระดูกอีกชิ้นหนึ่ง เขาจึงคิดที่จะเอามันมาและมักคิดว่ามันคุ้มค่าที่จะฉกไปที่สุนัขที่มีอยู่ในจินตนาการ แต่เมื่อเขาเปิดปาก กระดูกก็หล่นลงไปในน้ำ และเมื่อเขามองลงไป เขาก็เห็นแค่จมูกของตัวเอง

“ดังนั้น ฉันมีเพียงการแลกเปลี่ยนของคนโง่เพื่อแสดงผลจากความพยายามทั้งหมดของฉัน”

สุนัขกับภาพสะท้อนของเขาสอนเราไว้ว่า

“ความสุขไม่ได้มาจากความโลภ แต่ได้มาจากความพึงพอใจ.”