สัตว์ประหลาดนุ่มนิ่ม

นานมาแล้ว ในดินแดนที่เต็มไปด้วยนิทาน เวทมนตร์ และเรื่องราว มีสถานที่แห่งหนึ่งเรียกว่า Cuddlyland ดินแดนมหัศจรรย์นี้ตั้งอยู่ระหว่างดวงจันทร์และโลก เต็มไปด้วยกลิ่นหอมหวานที่อบอวลในอากาศ ในตอนกลางคืน ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหนบนโลก หากคุณมองไปที่ดวงจันทร์ คุณจะรู้สึกถึงเสียงเรียกของ Cuddlyland ที่เชิญชวนให้คุณไปเยี่ยมชม สถานที่แห่งนี้ไม่มีถนนหรือทางเดิน แต่ก็ยังง่ายที่จะเข้าถึงได้

สิ่งพิเศษเกี่ยวกับ Cuddlyland คือทุกอย่างที่นั่นมีชีวิต—มันสามารถพูดได้! สถานที่นี้ถูกแบ่งออกเป็นพื้นที่ต่าง ๆ แต่ละแห่งมีผู้ปกครองที่มีลักษณะคล้ายคลึงกับบรรยากาศของดินแดนนั้น เรื่องราวนี้จะเล่าภายในดินแดนที่ถูกปกครองโดยสัตว์ประหลาดนุ่มนิ่มซึ่งชื่อว่า Milo

ตอนนี้ผู้อ่านที่รัก สัตว์ประหลาดมีความหมายที่หลากหลายในโลกของเรา อย่างไรก็ตาม ใน Cuddlyland มันหมายถึงคนที่รักการกอดผู้คน เหมือนกับตุ๊กตาหมีบางตัวที่เรามีบนโลกที่ไม่สามารถกอดได้ แต่เป็นสักขีพยานทุกความลับที่เด็ก ๆ อาจจะเปิดใจให้ Milo รู้สึกเหงาเพราะไม่มีเพื่อนแท้ จึงมักเดินวนเวียนในอาณาจักรของเขาหวังจะหาใครสักคนให้เป็นเพื่อน เขาจัดงานเลี้ยงน้ำชาและสนามกระโดด แต่ไม่มีเด็กคนใดมาที่นั่น วันหนึ่ง ขณะที่ Milo นั่งมองไปที่โลก เขาเห็นเด็กชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนดวงจันทร์เสี้ยว หลังจากนั้นไม่นาน เด็กคนนั้นก็หายไป และเด็กๆ จากโลกห้าคนปรากฏตัวขึ้นพวกเขาคือเด็กที่อาศัยอยู่ใกล้มหาสมุทร มีใจที่อ่อนโยน ความเมตตาดึงดูดความเมตตา และนี่คือวิธีที่มันทำงานในวันนั้น

ตอนนี้ให้ฉันบรรยายถึงเด็ก ๆ ให้คุณฟัง เด็กหญิงคนแรกมีผมที่เปล่งประกายเหมือนทองตั้งแต่รุ่งสางจนถึงพลบค่ำ เด็กชายคนที่สองเสียงหัวเราะเหมือนระฆัง เส้นผมของเขาส่องประกายเป็นสีเงินในทุกแสง เด็กที่สามคือเด็กชายรูปร่างตุ้ยนุ้ย แก้มของเขานุ่มเหมือนดอกกุหลาบ ดูเหมือนเขาจะมีรอยยิ้มตลอดเวลา และคนอื่น ๆ ก็ชอบแกล้งเขา เด็กคนที่สี่ถูกอุปถัมภ์จากครอบครัวที่อ่อนโยนเมื่อเขายังเป็นทารกและถูกพบในซากปรักหักพังของบ้าน โดยมีเครื่องหมายแปลกประหลาดอยู่ที่ข้อมือซ้ายของเขา เป็นสีสีน้ำตาลที่เข้มและอบอุ่น ไม่มีใครรู้ว่ามันคืออะไร เด็กคนที่ห้า อีกครั้งคือเด็กหญิงที่สามารถเข้าใจความรักระหว่างมนุษย์ที่พันผูกกันด้วยการอภัยและความรักของพระเยซูต่อเด็กทุกคน นี่คือลูกหลานทั้งห้าของเรา

Milo สัตว์ประหลาดนุ่มนิ่ม เห็นพวกเขาเป็นครั้งแรกในหมู่เด็ก ๆ ทุกคนบนตาข่ายแห่งความฝันของพวกเขา จากนั้นเขาโบกมือและกล่าวว่า “โอ้ ฮา! ฮา ฮา! งานเลี้ยงน้ำชาของฉันจะสนุกแค่ไหนในตอนนี้!”

เด็ก ๆ ที่เต็มไปด้วยความสุขบนโลกเห็นเหมือนมีแสงระยิบระยับเกิดขึ้น ซึ่งเกิดขึ้นเหมือนเป็นแสงสีทองสุดท้ายก่อนที่ความมืดจะมาถึง แต่อยู่กับความรู้สึกสงบนี้ มีความรู้สึกยินดีที่ไม่อาจแยกออกจากกันรอบตัวพวกเขา ซึ่งผลักดันให้พวกเขาแบกร่อนกลับไปที่ที่พวกเขาเห็นเนินเขาแห่งเสียงกระซิบ พวกเขาทำเช่นนั้น และทันใดนั้นในป่าอันสวยงามของ Cuddlyland ได้มีการอ่านคำเชิญออกมาดัง ๆ ซึ่งนำไปสู่วิธีการจัดเตรียมสนามหญ้าที่นุ่มนิ่มห่อหุ้มรอบโต๊ะที่ตั้งอยู่ด้วยเครื่องเคลือบที่มีคุณภาพ เด็ก ๆ จำนวนสิบห้าคน (หรือมากกว่านั้นถ้าเป็นไปได้!) ถูกเชิญมาเข้าร่วมงานเลี้ยงน้ำชาหรูหราบนคืนที่มีแสงจันทร์ สนามหญ้าสามารถรองรับเด็ก ๆ ได้ถึงพันคนถ้าพวกเขาต้องการ!

ใครจะเข้าใจความสุขของความฝันในคืนที่มีแสงจันทร์ได้บ้าง?

เด็ก ๆ ตระหนักว่าด้วยความสุขอันมากมายที่คาดว่าจะเกิดขึ้น พวกเขาคงต้องการชุดพิเศษ เด็กหญิงที่มีผมทองขอชุดบอลที่ทอเป็นหนึ่งเดียวกับแสงอ่อนของดวงจันทร์

“วิเศษมาก!” ตอบ Milo สัตว์ประหลาดนุ่มนิ่ม

คนถัดมาอยากได้เสื้อคลุมที่มีคอใหญ่ที่ปักด้วยสีสันที่หลากหลาย

“น่าสนุก!” ตะโกน Milo สัตว์ประหลาดนุ่มนิ่ม

เด็กชายที่มีใบหน้ากุหลาบขอให้มีมงกุฎ

“นั่นเป็นคำขอที่น่าสนใจ” Milo สัตว์ประหลาดนุ่มนิ่มกล่าวครุ่นคิด “แต่คุณก็ควรจะต้องการบัลลังก์ด้วย” และบัลลังก์และมงกุฎถูกสร้างขึ้นจากผ้าลินินที่มีกรอบขาวจากคลื่นทะเลที่อ่อนโยน

ในเวลาเที่ยงคืน เด็ก ๆ ที่เต็มไปด้วยความฝันนอนหลับอย่างสงบ ในชุดนอนของพวกเขา คลุมด้วยผ้านุ่มที่อบอุ่น Milo—ต้องขอย้ำว่านั่นคือสัตว์ประหลาดในขณะนั้น—รวบรวมเมฆไปในรถม้าขนาดเล็กที่มีม้าที่ลากสี่ตัว และมีสระน้ำที่ช่วยดึงม่านขึ้นเล็กน้อย เมฆเล็ก ๆ ตื่นขึ้นอย่างง่วงนอน กล่าวคำว่า “สวัสดีตอนเย็น!” กับกัน และรีบไปยัง Cuddlyland

หลายชั่วโมงต่อมา เด็ก ๆ ห้า คนตื่นขึ้นบนสนามหญ้าที่สดและนุ่มใน Cuddlyland ประมาณเก้าโมงครึ่ง พวกเขายืดตัวและมองดูแต่ละคนซึ่งกันและกัน แต่ละคนชัดเจนว่าดีใจที่ได้เห็นกัน หากคุณมีเด็ก ๆ คุณอาจเข้าใจสิ่งที่ฉันหมายถึง

“โอ้! ลุงทำตัวหยาบคายจริงๆ! แน่นอนว่าเรามาสายสำหรับโต๊ะน้ำชา” กล่าวเด็กชายใบหน้าเป็นกุหลาบ

“เงียบ! มีลมที่ขี้อาย” กล่าวเด็กหญิงที่มีผมทอง “ภูเขาใดสามารถเติบโตที่ปลายทางได้”

“เพื่อนของฉันเคยพูดไว้ว่าความสุขคือการเป็นสีสันบนเตียงดอกไม้” เด็กหญิงกล่าวต่อไป

“ไม่จำเป็นหรอก” เด็กชายทั้งหลายกล่าว

“ดังนั้นเรามาสรุปกันว่าที่เราได้ยินมาช้า”

ทันใดนั้น สุนัขพันธุ์ผสมมาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเห่า “คุณผู้หญิง กลับบ้าน กลับบ้าน!”

“ฉันพยายามจะวิ่ง” เด็กชายที่มีสีทองกล่าว แน่นอนว่าจะไม่ลืม

พวกเขาหัวเราะอย่างเต็มที่กับคำพูดที่ไม่ตั้งใจนี้ และไม่นานก็ลืมความโกรธทั้งหมดไป พวกเขาลุกขึ้นและวิ่งตามรอยของสุนัข โดยที่ทุกอย่างควรจะน่ารื่นรมย์ สบายและ…

เด็กชายที่ตัดหญ้าตะโกนออกมา “การต่อสู้? โอ้ รู้สึกดี แต่ไม่เคยมีผู้ใดเลย! โฮ โฮ! ข่าวร้าย!” ในขณะที่เขาใกล้เข้ามา และพูดเสียงดังพอที่จะทำให้ทุกอย่างเงียบอีกครั้ง

“เราจะต้องพูดให้เบาที่สุด!” แต่ทันใดนั้น ความคิดก็ผุดขึ้นอีกครั้ง ทำให้สับสนอย่างที่สุด

เด็กคนนี้ คุณควรทราบว่า นอกจากจะเกิดมาจากครอบครัวที่เต็มไปด้วยนิสัยขันทีแล้ว ยังได้รับพลังที่ไม่รู้จักมากมายในการหลอน

ดังนั้นครึ่งนาที ก่อนที่เขาจะเดินไปที่ Cuddlyland ตามที่เหมาะสม หากเหมือนขอให้รถม้ามาหาเขาและ 4 ตัวกับทั้งควรจะใกล้ จัดการตัดบทแล้วเขาหลงลืม

แต่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเริ่มมีรูปทรงเร็ว ๆ นี้ และเราก็เข้ามาในโลกนี้

เด็กที่เข้ามาจึงเห็นสัตว์ประหลาดนุ่มนิ่มที่เปลี่ยนแปลงไปในความสบายที่ดีที่ป่าอันน่ารื่นรมย์ได้สัมผัส

แต่ปากที่สวยงามและดีดังกล่าว ในสถานการณ์ที่เด็ก ๆ ควรจะไม่เข้าไป ควรจะทำให้ปากยื่นออกมา

ตอนนี้เมื่อขาเล็ก ๆ ทั้งหก ขึ้นอยู่ประมาณนั้น เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว…

ขอให้เดินทางกลับอย่างปลอดภัย

English 中文简体 中文繁體 Français Italiano 日本語 한국인 Polski Русский แบบไทย