ในทุ่งอันสว่างไสวที่เต็มไปด้วยหญ้าทองที่มีสัตว์ป่ามากมาย ช้างฝูงหนึ่งกำลังเดินไปยังแหล่งน้ำที่ใกล้ที่สุดอย่างเงียบ ๆ ท่ามกลางฝูงช้างขนาดยักษ์นี้มีช้างตัวเล็กตัวหนึ่งที่ยังเด็กมาก กำลังพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อให้ตามช้างตัวอื่นได้ แต่กลับได้รับผลกระทบจากรูปลักษณ์ที่ดูน่ารักและความซุ่มซ่ามของขาเล็ก ๆ ของมัน
ตอนนี้ฉันอยากให้คุณรู้ว่าช้างที่มีขนาดใหญ่นั้น แม้จะดูใหญ่โตแต่ก็ไม่มีช้างตัวไหนที่ไม่ต้องกลัวสิงโต เสือ และแมวใหญ่ตัวอื่น ๆ และเมื่อสัตว์พวกนี้ปรากฏตัวออกมา มันไม่ได้วิ่งไปที่ฝูงช้างและพยายามจะฆ่าช้างอย่างนั้น เพราะมันจะถูกโจมตี ยิ่งกว่านั้น มันจะซ่อนตัวอย่างอดทนในพงไม้ จนกว่าช้างจะเดินผ่านมา จากนั้นมันจะเลือกเด็กช้างที่มันชอบและวิ่งไปข้าง ๆ แต่ก็จะพยายามอยู่ที่ด้านหลังเล็กน้อย เพื่อในกรณีที่มีการเซอร์ไพรส์เมื่อพบว่ามันมีตามิดที่ติดตาม มันจะสามารถหายตัวไปในโลกที่วุ่นวายของงวงและเขี้ยวได้ทันที
เมื่อสิงโตมาดื่มน้ำ พวกมันจะย่องไปที่ด้านลมอย่างเงียบ ๆ เหมือนแมวและซ่อนตัวอยู่ข้างต้นไม้ที่สูงที่สุดเมื่อช้างเข้าใกล้ แต่พวกมันไม่มีวันพลาดโอกาสที่จะได้กัดกินบ้าง ครั้งหนึ่งในวันนั้น ลีโอ สิงโตตัวหนึ่งที่มีท้องสีเขียว กำลังซุ่มอยู่ท่ามกลางฝูงช้างที่กำลังจะไปดื่มน้ำ และเขาแทบจะถูกรวมกันกับสัตว์ป่าตัวอื่น ๆ ในฝูง
ตามที่ฉันบอกคุณไปก่อนหน้านี้ เป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องเฝ้าดูเอลลาช้างตัวเล็กและตามเธอไปอย่างเงียบ ๆ ด้วยงวงสีชมพูของเธอสู่ขอบฝูง เพื่อดูแลตัวเอง ในเย็นวันนั้น ขณะที่เธอพึ่งพากำลังใจจากฝูงช้าง เธอสังเกตเป็นครั้งแรกว่าช้างตัวเล็กนี้ทำงานมากเกินไป และด้วยความที่เธอเป็นคนขี้อาย ไม่มีความขี้กลัวใดที่เฉียบคมไปกว่าของเธอ
สิงโตซูบช้างสี่หรือห้าตัวกำลังนอนอยู่บนสนามหญ้าร้อนเมื่อพวกเขาได้ยินเรื่องการแข่งขันที่จะจัดขึ้นในวันรุ่งขึ้น เพราะรุ่งสางกำลังเคลื่อนที่อย่างช้า ๆ ในนภา จะเป็นเอลลาตัวเล็กที่เอาชนะความขี้กลัวของเธอได้หรือไม่? หรือทำไมเธอถึงบอกว่าจะ “คิดก่อน”? วันรุ่งขึ้น เมื่อดวงอาทิตย์ยังไม่ขึ้น สิงโตอาจนัดเจอกันตามที่กำหนด สิงโตและเพื่อนชักชวน ชั้น Cesar ผู้ปรัชญาที่ไม่มีแขน บอกพวกเขาก่อนว่า จะจับทีมช้างได้อย่างไรและจะเอาช้างไปอย่างไร ทุกเย็น สิงโตที่ตื่นเต้นได้บอกกับเอลลา ซึ่งเธอฟังอยู่ด้วยความกลัวปนความตื่นเต้น
“ตอนนี้เอลลา” ลีโอพูด “ความกลัวและความสั่นของเธอจะไม่มีความหมายอะไรเลยหรือ? เราทั้งหมดต้องวางความกลัวของเธอไว้ ตอนพรุ่งนี้เธอต้องวิ่ง”
“ฉันทำไม่ได้ ฉันทำไม่ได้”
“แต่เธอต้องรูปลักษณ์ รูปแบบและรวมกับคู่แข่งคนอื่น ๆ” ลีโอ กล่าวกลับ ดังนั้นเอลลาตัวเล็กและหัวใจที่กล้าหาญของเธอจึงเปี่ยมด้วยความหวังเล็กน้อย และไปนอน และต้องมีความฝันที่ดี เพราะในคืนที่ผ่านมานั้น เธอเปลี่ยนท่าเป็นท่านอนพักผ่อน และไม่ต่อสู้หรือดิ้นรน แต่กลับคงอยู่ในท่าที่แน่นอนและไม่สามารถขยับได้
ในวันถัดมา เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น สิงโตมาหาเอลลาตัวน้อย เพราะการจับเธอดูเหมือนจะเป็นวิธีการที่ดีกว่าการพาเธอไปยังถ้ำของพวกมันและให้กินอยู่ที่นั่น มันเป็นเช่นเดียวกับเมื่อเอลลาพบกับ “พันธมิตร” ของเธอภายใต้ท้องฟ้าในปีที่แล้ว ยกเว้นว่าเธออาจจะโตขึ้นบ้างและดูเหมือนจะน้อยลงในความบริสุทธิ์
แต่แม้ว่าสิงโตจะเห็นแผนการของพวกเขาถูกทำลาย มันก็ยังเป็นความพอใจของสิงโตที่จะบอกความจริงที่ไม่พึงประสงค์แก่ช้าง และสำหรับช้างนั้นมันทำให้รู้สึกดีใจ และเขาบอกกับลีโอว่า “คุณคือหมอที่ฉันมองหามาตลอด คุณสัตว์ที่เป็นคนมองการณ์ไกล มาเจอกันที่ไหนสักแห่งวันนี้เพื่อพูดคุยกันบ้าง และเพื่อที่คุณจะไม่ต้องเสียเวลาที่เหลือและไม่ต้องจ่ายค่าตอบแทนอีกต่อไปตามที่คุณเคยทำ ฉันจะไม่เสียเวลาพูดคุยเรื่องเบื้องต้น
ความจริงคือ ลีโอ คุณต้องวิ่งตามเอลลาตัวเล็กที่ไม่มีแขนและพยายามที่จะทำให้เธอวิ่งให้ได้ คุณโยนบอลและพยายามผลักเธอจนเธอเวียนหัวและล้มตัวลงบนพื้นด้วยเสียงดัง.