ในเมืองที่คึกคักซึ่งเสียงหัวเราะกึกก้องไปตามถนน ชีวิตดูเหมือนจะเต้นตามจังหวะของทำนองที่มีความสุข มีเด็กหญิงตัวน้อยชื่อว่า ลูซี่ ลูซี่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความสนใจ ผมสีน้ำตาลของเธอบานสะพรั่งไปตามจังหวะการกระโดดจากการค้นพบใหม่ๆ แต่มากกว่าจิตวิญญาณที่มีชีวิตชีวาของเธอ ลูซี่รักหมีเท็ดดี้ของเธอชื่อคุณสแน็กเคิลส์ ซึ่งเป็นการสร้างสรรค์ที่อบอุ่นจากขนสีทองนุ่มนิ่ม คุณสแน็กเคิลส์ไม่ใช่หมีธรรมดา ลูซี่จะกระซิบความฝันของเธอให้เขาฟังในตอนกลางคืนและแบ่งปันความลับในช่วงบ่ายที่ฝนตก
ในช่วงบ่ายที่แดดสดใส พ่อแม่ของลูซี่ตัดสินใจจัดปิกนิกที่สวนสาธารณะในเมือง “เย้!” ลูซี่ร้องด้วยความตื่นเต้น พร้อมกับปรบมือ เธอสวมชุดดอกไม้และรองเท้าแตะสีชมพูที่เธอชอบอย่างรวดเร็ว โดยวางคุณสแน็กเคิลส์อย่างปลอดภัยในกระเป๋าเล็กๆ ของเธอ ด้วยตะกร้าขนาดเล็กที่เต็มไปด้วยผลไม้และแซนด์วิช ครอบครัวตั้งออกเดินทางเพื่อสร้างความทรงจำที่สวยงามภายใต้แสงแดดที่สดใส
พวกเขาพบต้นโอ๊กที่มีร่มเงา กิ่งก้านของมันเต้นรำไปตามลมเบาๆ ผ้าห่มถูกกางออกและการปิกนิกเริ่มขึ้น ขณะที่ดื่มเลมอนเนด พ่อแม่ของลูซี่เล่าเรื่องราวในขณะที่เธอเล่นซ่อนแอบกับลูกพี่ลูกน้องชื่อแม็กซ์และลูกสาวของเพื่อนบ้านชื่อเคลลี่
หลังจากมื้ออาหารที่น่ารื่นรมย์ ลูซี่รู้สึกถึงความสนุกที่รอคอยอยู่ “เราสำรวจสวนดอกไม้กันได้ไหม?” เธอถาม พ่อแม่ของเธอยิ้มและพยักหน้า และเด็กๆ สามคนก็วิ่งออกไป ทิ้งเสียงหัวเราะและเศษขนมปังไว้เบื้องหลัง พวกเขาพบแปลงดอกไม้ที่มีสีสันสวยงามที่เต้นรำไปตามลม ดอกไม้แต่ละดอกเปล่งประกายเหมือนอัญมณีเล็กๆ
“มาเล่นซ่อนแอบกันเถอะ!” เคลลี่แนะนำ ลูซี่หัวเราะและหลับตานับขณะที่แม็กซ์และเคลลี่วิ่งไปซ่อนหลังต้นไม้และแอบเข้าไปในพุ่มไม้ และในขณะที่อยู่ท่ามกลางธรรมชาติเหล่านั้น สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ขณะซ่อนอยู่หลังก้อนหิน เคลลี่ร้องออกมาว่า “โอ้ไม่! ฉันทำคุณสแน็กเคิลส์หาย!” ชั่วพริบตา ลูซี่วิ่งกลับไปที่ผ้าห่ม แต่คุณสแน็กเคิลส์ไม่อยู่ที่นั่น
“ฉันขอโทษนะ ลูซี่” เคลลี่พูด พร้อมน้ำตาในดวงตา “ฉันคิดว่าคุณมีเขาอยู่”
หัวใจของลูซี่รู้สึกแย่ ความทรงจำเกี่ยวกับการผจญภัยร่วมกันแวบเข้ามาในใจของเธอ คุณสแน็กเคิลส์ เพื่อนที่ซื่อสัตย์ของเธอ ได้หายไป
“ไม่ต้องกังวลนะ ลูซี่! เราจะหาคุณสแน็กเคิลส์!” แม็กซ์พูด โดยมีความมุ่งมั่นส่องประกายอยู่บนใบหน้าของเขา
พ่อแม่ของเธอรู้สึกถึงสิ่งที่ผิดปกติ จึงเข้าร่วมการค้นหา “คุณสแน็กเคิลส์อาจอยู่ที่ไหนก็ได้” ลูซี่ถอนหายใจ หวังว่าพ่อแม่จะหาเขาเจอ
“เราทำได้ด้วยกัน” แม่ของเธอสนับสนุน ขณะที่พวกเขาสร้างโซ่มนุษย์ค้นหาบริเวณปิกนิก
พวกเขาค้นหาภายใต้ม้านั่ง ในพุ่มไม้ และหลังต้นไม้ เวลากลายเป็นชั่วโมงแต่ไม่มีวี่แววของหมีเท็ดดี้ แดดเริ่มจะลับขอบฟ้า เปลี่ยนสีท้องฟ้าให้อ่อนลงเป็นสีส้มและชมพู หัวใจของลูซี่รู้สึกหนักอึ้ง เวลากำลังจะหมดลงและคุณสแน็กเคิลส์ก็คือสิ่งที่หายไปจริงๆ
ทันใดนั้น ลมอ่อนพัดผ่าน ลูซี่เช็ดน้ำตา “ฉันคิดว่าบางครั้งสิ่งของอาจหายไป” เธอบอกช้าๆ “แต่ฉันจะจดจำเขาเสมอ” พ่อของเธอยกเธอขึ้น Hugging her tightly “ไม่เป็นไรที่จะรู้สึกเศร้า ลูซี่ คุณสแน็กเคิลส์เป็นสิ่งที่พิเศษมาก”
เมื่อพวกเขากลับบ้าน ลูซี่รู้สึกมีบางอย่างเคลื่อนไหวในกระเป๋าของเธอ เธอบิดตัวแล้วร้องด้วยความตกใจ “แม็กซ์! เคลลี่! ดูสิ!” ขนสีทองของหมีเท็ดดี้ของเธอออกมาจากซิปของกระเป๋า เคลลี่ตกตะลึง “เขาเข้าไปได้ยังไง?”
ลูซี่รูดซิปกระเป๋าออกและร้องกรี๊ดจากความสุข “คุณสแน็กเคิลส์!” เธอกอดหมีเท็ดดี้ของเธอแน่น รู้สึกถึงคลื่นของความสุขไหลเข้ามาในตัวเธอ เธอเคยคิดว่าเขาจะหายไปตลอดกาล แต่สมบัติที่ซ่อนอยู่ของเธอนั้นอยู่ในกระเป๋าของเธออย่างปลอดภัยตลอดเวลา
“เย้! คุณหาเขาเจอแล้ว!” เคลลี่และแม็กซ์ตะโกน ขณะเต้นรอบๆ ในแสงยามเย็น “ดูเหมือนว่าคุณสแน็กเคิลส์จะไปผจญภัยของเขาเอง” ลูซี่หัวเราะ หัวใจของเธอกลับมาเบาอีกครั้ง
จากวันนั้นเป็นต้นมา การผจญภัยของเด็กๆ กลายเป็นที่น่าตื่นเต้นมากขึ้น แต่ลูซี่ก็ยังทำให้มั่นใจว่าเธอจะเก็บคุณสแน็กเคิลส์ไว้ใกล้ชิด เพราะเขาทำให้เธอนึกถึงครอบครัว มิตรภาพ และการที่พวกเขาสามารถฟันฝ่าความท้าทายใด ๆ ที่ชีวิตขว้างใส่ได้ และในตอนกลางคืน เมื่อพวกเขานั่งอยู่ร่วมกันในความฝัน คุณสแน็กเคิลส์ยิ้มในแสงจันทร์ ขอบคุณสำหรับเด็กๆ ที่เติมเต็มชีวิตของเขาด้วยความรักและเสียงหัวเราะ
ท้ายที่สุด มันไม่ใช่แค่การหาหมีเท็ดดี้ที่หายไปอย่างเดียว แต่เกี่ยวกับความแข็งแกร่งที่อยู่ในมิตรภาพ ความอบอุ่นของครอบครัว และการผจญภัยที่รออยู่ในสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดที่สุด
เรื่องราวที่น่ารักนี้ช่วยเตือนเด็กๆ ว่าความสำคัญของความรัก ความเป็นเพื่อน และความซื่อสัตย์นั้นมีค่าไม่ว่าชีวิตจะพาไปที่ใดก็ตาม