ฉันชื่อเบนนี่ และฉันคือหมี ฉันเล่าเรื่องของฉันให้คุณฟังเพื่อให้คุณรู้ว่าหมีไม่เหมือนกันทุกตัว บางตัวทำในสิ่งที่ถูกต้อง ในขณะที่บางตัวดูเหมือนจะไม่ใส่ใจ
เช้าวันหนึ่งในป่าลึกลับ ฉันได้ยินข่าวว่า กลุ่มกวางเรนเดียร์จำนวนมากได้หลุดเข้าไปในบ้านของเรา และกำลังกินอาหารทั้งหมดที่หมีอย่างเราซ่อนไว้ตามที่ต่างๆ บางตัวของฉันบ่นว่าเป็นเรื่องน่าเศร้า แต่สำหรับฉัน ฉันดีใจที่พวกเขามาที่นี่
“ปล่อยให้พวกเขากินทุกอย่างไปเถอะ” ฉันพูด “แล้วเราจะได้อาหารใหม่ทั้งหมด นอกจากนี้ พวกเขาคงไม่อยู่ที่นี่ตลอดไป”
ฉันตัดสินใจจะไปดูว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่ที่จุดที่พวกเขากำลังกินอยู่ ดังนั้นฉันจึงออกเดินทางไปตามถนนในป่า คิดว่าถ้าหากเปลี่ยนทางก็อาจจะได้พบอะไรบางอย่างกินระหว่างทาง ขณะที่ฉันเดินไปเรื่อยๆ ฉันพบกับกลุ่มหมีเพื่อนของฉันนั่งอยู่ รอบๆ และพูดคุยกันอย่างตื่นเต้น
“เกิดอะไรขึ้นเหรอ?” ฉันถาม
“ดูเหมือนว่าแม่ของพวกเราเล่าเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับสถานที่ที่มีภูติผีขึ้นไปในป่า และพวกเราบางคนอยากจะไปสำรวจดูว่าเป็นอย่างไร” หมีตัวหนึ่งกล่าว
“ไปที่นั่นทำไมล่ะ?” หมีอีกตัวพูด “มีแต่สัตว์ที่ไม่ดีอยู่ที่นั่น ฉันเคยไปดูแจ็คโกรที่เป็นลิง เขาบอกฉันว่าแม่ของพวกเขาบอกว่าเป็นสถานที่ที่มีภูติผี และเราหมีควรจะไม่ไปใกล้มัน”
“แค่คำว่ากลัวมันก็ทำให้ฉันคิดว่าพวกเราควรไป” เกรซลี่ย์ผู้แก่พูด “และเราจะไม่มีวันเสียใจด้วย สิ่งที่หมีตัวอื่นกลัวมักคุ้มค่าที่จะไปเห็น”
“แต่เราจะหลงทาง” บางตัวของฉันร้อง
“ใครที่อยากอยู่ที่นี่ก็อยู่เถอะ” เกรซลี่ย์พูด “แต่เราจะมีการเดินทางไปที่สถานที่มีภูติผี”
การที่หมีทั้งหมดมารวมตัวกันทำให้ฉันไม่สามารถได้อาหารเช้าสักส่วน ฉันจึงไม่เข้าร่วมการเดินทางในครั้งนี้
ส่วนที่เหลือของพวกเขาเดินไปตามทางเก่าผ่านป่าที่นำไปสู่สถานที่มีภูติผี และดวงอาทิตย์ก็ลับขอบฟ้าก่อนที่พวกเขาจะกลับมา
“หวังว่าที่นั่นจะไม่มีสัตว์ที่ไม่ดี” ฉันพูด
“โอ้ ที่นั่นไม่มีเสียงในที่ศักดิ์สิทธิ์” หมีตัวหนึ่งพูด โดยหมายความว่าพวกเขาไม่พบสิ่งที่จะทำให้พวกเขาตกใจ “และพวกเขาคงไม่เปิดประตูให้คุณเข้าไปถ้าพวกเขาเปิดให้เรา ที่นั่นมีแค่ของกินดีๆ และต้นไม้ และพวกเขาก็เล่นตลกมากมายเมื่อเราต้องการนอน ดังนั้นมันจึงไม่ใช่ที่สำหรับเรา พวกเราครอบครัวที่สงบและมีระเบียบ”
ฉันรู้สึกเสียใจที่ไม่ได้ไปด้วย แม้ว่าในความคิดของฉัน ฉันจะไม่ตั้งแคมป์ที่นั่นเลย กวางเรนเดียร์ได้ออกจากป่ากลับไปแล้ว ดังนั้นฉันจึงไม่มีอะไรให้เศร้าเสียใจ ฉันไม่รู้ว่าหมีบางตัวต้องการอะไรนอกเหนือไปจากชีวิตที่สงบสุข
หลังจากนั้น เราก็พบว่าสถานที่มีภูติผีนั้นไม่ใช่ที่ที่เลวร้ายอย่างที่เราเคยได้ยินเลย บางครั้งหมีบางตัวของเราจะไปที่นั่นเพื่อกินอาหารอร่อยที่มีบนต้นไม้