กาลครั้งหนึ่ง ณ ป่าไม้ที่สวยงามซึ่งมีมนตร์ขลังล่องลอยอยู่ในอากาศ มีการกระรอกตัวเล็กที่มีความมุ่งมั่นชื่อว่าแซมมี่ ขนของแซมมี่เปล่งประกายเหมือนใบไม้ในฤดูใบไม้ร่วง และดวงตาของเขาส่องประกายด้วยความฝันที่สูงส่งเกินกว่าต้นไม้ที่สูงที่สุด
ในทุกคืน ขณะที่สัตว์อื่นๆ ซุกตัวอยู่ในบ้านของตน แซมมี่จะวิ่งขึ้นไปยังยอดเขาที่เต็มไปด้วยแสงดาว ซึ่งเป็นที่โปรดปรานของเขา ที่นี่โลกเบื้องล่างหมดสิ้นแล้ว จักรวาลที่เต็มไปด้วยดวงดาวและปริศนาเบื้องบนเปิดต้อนรับเขา เขามักจะเฝ้าดูดวงดาวด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง พยายามหวังว่าเขาจะสามารถกระโดดเข้าไปในท้องฟ้ายามค่ำคืนและสัมผัสกับกลุ่มดาวที่เปล่งแสงได้
“ทำไมฉันต้องอยู่ที่นี่ ในขณะที่พวกเขาเต้นรำอยู่สูงขึ้นไป?” เขาถามในค่ำคืนที่สดชื่น หายใจออกจนเกิดเป็นกลุ่มเมฆเล็กๆ ในคืนที่เย็นสบาย
แต่แซมมี่ไม่เคยสูญเสียความหวัง และทุกเย็นเขาจะปีนขึ้นไปยังต้นไม้ที่สูงที่สุด มองขึ้นไปและอธิษฐานด้วยหัวใจอันเล็กของเขาเพื่อหาทางไปถึงดวงดาว
วันหนึ่ง ในค่ำคืนที่เงียบสงบ บาร์นาเบียนกฮูกผู้รู้เรื่องราวของป่าทุกเรื่อง ได้ยินเสียงกระซิบของแซมมี่และถามว่า “เกิดอะไรขึ้นกับเจ้าเจ้าหนู?”
“โอ้ บาร์นาเบี้ยนผู้มีปัญญา หัวใจของฉันเจ็บปวดกับความฝันที่สูงเกินไปสำหรับฉัน” แซมมี่สารภาพ พร้อมกับชี้ไปยังดวงดาวที่เปล่งประกาย “หากเพียงแต่ฉันสามารถไปถึงดวงดาวและเห็นโลกเหมือนนกในยามค่ำคืน!”
บาร์นาเบี้ยยิ้มอย่างอ่อนโยน “เจ้าหนูแซมมี่ ความฝันของเจ้าช่างสูงส่ง แต่เจ้าวางแผนที่จะไปถึงมันอย่างไร? ด้วยการกระโดดครั้งใหญ่ หรืออาจจะใช้บันได?” เขาดูเหมือนจะอำเล่น
ด้วยความหวังที่สดใส แซมมี่ตอบว่า “อาจจะด้วยบ้านต้นไม้ที่สูงกว่าทุกสิ่ง จะทำให้ฉันสามารถกระพริบตาและเป็นเพื่อนกับดาวได้!”
บาร์นาเบี้ยพยักหน้าอย่างคิดใคร่ครวญ ปีกของเขาลูบไปตามขน “มันสามารถทำได้ แต่เป็นภาระที่ใหญ่ เจ้าจะต้องการการสนับสนุนจากเพื่อนทุกคน”
ด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น แซมมี่วิ่งจากยอดหนึ่งไปยังอีกยอดหนึ่งของต้นไม้ รวบรวมสัตว์ในป่าเพื่อบอกความฝันของเขา ถึงแม้ว่าหลายตัวจะหัวเราะและบอกว่ามันจะไม่สำเร็จ แต่มีไม่กี่ตัว เช่น เบลล่ากระต่ายและดยุกกวาง ที่ได้รับแรงบันดาลใจและมุ่งมั่นที่จะช่วยแซมมี่ให้บรรลุเป้าหมายที่สูงส่งของเขา
เมื่อวันเปลี่ยนเป็นสัปดาห์ สัตว์ตัวน้อยร่วมกันสร้างบ้านต้นไม้ที่น่าอัศจรรย์ แซมมี่รู้สึกตื่นเต้นขึ้นทุกครั้งที่มีการเพิ่มสาขา และในที่สุด บ้านต้นไม้ก็สูงกว่าต้นไม้ที่สูงที่สุด!
ในที่สุด ในค่ำคืนที่พระจันทร์ลอยอยู่ต่ำและใหญ่ แซมมี่ได้ตื่นขึ้นในบ้านต้นไม้ของเขา มองออกไปและสังเกตเห็นว่าดวงดาวอยู่ใกล้แค่เอื้อม
“รีบมาเถอะ เพื่อนๆ! มาดูกัน!” เขาอุทานด้วยความสุข และในไม่ช้าเพื่อนๆ ของเขาก็ได้รวมตัวกันรอบเขา ขณะที่พวกเขาทุกคนกระพริบตาและเปล่งประกายกับดวงดาว
ในคืนนั้น พวกเขาหัวเราะและมีความสุขใต้การโอบกอดของท้องฟ้า แซมมี่ตระหนักว่าดวงดาวที่อยู่เหนือหัวได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของโลกที่พวกเขาอยู่ และเมื่อค่ำคืนผ่านพ้นไป เขาก็ไม่รู้สึกหิวกระหายที่จะสัมผัสดาวอีกต่อไป เพราะเขาได้เป็นส่วนหนึ่งของบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่า
แซมมี่ไม่ได้บรรลุความฝันในแบบที่เขาคิดว่าเขาจะทำได้ เขาไม่ได้กระโดดหรือยืดแขนขึ้นไปสัมผัสดวงดาว แต่ด้วยความมุ่งมั่นและการสนับสนุนจากเพื่อนของเขา เขาสำเร็จในแบบที่มีมนต์ขลังอย่างแท้จริง
และในทุกมุมของโลกในคืนนั้น ดวงดาวต่างเปล่งประกายสว่างขึ้นเล็กน้อย เพื่อแบ่งปันในความฝันอันมีความสุขของกระรอกตัวน้อย
คติสอนใจ: ด้วยความทะเยอทะยานและความเชื่อ เราสามารถย reaching out to the stars.