นานมาแล้วในแนวปะการังที่สดใสและมีชีวิตชีวา มีดาวทะเลตัวน้อยชื่อว่าแซมมี่ แซมมี่ไม่ได้เป็นดาวทะเลธรรมดา; เขามีแขนที่แวววาวห้าข้างที่เปล่งประกายเหมือนดาวระยิบระยับใต้แสงแดดยามเช้า แต่ถึงแม้จะมีรูปลักษณ์ที่เงางาม แซมมี่ก็ขี้อายมาก ทุกวันเขาจะยื่นตาเล็กๆ ของเขาออกไปจากหลังโขดหินที่อบอุ่นของเขาและมองดูโลกที่เคลื่อนไหวอย่างขยันขันแข็ง
สัตว์ทะเลทั้งหมดจะลอยผ่านไป—หมึก, ปลาคนโง่, และแม้กระทั่งครอบครัวของเต่าทะเลตัวน้อย ทั้งหมดเล่นด้วยกันเป็นกลุ่ม แซมมี่จะยิ้มให้พวกเขา โดยหวังว่าเขาจะกล้าได้มีส่วนร่วม แต่โอ้ เขานั้นขี้อายเกินไป แซมมี่คิดกับตัวเองว่า “ถ้าพวกเขาไม่ชอบฉันล่ะ? ถ้าฉันไม่รู้ว่าจะเล่นอย่างไรล่ะ?”
วันหนึ่งที่แดดนอกบ้านสดใส ขณะที่แซมมี่กำลังมองออกจากที่หลบซ่อนของเขา ปลาโลมาที่เป็นมิตรชื่อเดซี่ว่ายเข้ามาหาเขา “สวัสดีข้างล่างนั่น เด็กดาว!” เธอทักอย่างร่าเริง “ทำไมเธอถึงซ่อนตัวอยู่ทุกวัน? วันนี้เป็นวันที่สวยงาม ทำไมไม่ออกมาพร้อมกับเราเลยล่ะ?”
แซมมี่ดึงตัวกลับอย่างเขินอาย กล่าวว่า “โอ้ไม่ ไม่เป็นไร ฉันแฮปปี้มากแล้วที่นี่กับ.. โขดหินของฉัน” “พูดจาไร้สาระ!” เดซี่หัวเราะ “ดาวทะเลที่มีเสน่ห์อย่างเธอจะต้องสนุกกับเราแน่ มาเถอะออกมาเถอะ ฉันจะแสดงให้เธอเห็น” แซมมี่ยังไม่แน่ใจ แต่ดวงตาอันใหญ่และใจดีของเดซี่ทำให้เขารู้สึกกล้าขึ้นเล็กน้อย
“บางทีฉันอาจลองดู” แซมมี่คิด และเขาก็ค่อยๆ ออกมาจากหลังโขดหินของเขา เมื่อสัตว์ทะเลตัวอื่นเห็นเขา พวกเขาทั้งหมดทักทายเขาอย่างอบอุ่น “สวัสดี แซมมี่!” ปลาโง่เรียก “มาเล่นกับเราสิ!” แซมมี่ดีใจที่พวกเขารู้จักชื่อเขา แต่เขายังคงรู้สึกขี้อายเล็กน้อย “โอ้… สวัสดี!” เขากวักหนึ่งในแขนที่แวววาวของเขาอย่างเขินอาย
“ดูนี่!” เดซี่ร้องเสียงใส พลิกตัวและทำท่าสวิงไปในน้ำสีฟ้าสดใส แซมมี่หัวเราะและตบแขนของเขาเข้าด้วยกัน เขาไม่เคยสนุกขนาดนี้ในการชมการเต้นของแสงแดดในน้ำเลย ในไม่ช้า ปลาโลมาตัวเล็กตัวอื่นก็เข้ามาเล่น และปลาน้อยทั้งหมดรวมตัวกันเพื่อชมการแสดง แซมมี่ลอยอยู่ใกล้ขอบของกลุ่ม สนุกสนานกับบรรยากาศที่มีความสุข
ต่อมาเดซี่เริ่มหมุนเป็นวงกลมเร็วที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ ทำให้เกิดน้ำวนในน้ำ แซมมี่ตื่นเต้นมากจนเขาตบแขนเล็กๆ ของเขาเข้าด้วยกันและตะโกนว่า “แสดงดีมาก! นี่คือ น้ำวน!” เดซี่หมุนเร็วมากจนไม่ได้ยินเขา ปลาเล็กๆ กระโดดเข้าออกจากน้ำวน วนไปอย่างมีความสุข
“ฉันก็อยากเข้าไปในน้ำวนด้วย!” แซมมี่คิด และพลั่ก! เขาลงไปในน้ำวนโดยตรง วู้ว น้ำวนกระซิบบอก แซมมี่แขนของเขาก็เริ่มหมุนรอบบ้าง ทุกคนที่เป็นเพื่อนในทะเลของเขาหัวเราะและเชียร์ว่า “ไป แซมมี่ ไป!” เดซี่หยุดหมุนและโยนแซมมี่ขึ้นเหมือนลูกบอล พลั่ก! เขากลับตกลงไปในน้ำวนอีกครั้ง แซมมี่รู้สึกเวียนหัวและน่าขัน แต่โอ้ เขาเริ่มเปล่งประกายมากขนาดไหน!
และเมื่อเดซี่โยนเขาขึ้นอีกครั้ง เธอกล่าวว่า “ดูทุกคน! แซมมี่ ดาวทะเลที่ขี้อายนี่แหละเปล่งประกายเหมือนดาวตัวจริงแล้ว” แซมมี่ประหลาดใจมากที่ได้ยินว่าทุกคนกำลังมองเขายิ้ม “คุณพูดถูก!” เขาร้องอย่างมีความสุข และหลังจากนั้นเขาก็กระโดดและเล่นไปพร้อมๆ กับทุกคน เขาหมุนกับเดซี่ เต้นรำกับปลาน้อยและพลิกตัวไปกับเต่าตัวน้อย
จากวันนั้นเป็นต้นมา แซมมี่ไม่ขี้อายอีกต่อไป เขาแสดงความกล้าที่จะออกไปเล่นทุกวันกับเพื่อนๆ ในทะเลที่น่าทึ่งของเขา เขาหมุนในน้ำวนหรือแข่งกับปูที่หน้าถ้ำแนวปะการัง เขาเรียนรู้ว่าจริงๆ แล้วมันไม่สำคัญเลยถ้าเขาต่างไปนิดหน่อยจากคนอื่น การเป็นตัวของตัวเองคือวิธีที่ดีที่สุดในการสนุกและสร้างมิตรภาพ
และในแนวปะการังที่สดใสและมีชีวิตชีวานั้น แซมมี่ ดาวทะเลจะยังคงเปล่งประกายอยู่เสมอ
จบเรื่อง