ครั้งหนึ่งเคยมีเด็กชายคนหนึ่งชื่อไมโลอาศัยอยู่ในเมืองเล็ก ๆ ที่ตั้งอยู่ระหว่างเนินเขาที่กลิ้ง ตัวเขาเองหลงใหลในเสียงเพลง ในทุก ๆ เย็น เมื่อดวงอาทิตย์ลดต่ำลงในท้องฟ้าและโลกถูกทาสีในเฉดสีส้มและม่วง ไมโลจะหยิบกีตาร์ของเขาและนั่งอยู่ในจัตุรัสเมืองเล่นมันอย่างเบา ๆ เขารักดนตรีด้วยหัวใจทั้งหมดของเขา แต่มีเรื่องหนึ่งที่เขารู้สึกยากลำบาก — การร้องเพลงต่อหน้าผู้คน
ในทุก ๆ คืน เขาจะเห็นครอบครัวและเพื่อนเดินผ่านไป มา ฟังเสียงเพลงที่เขาเล่น จนบางครั้งก็จะมีคนฮัมตามไปด้วย แต่ไม่ว่าเขาจะอยากมากแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถรวบรวมความกล้าร้องเพลงตามไปได้ เพื่อน ๆ ของเขา กลุ่มเด็กที่ร่าเริงที่ชื่นชอบการเล่นดนตรีของเขา มักจะสนับสนุนเขาตลอด
“ทำไมคุณไม่ร้องเพลงพร้อมกับกีตาร์ของคุณล่ะ ไมโล?” คลารา เด็กหญิงที่มีตาสดใสและรอยยิ้มที่สนุกสนานถาม
“โอ๊ะ ฉันไม่สามารถทำแบบนั้นได้เลย!” ไมโลตอบพร้อมกับส่ายหัว “ถ้าพวกเขาไม่ชอบเสียงของฉันล่ะ?”
ดังนั้นในทุก ๆ เย็น ไมโลจึงเล่นกีตาร์อย่างเงียบ ๆ ในขณะที่เขาฝันถึงวันที่เขาสามารถร้องเพลงต่อได้
เช้าวันหนึ่งที่แดดออก ข่าวแพร่กระจายไปทั่วเมืองอย่างรวดเร็ว — จะมีนักร้องชื่อดังมาทำการแสดงในจัตุรัสของพวกเขา! เด็ก ๆ วิ่งเล่นด้วยความดีใจ และผู้ใหญ่ก็ฮัมเพลงอย่างมีความสุขในขณะที่พวกเขาทำกิจกรรมของวัน แต่ไม่ใช่สำหรับไมโล ในความเป็นจริง เกิดการตอบสนองที่ตรงกันข้ามกับไมโล หัวใจของเขาสั่นสะเทือน นักร้องที่แท้จริงนั้น คงจะไม่อนุญาตให้เด็กหนุ่มอย่างเขาขึ้นไปบนเวทีและเล่นกีตาร์
วันแห่งคอนเสิร์ตมาถึง เวทีสว่างไสวไปด้วยแสง และผู้คนเต็มไปทั่วจัตุรัสทันที อย่างกระทันหัน นักร้องชื่อดังขึ้นไปที่ไมค์ และผู้คนส่งเสียงเชียร์ออกมาอย่างดัง หลังจากเพลงแรก นักร้องก็กล่าวกับผู้ชม
“ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่รัก! การสนับสนุนของคุณมีค่าสำหรับฉันมาก แต่ในคืนนี้ ฉันอยากจะแบ่งปันเวทีกับคุณ” เขากล่าว “มีนักดนตรีหนุ่มในกลุ่มหรือเปล่าที่อยากขึ้นมาเล่นด้วยกันตอนนี้?”
บรรยากาศเงียบลงไป
เพื่อน ๆ ของไมโลที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นเริ่มตะโกน “เลือกไมโล! เลือกไมโล!”
ในตอนแรก นักร้องยิ้มและกล่าวว่า “มาเถอะ ยังไงก็จะต้องมีคนอื่นอีก!”
แต่ฝูงชนยังคงเชียร์ต่อไป “ไมโล! ไมโล!” ไมโลรู้สึกว่ Wแก้มของเขาเริ่มแดง และหัวใจของเขาเริ่มเต้นเร็วขึ้น
นักร้องที่ใจกว้างยิ้มให้ไมโล “คุณอยากขึ้นมาแสดงให้เราฟังไหม?”
ไมโลกัดริมฝีปากและมองไปที่เพื่อน ๆ คลาราพยักหน้าสนับสนุน หลังจากหายใจลึก ๆ ไมโลเดินขึ้นไปบนเวที นักร้องส่งกีตาร์ให้ไมโลและถาม “คุณจะเล่นเพลงอะไรให้เราฟังในคืนนี้ล่ะ เด็กหนุ่ม?”
ไมโลเปิดปากจะพูด แต่ไม่มีเสียงออกมา หลังจากที่หายใจลึก ๆ อีกครั้ง เขาหันไปยังผู้ชม “ฉะ… ฉันจะร้อง ‘Pick a Bale of Cotton’” เขาสะดุดคำ หวังว่าทุกคนจะเข้าร่วมร้องด้วย
ไมโลบรรเลงกีตาร์และเริ่มร้องเพลง ด้วยความแปลกใจ ฝูงชนก็เข้าร่วมร้องตาม เสียงของพวกเขารวมกันเป็นเสียงประสานที่สวยงาม หัวใจของไมโลเต็มไปด้วยความสุข
นักร้องชื่อดังร่วมร้องกับเขา และในไม่ช้าทั้งสองคนก็เริ่มเต้นไปตามเวที ฝูงชนเชียร์และร้องเพลงอย่างมีความสุขร่วมกัน
ในค่ำคืนนั้น ขณะที่ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าและดวงดาวเริ่มเปล่งประกาย ไมโลได้เรียนรู้สิ่งสำคัญบางอย่าง — ความหลงใหลในดนตรีของเขาคือของขวัญที่ควรแบ่งปัน และเมื่อเขาหาเวลาที่จะเอาชนะความกลัว เขาก็สามารถสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้อื่นรู้สึกมีความสุขได้
และตั้งแต่วันนั้นมา เขาก็ไม่เคยเล่นดนตรีคนเดียวอีกเลย