ณ วันอาทิตย์อันสดใส ในบ้านเล็กๆ บนถนนที่เต็มไปด้วยต้นไม้ มีศิลปินสาวน้อยชื่อว่ากิกิ กิกิเสียใจเพื่อวาดภาพทุกอย่างที่เธอเห็น: ดอกไม้, ท้องฟ้า, แม้กระทั่งอาหารเช้าของเธอ! แต่ที่เธอรักที่สุดคือการวาดรุ้ง เธอยืนอยู่ในสวนของเธอ มือหนึ่งถือแปรงและอีกมือหนึ่งถือสี ค้นหาสีที่เพอร์เฟ็คที่สุด
วันหนึ่ง ขณะที่กำลังสำรวจห้องใต้หลังคาในบ้านของเธอ กิกิสะดุดเจอกับกระป๋องเก่าที่มีฝุ่นจับอยู่ มองใกล้ๆ เธอสังเกตเห็นว่ามันมีลายมหัศจรรย์อยู่ทั่วกระป๋อง ความอยากรู้ทำให้เธอเช็ดฝุ่นออกและค้นพบว่ามันคือกระป๋องสี! ความดีใจเต็มเปี่ยมในหัวใจของเธอเมื่อคิดถึงภาพที่เธอจะสร้างขึ้น หลังจากนำมันกลับเข้ามาในสตูดิโอศิลปะของเธอ เธอเปิดฝาออกและเห็นสีที่สวยงามที่สุดเกิดขึ้นต่อหน้าเธอ
กิกิจุ่มแปรงลงไปในสีและเริ่มทำงานบนผ้าใบของเธอ เธอวาดต้นไม้ใหญ่ที่เต็มไปด้วยผลไม้สดใส กลิ่นหอมหวานลอยมาในอากาศ ขณะที่เธอวาดเสร็จ ผลไม้เริ่มเติบโตขึ้นตรงหน้าเธอ! กิกิตกใจจนร้องอุทาน
ผลงานชิ้นต่อไปของเธอคือเมฆนุ่มฟูนั่นเอง เมื่อลงสีขั้นสุดท้าย เธอได้ยินเสียงคำราม เธอวิ่งไปที่หน้าต่างเพื่อดูว่าเมฆจริงๆ กำลังเกิดขึ้นบนท้องฟ้า ขณะที่ฝนเริ่มตกเบาๆ กิกิจึงรีบออกไปข้างนอก ยื่นมือไปรับหยดน้ำฝน หัวเราะด้วยความมีความสุข
กิกิเชิญเพื่อนของเธอมากล่าวถึงกล่องลับที่น่ารักที่เธอได้พบ ทุกคนเลือกสีที่แตกต่างและวาดสิ่งที่จินตนาการของพวกเขาฝันถึง ภูเขาสูงที่พวกเขาวาดทำให้เพื่อนๆ ของเธอมองเห็นเมืองทั้งเขตจากที่สูง ขณะที่รถยนต์และสัตว์มีชีวิตขึ้นมา นำภาพวาดเข้าสู่โลกของพวกเขา
เวลาล่วงไป ขณะที่เพื่อนๆ สนุกสนานกับความคิดสร้างสรรค์ ทำให้ทุกซอกทุกมุมของสตูดิโอของกิกิเต็มไปด้วยภาพวาดมากมาย กระป๋องสีลับกลายเป็นสมบัติทางศิลปะ แต่แล้วกิกิก็เริ่มรู้สึกถึงปัญหาขึ้นมา จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเพื่อนๆ ของเธอลืมภาพเหล่านี้เมื่อพวกเขากลับบ้าน?
เช้าตรู่วันถัดมา กิกิอย่างระมัดระวังนำภาพวาดของเพื่อนๆ ไปส่งที่บ้านของพวกเขา เมื่อมาถึงบ้านของโฮป เธอเล่าให้ฟังเกี่ยวกับเรื่องมหัศจรรย์ที่รอคอยอยู่ภายในบ้านของเธออีกครั้ง แต่เมื่อกิกิหยิบแปรงขึ้น โฮปได้ยินเสียงแปลกๆ นอกหน้าต่าง เธอเปิดกระจกออกและมองลงไปเพียงพอดีเพื่อเห็นกิกิกำลังโบกมืออำลา ขี่ช้างสีน้ำเงินมากับแอปเปิ้ลที่ถูกกัดไปครึ่งหนึ่งในมือ
“มาเล่นกับฉันเถอะ กิกิ” เธอเรียก แต่ช้างของกิกิก็ยืนรออยู่ที่ประตูบ้านของเธออย่างตั้งใจ โดยที่จระเข้ทรงตัวอยู่บนจมูกของมันพร้อมกับนกแก้วร้องบอกขนาดหมวกของเธอ กิกิจึงขี่ออกไปในการผจญภัยถัดไป สีสันของสีทำให้ทุกภาพวาดกระโดดออกจากผืนผ้าใบ สร้างโลกที่เหมือนกับในจินตนาการของกิกิ
ตลอดทั้งวัน เธอวาดสิ่งต่างๆ มากมาย: นกที่บินรอบต้นไม้, แม่น้ำที่เต้นรำไปกับรุ้ง, และผ้าห่มที่ประดับไปด้วยดาวและพระจันทร์
หลังจากเวลาผ่านไป กิกิเข้าใจว่าเพื่อนๆ ของเธออาจคิดถึงเธอ และโลกนี้ก็ใหญ่พอให้ทุกคนสามารถเล่นได้ แม้ว่ามันจะเต็มไปด้วยสีสันและท้าทาย! ดังนั้นเธอจึงจับแปรงแน่นและตะโกนลาอย่างมีสีสันกับสัตว์และเพื่อนที่รักของเธอ ซึ่งต่างโบกมือกลับมา
ในวินาทีที่กิกิลงจากเพื่อนช้างของเธอ ตาของเธอกว้างขึ้นด้วยความไม่อยากเชื่อ เมืองทั้งเมืองมาชมภาพวาดของเธอ ทุกคนเข้ามาสู่อีกโลก ความมหัศจรรย์แบบเวทมนตร์ ที่มีก้อนเมฆน้ำตก ของผลไม้ที่สวยงาม และแม้กระทั่งช้างบินที่น่าสนใจ
กิกิมีความสุขอย่างเต็มที่ หัวใจเธอเปลี่ยนไปด้วยความตื่นเต้น “ความคิดสร้างสรรค์ของคุณสามารถเปลี่ยนโลกของคุณได้จริงๆ” เธอกล่าว ขณะที่ดูทุกคนสนุกสนานอยู่ในผจญภัยที่มหัศจรรย์จากภาพวาดของเธอ
หลังจากวันเต็มไปด้วยความสุขและการสำรวจ กิกิจึงเต้นกลับบ้าน ที่ซึ่งกระป๋องสีมหัศจรรย์ใหม่ของเธอนั่งรอคอยเธอด้วยความกระตือรือร้นที่จะช่วยเธอสร้างโลกอันสุดยอดอีกครั้งในวันถัดไป