ในใจกลางป่าที่มีสีสันสดใส ซึ่งสีต่างๆ เต้นรำและหมุนวนอยู่ มีเคลียว กิ้งก่าตัวน้อยอยู่ที่นั่น เคลียวไม่เหมือนเพื่อนๆ ของเธอที่ยอมรับการเปลี่ยนแปลงด้วยอ้อมแขนเปิดกว้าง เธอพบว่ามันเป็นความท้าทายที่จะปรับเปลี่ยนสีของเธอให้เข้ากับทิวทัศน์ที่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาโดยรอบตัวเธอ
ทุกเช้า ขณะที่หยาดน้ำฝนระยิบระยับเหมือนอัญมณีบนใบไม้ เพื่อนๆ ของเธอก็จะเปลี่ยนสีเพื่อกลมกลืนไปกับสภาพแวดล้อม “ทำไมฉันต้องเปลี่ยนด้วย?” เคลียวจะถอนใจ สีของเธอดูหม่นหมองเมื่อเปรียบเทียบกับป่าที่มีชีวิตชีวา
วันหนึ่งที่แดดเปล่งประกาย นกแก้วแก่ตัวหนึ่งก็เกาะอยู่ข้างๆ เธอและถามว่า “ทำไมดูเศร้านัก ตัวน้อย?”
“ฉันไม่ชอบการเปลี่ยนแปลง” เคลียวตอบ
“การเปลี่ยนแปลงคือสิ่งที่ทำให้โลกของเราเต็มไปด้วยชีวิตชีวาและสีสัน มองไปรอบๆ ตัวสิ!” นกแก้วร้องเสียงดัง เคลียวมองไปที่เพื่อนๆ ของเธอที่เปลี่ยนเป็นสีที่สวยงาม และตระหนักถึงความงามที่พวกเขานำมาสู่ที่อยู่อาศัยของพวกเขา
เคลียวรู้สึกกล้าหาญ เธอจึงตัดสินใจที่จะทำตามคำแนะนำของนกแก้ว ในเช้าวันถัดไป เธอจดจ่ออย่างหนักและเปลี่ยนสีของเธอให้เข้ากับดอกมาร์กอทสีทองที่สวยงาม “โอ้! รู้สึกดีจัง” เธอคิดในใจ ขณะที่หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความสุข
เมื่อวันเปลี่ยนเป็นสัปดาห์ เคลียวสนุกสนานกับประสบการณ์ใหม่ๆ ที่การเปลี่ยนสีมอบให้ จากสีฟ้าที่สงบของแม่น้ำไปจนถึงสีแดงที่ร้อนแรงของพระอาทิตย์ตก เคลียวค้นพบว่าที่ราบรื่นนี้ทำให้เธอเห็นโลกในแง่มุมใหม่
วันหนึ่งในช่วงบ่าย ลิงคู่หนึ่งวิ่งผ่านไปอย่างรีบเร่ง ไล่ตามผีเสื้อเจ้าเล่ห์ เคลียวหวาดกลัว จึงพยายามกลมกลืนกับก้อนหินใกล้ๆ ด้วยรอยยิ้มแปลก เธอตระหนักว่าเธอได้กลายเป็นสีเทาอ่อนๆ เหมือนกับก้อนหินข้างๆ
“โอ้ มันง่ายจัง” เธอหัวเราะแล้ว
ตั้งแต่นั้นมา วันของเคลียวเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ การค้นพบ และมิตรภาพ เธอได้เปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงจากงานที่น่ากลัวให้กลายเป็นการผจญภัยที่น่าตื่นเต้น
ในคืนหนึ่ง เคลียวนอนอยู่ใต้แสงดาวที่ระยิบระยับ หัวใจของเธอเปล่งประกายอย่างสดใส ตระหนักว่าเธออยู่ในจังหวะเดียวกับป่าที่มีสีสันรอบตัวเธอ การเปลี่ยนแปลงไม่ใช่ภาระ แต่คือการเดินทางที่เต็มไปด้วยสีรอให้เปิดเผย
และดังนั้น เคลียวจึงสอนป่าว่าการยอมรับการเปลี่ยนแปลงนำไปสู่ชีวิตที่เต็มไปด้วยประสบการณ์และความสุข