ในทุ่งหญ้าที่มีแสงแดดส่องสว่างและงดงาม ดอกไม้บานสะพรั่งและผีเสื้อเกาะอยู่เบาๆ มีชีวิตของกระต่ายชื่อเบนนี่ เบนนี่ไม่ใช่กระต่ายธรรมดา; เขามีขนที่สวยงามและชอบที่จะกระโดดไปมาที่ทุ่งหญ้ากับเพื่อนๆ แต่สิ่งที่ทำให้เขาแตกต่างคือความรักที่มีต่อของเล่นอันเป็นที่รักของเขา หมีตุ๊กตาสีน้ำตาลตัวเล็กที่เขาเรียกว่า เท็ดดี้บัน
ทุกที่ที่เบนนี่ไป เท็ดดี้บันก็จะไปด้วยเสมอ พวกเขาจะไล่จับผีเสื้อด้วยกัน นอนกลางวันใต้ต้นไม้ใหญ่ที่สุดในทุ่ง และแม้กระทั่งร้องเพลงให้ดวงดาวในตอนกลางคืน ตาของเบนนี่ส่องประกายด้วยความดีใจเมื่อเขาได้แชร์การผจญภัยนับไม่ถ้วนกับเท็ดดี้บันข้างๆ
วันนึงที่โชคร้าย ขณะที่เล่นเกมซ่อนหา เบนนี่ก็พบว่าเขาหาเท็ดดี้บันไม่เจอเลย หนูตัวเมียตัวเล็กๆ และกระต่ายทั้งหมดช่วยกันค้นหา แต่เท็ดดี้บันกลับไม่อยู่ที่ไหนเลย เบนนี่รู้สึกว่าหัวใจของเขาแน่นขึ้น เท็ดดี้บันไม่เคยหายไปไหนจากเขาเลยแม้แต่วินาทีเดียว
“อาจจะเขากำลังเล่นซ่อนหาด้วยอยู่” แม่ของเขาแนะนำเบาๆ พยายามทำให้เบนนี่กลับมารู้สึกดีใจอีกครั้ง แต่ภายในใจ เบนนี่กลัวว่าเขาอาจจะสูญเสียเพื่อนที่ดีที่สุดไปตลอดกาล
วันกลายเป็นสัปดาห์ และเมื่อวันที่สวยงามในฤดูใบไม้ผลิผ่านไป หัวใจของเบนนี่กลับหนักอึ้งขึ้นเรื่อยๆ และตาที่เคยสดใสก็เริ่มหม่นหมอง เขายังเล่นกับกระต่ายตัวอื่น ไล่จับผีเสื้อ และร้องเพลงให้ดวงดาว แต่ดูเหมือนว่ามีบางอย่างขาดหายไปเสมอ
พ่อแม่ของเขาเห็นว่าเบนนี่น้อยรู้สึกเศร้า จึงตัดสินใจพาเขาไปยังเส้นทางพิเศษบนเนินเขาด้านสุดของทุ่ง เบนนี่ชอบเนินเขานี้มากที่สุดเพราะมันสูงที่สุด และจากตรงนั้น เขาสามารถมองเห็นทุ่งหญ้าได้ทั้งหมดที่บานสะพรั่งด้วยสีสันสวยงาม
ในวันที่ฟ้าใสในฤดูใบไม้ผลิ เบนนี่และพ่อแม่กระโดดขึ้นไปที่ยอดเนินเขาด้วยกัน วิวที่เห็นยังคงน่ารักเหมือนทุกครั้ง แต่ในวันนั้นทุกอย่างดูสดใสยิ่งขึ้น ดูเหมือนว่าจะมีสายรุ้งสวยๆ ลอยอยู่ในท้องฟ้าสีน้ำเงินอ่อน เบนนี่กระโดดเข้าไปใกล้ขอบเนิน เขาสงสัยว่าสายรุ้งลอยอยู่ที่นั่นได้อย่างไร ทันใดนั้น ขณะที่เขามองไปที่มัน เขาก็รู้สึกถึงความสุขจนอยากกระโดดและโลดแล่น
และเมื่อเขาจ้องไปที่สายรุ้ง เขารู้สึกถึงสิ่งหนึ่งกระทบกับ paw เล็กๆ ของเขา เขามองลงไป แล้วคุณคิดว่ามันคืออะไร? ใช่แล้ว! นั่นคือเท็ดดี้บัน ดูเหมือนใหม่เอี่ยม เหมือนกับว่าเขาไม่เคยหายไปเลย กลับมาแล้วเท็ดดี้บันเมื่อเบนนี่น้อยรู้สึกมีความสุขจริงๆ
เท็ดดี้บันพยักหน้าแล้ว ดวงตาที่เงาเรียวของเขาส่องประกายมากกว่าที่เคยเป็นมา และแล้วด้วยการกระโดด เบนนี่กระโดดไปที่หลังของแม่ เท็ดดี้บันตามใกล้ๆ และในอีกไม่ช้า พวกเขาทั้งสามก็เริ่มกระโดดลงจากเนินเขาด้วยกัน
“โอ้ เท็ดดี้บัน คุณไปไหนมา?” เบนนี่อุทาน และพวกเขาก็ไล่จับผีเสื้อ ร้องเพลงให้ดวงดาวในตอนกลางคืน และนอนกลางวันใต้ต้นไม้ใหญ่ที่สุดในทุ่ง
และเช้าวันถัดมา หนูตัวเมียและกระต่ายทั้งหมดสงสัยว่าเบนนี่พบเท็ดดี้บันได้อย่างไร เพราะพวกเขาหมดหวังในการค้นหา แต่เบนนี่รู้ “เขาหายไป” เขากล่าว “ที่อีกฟากของสายรุ้ง เพราะที่นั่นมีแสงแดดส่อง ขณะที่ฉันกระโดดขึ้นมาและเริ่มหัวเราะใหม่อีกครั้ง เขาก็กลับมาหาฉัน”
และนั่นคือเหตุผลว่าทำไมในตอนนี้ เมื่อคุณได้ยินเสียงกระต่ายหรือเด็กน้อยหัวเราะอยู่ที่ทุ่งหญ้า คุณจะเห็นสายสีสันสดใสในท้องฟ้า เหมือนสายรุ้งที่ส่องผ่านเมฆเล็กๆ ในวันที่ฟ้าสีฟ้า และเด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิงทุกคนรู้ว่าหากสิ่งใดที่คุณมีสูญหายไป มันจะต้องกลับมาเมื่อคุณตั้งใจที่จะมีความสุขอีกครั้งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
คุณคิดว่าเท็ดดี้บันไปที่ไหนตอนที่เขาหายไป?