ในทุ่งหญ้าที่เบ่งบานเต็มไปด้วยสีสันสดใสของฤดูใบไม้ผลิ มดตัวเล็กชื่ออัลฟี่กำลังเดินทางประจำวันของเขา ดวงอาทิตย์ส่องแสงเจิดจ้าเหนือศีรษะ ทำให้โลกเล็กๆ ของเขาสว่างไสวกว่าที่เคยเมื่อเขาเดินผ่านดอกไม้ป่า ดอกไม้เหล่านี้ดึงดูดความสนใจของเขาด้วยสีสัน แจ่มใส และกลิ่นหอมที่หอมหวาน
ขณะที่อัลฟี่ชื่นชมความงดงามของดอกไม้ป่า เขาเกือบจะพลาดการพบเจอที่ไม่คาดคิด ผีเสื้อที่มีชื่อเสียงหนึ่งตัวได้ลงมาเคียงข้างเขา ปีกของมันเปล่งประกายเหมือนอัญมณีที่วิบวับ “คุณกำลังพูดกับฉันหรือ?” อัลฟี่เปล่งเสียงด้วยความไม่เชื่อ “ใช่แล้ว เด็กน้อย” ผีเสื้อกล่าวพร้อมกับพยักหน้าอย่างเป็นมิตร “ฉันคือโอลิน นักเดินทางแห่งแผ่นดินนี้ เป็นเรื่องที่หาได้ยากที่จะเห็นมดอยู่ไกลจากบ้านเช่นนี้”
แม้ว่าจะไม่แน่ใจว่าเขามาถึงที่สวยงามนี้ได้อย่างไร แต่เขาก็ขอบคุณผีเสื้อสำหรับคำพูดที่มีน้ำใจ “ดอกไม้เหล่านี้ช่างงดงามจริงๆ!” อัลฟี่กล่าว “ฉันอยากจะแบ่งปันความงามของมันกับเพื่อนๆ ของฉันทั้งหมด”
อย่างไรก็ตาม แสดงให้เห็นว่าโอลินมีสีหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล “จงระวัง อัลฟี่” เขาเตือน “ความงามเช่นนี้มักดึงดูดความโลภ เกษตรกรหนึ่งชื่ออยู่ใกล้เคียง คอยเฝ้าดูเพื่อนของคุณที่เบ่งบาน เขาวางแผนที่จะรื้อถอนพวกมันและปลูกในแปลงที่เรียบร้อยและน่าเบื่อ—ชะตากรรมที่เลวร้ายกว่าตาย!”
อัลฟี่ตัวสั่นเมื่อคิดถึงสิ่งนี้ “นั้นจะไม่เกิดขึ้น! ฉันต้องปกป้องดอกไม้!” เขาประกาศ
“เพียงตัวคนเดียว คุณจะพบว่านี่เป็นเรื่องที่น่าหวาดหวั่น” โอลินแนะนำ “แต่ถ้าคุณรวมกลุ่มกับเพื่อนแมลงของคุณ พลังของคุณจะเพิ่มพูนหลายเท่า ด้วยกัน คุณอาจมีโอกาสปกป้องความงามอันน่าหลงใหลเหล่านี้”
ตั้งใจที่จะไม่ทำให้เพื่อนใหม่ของเขาผิดหวัง อัลฟี่รีบกลับไปยังอาณานิคมของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น “ทุกคน! มีเกษตรกรกำลังจะมาขโมยดอกไม้! เราต้องทำอะไรด่วน!” เขาร้องออกมา
“ทำไมเราต้องสนใจดอกไม้?” เสียงหนึ่งในกลุ่มเสียงดังจากด้านหลัง
“ดอกไม้เป็นเกราะของเราต่อโลกภายนอก หากไม่มีพวกมัน เราจะถูกเปิดเผย” อัลฟี่อธิบาย เสียงกระซิบที่สงสัยดังขึ้นในกลุ่ม แต่อย่างไรก็ตามด้วยความมุ่งมั่นในดวงตาของอัลฟี่ พวกเขาก็เห็นด้วยในที่สุด
ไม่นานนัก สัตว์เลื้อยคลานทุกชนิดได้รวมตัวกันเป็นกลุ่มที่มีชีวิตชีวาที่ฐานเขา แมลงเต่าทอง ด้วงหนอน แมงมุม และอื่น ๆ ได้มารวมกับนกฮัมมิ่ง มด และผีเสื้อ “เรามีเป้าหมายเดียว: ปกป้องดอกไม้!” อัลฟี่ประกาศ พร้อมกันนั้นพวกเขาได้วางแผนเพื่อปกป้องดอกไม้ป่าอันสวยงาม
ในขณะที่โอลินยังคงอยู่ใกล้เพื่อชี้แนะพวกเขา ผีเสื้อได้ทำการลาดตระเวนท้องฟ้าหากมีสัญญาณของเกษตรกร เมื่อตอนที่พวกเขาเห็นเขากำลังเข้ามา พวกเขาได้ลดตัวลงเพื่อแจ้งอัลฟี่และกลุ่ม
“เตรียมพร้อม!” อัลฟี่ร้องเรียก กลุ่มของสัตว์ที่หลากหลายได้เริ่มลงมือทำ ต่างคนต่างใช้ทักษะเฉพาะตัวของพวกเขา นกฮัมมิ่งปล่อยน้ำจากใบของดอกไม้ ขณะที่มดขนดินและกิ่งไม้เพื่อสร้างแนวกั้นซึ่งทำจากดิน แมลงเต่าทองและแมงมุมทำงานร่วมกันเพื่อถักเปียใยแมงมุม ซึ่งเสริมสร้างการป้องกันของพวกเขา
แม้ว่าเกษตรกรจะมีขนาดใหญ่แต่ความสามัคคีและความเป็นเอกภาพของพวกเขากลับเป็นจุดแข็งที่ยิ่งใหญ่ที่สุด “นี่มันอะไร? งานเทศกาลดอกไม้เหรอ?” เกษตรกรอุทานหัวเราะออกมาดังๆ แต่สีหน้าของเขากลับแปรเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วจากความไม่เชื่อไปเป็นความกลัวและความโกรธเมื่อเห็นแมลงที่รวมตัวกันและปราสาทที่เขาทำขึ้นรอบๆ ดอกไม้
รู้สึกหงุดหงิด เขาหันไปพร้อมกับถังเพื่อตีแมลง แต่พวกมันหลบหนีได้ทันท่วงที เขาปรบมือและคร่ำครวญ จนในที่สุดเขาก็ยอมแพ้และถอยออกไป แมลงที่เต็มไปด้วยความสุขยิ้มและชื่นชมความคิดที่ว่องไวของอัลฟี่ “ทำได้ดีมาก!” โอลินกล่าวอย่างภาคภูมิใจ “คุณได้ช่วยดอกไม้ป่าไว้ด้วยการทำงานเป็นทีม ความกล้าหาญ และความเมตตา อย่าลืมบทเรียนนี้ มันจะสร้างเส้นทางที่ยิ่งใหญ่ให้กับคุณ”
จากวันนั้นเป็นต้นมา ทุ่งหญ้าแห่งนี้ยังคงเป็นสถานที่ที่สวยงามเต็มไปด้วยความสุขและความงามของดอกไม้ป่า ขอบคุณมดตัวเล็กชื่ออัลฟี่และเพื่อนที่จงรักภักดีของเขา